همدان| پایان غم‌انگیز ۵۳ سال حضور حرفه‌ای پاس درفوتبال ایران پس از ۱۰ سال کما

به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان ، تیم پاس همدان روز گذشته با قبول شکست 2 بر صفر مقابل تیم شهرداری بم و ایستادن در جایگاه نهم گروه c رقابت‌های لیگ دسته دوم فوتبال باشگاه‌های کشور علاوه بر سقوط به لیگ دسته سوم سومین سقوط خود را در طی 10 سال حضورش در شهر همدان تجربه کرد.

لیگ دسته سوم در واقع چهارمین سطح فوتبال باشگاهی ایران پس از لیگ برتر، لیگ دسته اول و لیگ دسته دوم است و سقوط به این سطح یعنی پایان عمر حرفه‌ای یک تیم فوتبال.

اما در طول 10 سال فعالیت تیم پاس در همدان چه بر سر قهرمان اسبق آسیا آمد که از لیگ برتر به لیگ یک، لیگ 2 و در نهایت لیگ 3 سقوط کرد؟ چه افرادی پاس را به ورطه سقوط کشاندند؟ 

انتقال به همدان پاس را از مرگ زودهنگام نجات داد

چشمهایتان را ببندید و خیال را به دو بال بزرگ مجهز و در دالان زمان به 10 سال قبل سفر کنید.

روزنامه‌ای را از روی پیشخوان روزنامه فروشی برمی‌دارید و صفحات آن را یکی یکی ورق می‌زنید. تا چشمتان به صفحه ورزشی می‌خورد بدنتان گرم می‌شود. شادی مضاعفی وجودتان را در برمی‌گیرد و غرور چون خون در رگ‌هایتان به جریان می‌افتد.

تیتر اول صفحه ورزشی روزنامه این است؛ "پاس بزرگ به 8 هزار شهید همدانی هبه شد". بلافاصله بخش رویاسازی مغزتان خودبه‌خود شروع به تولید رویاهای شیرین می‌کند.

حضور پاس در همدان، بازی مقابل تیم‌های استقلال و پرسپولیس، دیدن بزرگان فوتبال کشور از نزدیک، قهرمانی در لیگ، شرکت در مسابقات باشگاه‌های آسیا، حضور تیم‌های بزرگ آسیایی در همدان، استادیومی مملو از جمعیت، حضور دوربین و خبرنگاربرنامه نود در همدان، تاسیس آکادمی فوتبال پاس، عضویت جوانان و نوجوانان همدانی در آکادمی، اضافه شدنشان به تیم بزرگسالان و غیره به دلیل منع قانونی نیروی انتظامی در ورود به ورزش حرفه‌ای طبق اصل 44 قانون اساسی و نیز عدم تمایل بخش خصوصی برای خرید امتیاز این تیم در تهران، در جلسات متعددی مسئولان استان همدان و مسئولان وقت نیروی انتظامی در سال 86 به این نتیجه رسیدند تیم پاس همدان را به 8 هزار شهید همدانی هبه کنند.

این انتقال در ظاهر 2 پیامد خوب در پی داشت؛ اول آن که از انحلال تیم ریشه دار پاس جلوگیری می‌شد و دوم آنکه شور و نشاط را به جوانان استان همدان هدیه و شرایط را برای حرفه‌ای شدن فوتبال و از آن مهمتر ورزش همدان مهیا می‌کرد.

خشت اول گر نهد معمار کج

درحالی که با انتقال پاس ذهن جوانان همدانی که از معمولی‌ترین تفریحات محروم بودند، خلق الساعه رویاهای شیرین تولید می‌کرد، مسئولان استان با انتخاب هیئت مدیره‌ای سیاسی، دولتی برای باشگاه پاس متشکل از استاندار، برخی از معاونین وی و مدیرکل ورزش و جوانان ( در 3 سال آخر فعالیت پاس در همدان رئیس هیئت فوتبال استان نیز به جمع اعضای هیئت مدیره پاس پیوست) خشت اول بنای حضور پاس در همدان را کج نهادند و به تبع آن نیز خشت دوم کجتر و خشت سوم کجتر از کج بالا رفت و در نهایت پس از یک دهه با خشت‌های کج روی هم چیده شده کاخ آرزوهای جوانان همدانی از انتقال پاس به این استان برسرشان خراب شد.

در واقع با تشکیل این هیئت مدیره نه تنها این باشگاه بر اساس اصل 44 قانون اساسی خصوصی نشد بلکه افرادی عنان امور پاس را در دست گرفتند که کمترین تخصص و شناختی از ورزش و تیمداری در سطح حرفه‌ای نداشتند و از بالاترین مقامات سیاسی بودند.

پاس در کمایی 10 ساله

حاصل کار این هیئت مدیره سیاسی در طول 10 سال گذشته ندانم کاری، بی‌برنامگی، استفاده از افراد سفارش شده، ناتوانی در مدیریت مالی و اخذ تصمیمات احساسی و غیر کارشناسی بود.

