ضرورت تبدیل "فرهنگ حفاظت از محیط زیست" به معارف عمومی مردم

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ منصور غلامی در پیام خود به همایش بین‌المللی دانشگاه سبز با اشاره به اینکه امروزه محیط زندگی ما در معرض تهدیدهای جدی قرار گرفته است، تاکید کرد: ذکر مکرر آسیب‌های زیست محیطی در صورت نداشتن راهکار و پشتوانه علمی و عملی نه تنها موجب کاهش آنها نمی شود، بلکه در درازمدت از اهمیت آنها نیز می کاهد.

در بخش دیگری از این پیام آمده است: یکی از اقدامات اساسی برای رفع مشکلات زیست محیطی، ارتقای فرهنگی عمومی است که این فهم نیازمند آموزش در تمام سطوح است. ما نیازمند آنیم که حفاظت از محیط زیست به صورت یک گفتمان غالب درآمده و آگاهی‌های زیست محیطی به یکی از معارف عمومی مبدل شود تا مشکلات و آسیب های محیط زیست، نگرانی عمومی را سبب شده و یکایک افراد جامعه در قبال آن احساس مسئولیت نمایند.

بدیهی است که در این میان دانشگاه ها می توانند نقش محوری داشته و این وظیفه خطیر معرفت افزایی عمومی را نسبت به مسائل محیط زیست بر عهده گیرند. در اینصورت خواهد بود که نتایج آن موجبات اصلاح قوانین، مدیریت بهینه سازی سیاست های زیست محیطی، اصلاح روش های کاربردی زمین، استفاده صحیح منابع زیرزمینی و روزمینی و استقرار استانداردها و ضوابط دقیق زیست محیطی را در جهت " توسعه پایدار" و حفظ منابع طبیعی فراهم خواهد آورد.

از دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی پژوهشی انتظار می‌رود همانطور که در نهادینه کردن و آموزش بسیاری از معارف با ارائه برنامه‌های علمی و عملی پیشرو هستند، در این زمینه نیز عملاً مؤثر واقع شوند؛ ارائه برنامه های دقیق و علمی برای مدیریت کار آمد محیط زیست، گسترش فرصت های برابر و عدالت اجتماعی در بهره برداری پایدار از منابع طبیعی با همراهی و مساعدت سازمانهای ملی و بین المللی تخصصی چون یونپ(UNEP)، فائو(FAO)، مجمع بین المللی تغییرات آب و هوایی(IPCC)، اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، سازمان جهانی هواشناسیWMO)، مرکز محیط زیست جهانی(GEF)، صندوق جهانی طبیعت(WWFN)، برنامه جهانی غذا، می‌تواند در این زمینه مأموریت و رسالت اصلی دانشگاهها و مراکز آموزشی پژوهشی در این زمان حساس و پرمخاطره باشد.

تلاش برای ایجاد و توسعه دانشگاههای سبز تمرینی برای ایجاد یک سبک زندگی سازگار با محیط زیست برای نسل امروز و آینده است؛ گام نخست دانشگاهها برای تبدیل شدن به دانشگاه سبز، می‌تواند کاستن اثرات منفی زیست محیطی ناشی از برخی فعالیتهای دانشگاه مانند مصرف بالای انرژی های فسیلی باشد همچنین اولویت‌هایی چون افزودن انرژی‌های تجدیدپذیر به سبد انرژی مصرفی، کاهش مصرف آب و بازچرخانی منابع آبی باید مورد توجه دانشگاهها قرار گیرد.

انتهای پیام/