۱۰ دلیل در رد "مذاکره موشکی"
روزنامه شرق با انتشار یادداشتی، پیشنهاد داده که گفتگو درباره توان موشکی آغاز شود. آیا انجام چنین مذاکراتی، شدنی است؟
به گزارش گروه دفاعی خبرگزاری تسنیم، حسین دلیریان در یادداشتی نوشت:
روزنامه شرق در شماره امروز خود به قلم سیدعلی خرم - استاد حقوق بین‌الملل به موضوع مذاکرات موشکی پرداخته و نکات بسیار قابل تاملی درباره این موضوع بیان کرده است؛ در 10 بند به این اظهارات غیرکارشناسی پاسخ می‌دهم.
1- نگارنده این یادداشت، نوشته که، "علت حساسیت آمریکا و غرب درباره توان موشکی کشور، این است که هیچ‌کدام از کشورهای منطقه درباره برد موشکی خود تبلیغ نمی‌کنند و بی‌سرو‌صدا به توسعه آن مشغول‌اند و هیچ‌کدام از این کشورها اقدام به تهدید هیچ کشوری با موشک‌های خود نمی‌کنند"
- متاسفانه نگارنده که خود را استاد حقوق بین‌الملل معرفی کرده، احتمالا از معادلات جهان بی‌خبر است و نمی‌داند که کشورهایی که نام برده (مصر، اسرائیل، امارات، عربستان، پاکستان) متحدان آمریکا هستند و طبیعی است که آمریکا با این کشورها کاری که ندارد هیچ، در پیشبرد اهداف موشکی و نظامی‌شان، به آنها کمک قابل توجهی هم می‌کند.
2 - نکته دیگر اینکه، این نگارنده در میان کشورهایی که دارنده توان موشکی بالستیک هستند، نام کشورهای ترکیه و مصر را به میان آورده، چنین حقوق‌دانی وقتی نمی‌داند که ترکیه و مصر در حوزه موشک بالستیک حرفی برای گفتن ندارند و نام این دو کشور را جزو دارندگان اصلی موشک‌های بالستیک معرفی می‌کند، معلوم است که سوادش برای سخن گفتن در این موضوع، کافی نیست.
3- یادداشت‌نویس شرق گفته که کشورهای ذکر شده، اقدام به تهدید هیچ کشوری با موشک نمی‌کنند؛ باید خطاب به این حقوق دان گفت که، ایران تاکنون حتی یک بار هم کشور دیگری را تهدید به حمله موشک نکرده است، حتی رژیم اشغالگر قدس را، بلکه در پاسخ به تهدیدات اسرائیل، آمریکا یا دیگران، تهدید کرده است که این هم ناشی از استراتژی پاسخ تهدید با تهدید بوده است.
4- حتی مشهورترین تهدید موشکی کشور که از زبان فرمانده کل قوا مبنی بر با خاک یکسان کردن حیفا و تل‌آویو بیان شد، در پاسخ به تهدید اسرائیل مبنی بر حمله نظامی بود و در جمله هم یک شرط اضافی داشت که اگر غلطی کنند ایران تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد کرد. (گاهی سردمداران رژیم صهیونیستی، ما را تهدید هم میکنند؛ تهدید به حمله‌ی نظامی میکنند؛ اما به‌نظرم خودشان هم میدانند، و اگر نمیدانند، بدانند که اگر غلطی از آنها سر بزند، جمهوری اسلامی «تل‌آویو» و «حیفا» را با خاک یکسان خواهد کرد. 92/1/1)
5- نویسنده روزنامه شرق در یاداشتش نوشته که، "این گفتگو[ مذاکرات موشکی] از «در اختیار داشتن امکانات پیشرفته نیروی هوایی» باید شروع شده تا آلترناتیو آن توسعه موشکی معرفی شود. چنین استدلالی در میان صاحب‌نظران، تحلیلگران و مراکز فکری اروپا و آمریکا گوش شنوا دارد". متاسفانه سطح فکری برخی دانشگاهی‌های ما به این حد تقلیل یافته که فکر میکنند، با مذاکره موشکی، می‌توان جنگنده از غرب خرید! 10 - 12 سال کشور درگیر مذاکره هسته‌ای بود و نتیجه این مذاکرات بتن‌ریزی و ادامه تحریم‌ها با بهانه‌های جدید شد؛ آمریکا و غرب حتی با برجام هم "تحریم تسلیحاتی" را لغو نکردند، حالا هم که خروج آمریکا از برجام و تحریمهای جدید مطرح است!
6- اگر فرض را بر این بگذاریم که مذاکره موشکی میان ایران و غرب، انجام شود، باز هم خرید جنگنده با خرید هواپیمایی که بعد از برجام توافقش عقد شد و آنرا هم ندادند، بسیار تفاوت دارد؛ خرید جنگنده بدون دریافت پشتیبانی یا چیزی که تضمینی باشد که در صورت بهم خوردن روابط، پشتیبانی از جنگندهها قطع نشود، حماقت است و قطعا اروپا یا آمریکایی که از قرارداد تولید خودرو در ایران، به محض افزایش تنش‌ها کنار کشید و دستمان را در "پوست گردو" گذاشت، بعید است که پشتیبانی از جنگندهها را ادامه دهد.
7- اگر غرب حاضر نیست که تعهد بین‌الملی و حقوقی بدهد که در صورت بهم خورد روابط، به پشتیبانی قطعات و تسلیحات جنگندهها ادامه دهد، حاضر است به جای این کار تکنولوژی قطعات حساس و محرمانه جنگنده‌هایش را به ایران به عنوان تضمین منتقل کند تا اگر اتفاقی در روابط با ایران افتاد، مشکلی برای جنگنده‌های خریداری شده پیش نیاید؟ قطعا هرگز چنین کاری نمی‌کنند.
8- همین الان، فرانسه چند عدد رادار جنگنده میراژ اف-1 را حاضر نیست به ما بفروشد چه رسد به انتقال فناوری یا حتی احداث خط تولید یک جنگنده در داخل ایران.
9 - نتیجه ورود به مذاکرات موشکی چیزی شبیه به مذاکرات هسته‌ای و بلکه به مراتب بدتر خواهد شد؛ اگر وارد مذاکره شویم، اجازه بازدید می‌خواهند، اجازه حضور و نصب دوربین در مراکز نظامی می‌خواهند و البته، زیر و بم توان ما را به راحتی می‌فهمند و دستمان درهرجنگی، برایشان رو خواهد بود
10 - نکات دیگری هم هست، اما از حوصله بحث خارج است، اما یک سوال از نویسنده روزنامه شرق مدیر مسئولش آقای رحمانیان می‌پرسم، به چه قیمتی چنین مطالب غیرعملی و غیردقیقی را به اسم حقوق بین‌الملل منتشر می‌کنید؟ اینقدر راحت مهمترین اهرم بازدارنده کشور را به چوب حراج مذاکرات موشکی گذاشته‌اید؟ مردم دیگر هوشیار هستند . . .
انتهای پیام/