این تصمیمات عجیب و غریب و اشتباه باعث شد تا پاس در طول فعالیتش در همدان به محل احیا و درآمدزایی مدیرعاملان، سرپرستان، مربیان و بازیکنان سفارشی، شکست خورده، مصدوم و تمام شده آن هم بیشتر از نوع غیر بومی آن تبدیل شود.

با وجود هیئت مدیره سیاسی در راس باشگاه پاس از یک سو به هر انتقاد سازنده اصحاب رسانه انگ سیاسی کاری زده می‌شد و از سوی دیگر به دلیل ساختار غلط هیئت مدیره همه تصمیمات مهم به یک نفر که آن هم رئیس هیئت مدیره بود ختم می‌شد.

در واقع معاونین استاندار و مدیرکل ورزش و جوانان، مدیران تحت امر استاندار هستند و نمی‌توانستند در مواقع حساس بر خلاف تصمیمات رئیس هیئت مدیره نظر دهند.

به این ترتیب با انتقال پاس به همدان اگر چه از انحلال این تیم جلوگیری شد اما پاس در پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین به کمایی 10 ساله رفت و 2 سقوط را از لیگ برتر به لیگ یک و از لیگ یک به لیگ 2 را تا فصل 95، 96 تجربه کرد.

سقوط سوم و مرگ قهرمان آسیا

محمدناصر نیکبخت استاندار همدان به محض قبول مسئولیت در همدان در مصاحبه‌ای از تلاش برای احیای پاس و بازگرداندن این تیم به دوران با شکوه گذشته خبر داد، اما تیم پاس در دورانی که نیکبخت ریاست هیئت مدیره باشگاه را بر عهده داشت نه تنها به دوران اوج خود بازنگشت بلکه دو سقوط را نیز تجربه کرد‌‌‌؛ دو سقوطی که به یک دلیل اتفاق افتاد، یعنی تصمیمات غیرکارشناسی و سلیقه‌ای که حاصل آن تغییرات پی در پی کادر مدیریتی و فنی باشگاه بود.

امسال تیم پاس فصل را با مدیرعاملی محمدتقی رحیمی آغاز کرد. رحیمی با عباس سرخاب به عنوان مربی تیم قرارداد بست و آرتیمانی سرپرست باشگاه شد.

تیم پاس اگرچه با عباس سرخاب خوب نتیجه نمی گرفت اما فوتبال خوبی به نمایش می‌گذاشت. با اینحال این نمایش خوب برای هیئت مدیره پاس کافی نبود تا حکم برکناری سرخاب آن هم بدون رضایت مدیرعامل امضا شود.

با برکناری سرخاب، باقری نیا به عنوان مربی پاس انتخاب شد و این در حالی بود که باقری نیا به دلیل برخی تخلفات منشوری در سال‌های گذشته با محرومیت‌هایی از سوی فدراسیون مواجه شده بود. با آمدن باقری نیا آرتیمانی سرپرست باشگاه نیز به خواست دو تن از اعضای هیئت مدیره جای خود را به جلیل الماسی داد که هیچ سابقه‌ای در مدیریت ورزشی نداشت و علاقمندان به فوتبال وی را بیشتر به عنوان یک لیدر و بوقچی می‌شناختند.

از قضا حکم این تغییر نیز بدون جلب رضایت مدیرعامل باشگاه زده شد. طولی نکشید که خود رحیمی نیز با حکم رئیس هیئت مدیره از کار بر کنار شد و جای خود را به یک فرد ناشناخته در عرصه ورزش که در بازار آهن فعالیت داشت سپرد.

با شروع این تغییرات عجیب و غیرکارشناسی پیشکسوتان فوتبال همدان و ورزشی نویسان هشدار دادند که پاس در این فصل با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد و سقوطش به دسته پایین‌تر محتمل است، اما طبق معمول گوش شنوایی برای شنیدن این هشدارها در هیئت مدیره باشگاه نبود تا سومین سقوط پاس طی 10 سال گذشته و دومین سقوط این تیم در زمان مدیریت نیکبخت رقم بخورد.

با سقوط پاس به لیگ 3 عمر حرفه‌ای این باشگاه پس از طی کردن یک دوره کمای 10 ساله در همدان به پایان رسید، آن هم درحالی که بیش از صد میلیارد تومان در این 10 سال خرجش شد و بسیاری از زیرساخت‌های ورزش استان از جمله زمین بازی، زمین تمرین و خوابگاه و رستوران پاس به صورت رایگان در اختیار این تیم بود.

دیروز آخرین ستون های پاس در استادیوم شهر بم فروریخت و می توان گفت که هیئت مدیره این باشگاه که عزمی برای تغیییر ساختار مدیریتی آن نداشتند، اداره کل ورزش و جوانان استان، هیئت فوتبال همدان، پیشکسوتان و برخی اصحاب صاحب نفوذ که در برابر تصمیمات اشتباه در این باشگاه سکوت اختیار کردند و مدیران، سرپرستان، مربیان و بازیکنان ناکارآمدی که پول‌های کلانی از این تیم گرفتند و کارایی لازم برای این تیم نداشتند در سقوط غم انگیز قهرمان اسبق آسیا سهیم هستند.

انتهای پیام/ ع