سعی مشکور؛ تلاش یک بسیجی برای ثبت لحظه‌های انقلاب
حسین روحانی صدر در یادداشتی به خدمات حجت‌الاسلام و المسلمین فخرزاده در عرصه تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی اشاره کرده و می‌نویسد: فخرزاده نه از روی نان و نام به این امر نمی‌پردازد، از دل و جان علاقه‌مند واقع‌نگاری است.
باشگاه خبرنگاران پویا، حسین روحانی صدر
وقتی پیامک تجلیل از سی و سه سال فعالیت جناب شیخ سعید فخرزاده با عنوان «سعی سعید» به من رسید از اینکه چنین همتی از سوی دوستان اهل دل و فن صورت گرفته، شکرگزار پروردگارشان شدم. از سوی دیگر جناب محسن آقای کاظمی از شفاهی کاران فعال در تاریخ‌نگاری ایران وقتی امر فرمودند تا توفیق ارائه مطلبی در این خصوص داشته باشم، شکر مضاعف به جا آورده و با استعانت از حافظه ناقصم مطالبی را برای ثبت در تاریخ و تقدیر از آن دوست فرزانه تنظیم نمایم. اولین آشنایی من با این شیفته و دلباخته شفاهی‌نگاری ایران به حدود بیست سال پیش بر میگردد. آن روزها حوزه هنری در حال جمع‌آوری و تنظیم دائرةالمعارف رجال سابق کشور بود. من نیز علاقه‌مند به جمع‌آوری فیش‌هایی در خصوص زنده‌یاد دکتر سیدجلال الدین تهرانی رئیس شورای سلطنتی تشکیل نشده واپسین روزهای سلطنت پهلوی بودم. ایشان با بذل محبت فراوانی فیش های تهیه شده از آن مجموعه را برای من خواندند. پس از آن چند باری مرا به جلسات شیوه‌نگاری منابع تاریخ شفاهی در ساختمان حوزه هنری در کوچه رشت دعوت کردند. از هم‌نشینی با ایشان توفیقات زیادی نصیبم شد. من او را مردی پرکار و مشکل‌گشای دوستان علاقه‌مند به شفاهی‌نگاری یافتم. بعد از حضورشان در فرهنگسرای انقلاب، چندباری به جلسات نقد کتاب و کالبد شکافی جریان‌ها و حوادث تاریخ انقلاب حاضر شدم. ایده‌پردازی‌های منحصر به فردی در آن روزها مطرح می‌شد که شاید دیگر تکرار نشود.
زمانی هم که فعالیتی را در موزه عبرت بر عهده گرفت تلاش زیادی برای دستیابی من به مجموعه اسناد دکتر سید حسن علوی از رجال متنوع اثر پهلوی نمود ولی متاسفانه این کار هم چنان معطل اسناد موجود در بایگانی‌های رایج وزارت اطلاعات است.
نخستین روزهایی که مستخدم مجموعه اسناد و کتابخانه ملی شدم به پیشنهاد ایشان تدوین خاطرات زنده‌یاد سید تقی درچه‌ای را پذیرفتم. در اولین ملاقاتم با آن در گذشته همراه ایشان و جناب حمید قزوینی دریافتم فخرزاده نه از روی نان و نام به این امر نمی‌پردازد، از دل و جان علاقه‌مند واقع‌نگاری است. وقتی فشارها برای حذف بعضی قسمت‌ها و یا ذکر نام اشخاص تأثیرگذار در این کتاب پیش آمد، تنها کسی که با خلوص نیت در حفظ صیانت از جمله جمله این کتاب کوشید و نتیجه هم داد حتی در انتخاب نام آن سفیر هفت هزار روزه خیلی‌ها از این انتخاب ناراضی و انتقادات غیر تخصصی زیادی کردند ولی باز ایشان با همان روحیه از این انتخاب نیز حمایت نمود.
در نتیجه‌گیری مهمترین و نگران کننده‌ترین مطلب چیزی نیست جز آنکه در گذشته نه چندان دور، شفاهی‌نگاری و ضبط خاطرات چندان جایگاه مطلوبی در میان مؤسسات و مراکز تاریخی نداشت. تلاش‌های ایشان و دوستان خوش‌فکرش تولیدات مؤثر و جذابی را در این حوزه به ارمغان آورد. این دستاورد پسندیده دست‌مایه حضور داعیه دارانی که هرگز پلن قرمز رنگ ضبط‌های سابق و یا ویس رکوردهای امروزی را برای ضبط فشار نداده‌اند. آنها با آنکه لحظاتی نه علاقه و نه روحیه و نه اعتقادی به این حوزه داشته باشند عرصه را به نام خود ضرب می‌نمایند. از خداوند اصلاح حال سودجویان و فرصت طلبان این عرصه را نیز آرزومندم. همواره سعی این سعید فرزانه را نزد خالق و مخلوق ،مشکور و مقبول می‌خواهم.
بیشتر بخوانید: روحانی باصفای تاریخ شفاهی
بیشتر بخوانید: سفر پرماجرای یک طلبه از حوزه به تاریخ
انتهای پیام/
