یادداشت|بازگشت به فرهنگ اصیل زن در گرو تبعیت از آموزه‌های فاطمی
سیره حضرت زهرا(س) و بازخوانی عینی آموزه‌های تربیتی آن حضرت می‌تواند شکوه و جایگاه اصلی و حقیقی آن حضرت را به عنوان یک بانو و زن الگو برای بانوان در جامعۀ معاصر منعکس کند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین مختاری؛ رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد سطوح عالی حوزه و دانشگاه در یادداشتی به تبیین شاخصه‌های سیره تربیتی حضرت زهراء(س) در دو حوزه فردی و خانوادگی به عنوان «الگوی کامل زن معاصر» میان و همچنین نقش مخرب غرب در تضعیف نهاد خانواده به ویژه تزلزل در مفاهیم مرتبط با زنان از جمله زنانگی پرداخت.
* مشروح این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:
بی‌شک موج سهمگین مدرنیته و سبک زندگی غربی، ناگزیر انفعال و اثرپذیری جوامع بشری را در پی داشته که جامعۀ ایرانی نیز از تبعات آن در امان نبوده است. در این میان نقش مخرب غرب در تضعیف نهاد خانواده به ویژه تزلزل در مفاهیم مرتبط با زنان از جمله زنانگی آثار جبران ناپذیری به همراه داشته است. در تبیین این مدعا باید گفت مسیحیت تاریخی با انتخاب رهبانیت و عدم تشکیل خانواده؛ اجتناب از اجتماع را برگزید و غریزه‌گرایی در چارچوب خانواده را سرکوب کرد؛ از سوی دیگر سیطرۀ تفسیر برهنگی یهود بر جوامع غربی که بر تقدس جسم انسان تأکید داشت و از فرهنگ جنسی آموزه‌های یهود نشأت می‌گرفت و نیز اصالت سرمایه‌داری و اقتصاد بر مبنای نظریۀ پیشرفت در تعارض جدی با خانواده‌گرایی است، لذا سرمایه‌داری غربی به هیچ عنوان تشکیل خانواده را بر نمی‌تابد و آن را مانع جدی در تحقق نظریه پیشرفت قلمداد می‌کند.
این‌گونه است که نظریۀ برهنگی فروید در غرب همزمان با شروع انقلاب صنعتی در خدمت اقتصاد و سرمایه‌داری قرار گرفت و تشکیل خانواده در غرب در راستای عقلانیت ابزاری مدرن و نفی سنت به شدت بی‌معنا شد؛ عقلانیتی که خانواده را به شدت دست پا گیر می‌داند، شیوع عقلانیت جنسی در غرب با شعار «برای خوردن یک لیوان شیر، گاو نمی‌خرند» (برای ارضای میل جنسی نیازی به ازدواج نیست)، نابودی غریزۀ جنسی در ساحت خانواده و فروپاشی نهاد خانواده را موجب شده است.
* عقلانیت غربی نسل جوان را از پویایی و آینده نگری باز می‌دارد
عقلانیت غربی نسل جوان را از پویایی و آینده‌نگری باز می‌دارد و نیز بانوان را از مفهوم زن و مادر بودن بیگانه می‌کند؛ در این بین بسط و گسترش فرهنگ تجرد و جابجایی نابخردانۀ مردانگی و زنانگی از جمله پیامدهایی است که دامن‌گیر جوامع مختلف می‌شود؛ در این بین اجرای سیاست‌های ضد خانواده از قبیل سند 2030 و دیگر اسناد از این دست که در حال انجام است، به نوبۀ خود در نابودی زنانگی زنان غیر قابل انکار است، اما اسلام بر خلاف جوامع غربی که با شعار پیشرفت، کمر به نابودی خانواده بسته است؛ تشکیل خانواده را به عنوان رکن بنیادین در پیشرفت (پویایی اقتصادی منبعث از خانواده‌گرایی) و نیز ارتقای موازین اخلاقی و عاطفی همچون احیای مفاهیم مرتبط با زندگی همچون بازگشت نقش واقعی زنان و احترام به جایگاه آن و مردانگی (غیرت) را مورد توجه قرار می‌دهد.
* حضرت زهراء(س) الگوی همسرداری
در این میان سیره زندگانی حضرت زهراء(س) و بازخوانی عینی و واقعی آموزه‌های تربیتی آن حضرت می‌تواند شکوه انوثیت آن حضرت را به عنوان الگو و اسوه بانوان در جامعۀ معاصر منعکس کند. در سیرۀ زندگانی حضرت زهرا(س) نقش حقیق زن موج می‌زند و آن حضرت به عنوان انسان ممتاز دائماً به کارهای روزمره خود اهتمام می‌ورزد؛ محبت‌ورزی آن حضرت به همسر و فرزندان به عنوان یک اصل در زندگی آن بانوی نمونه به شدت خودنمایی می‌کند. همسری در سیره حضرت زهرا(س) آنگونه است که در طول زندگی مشترک، هرگز علی(ع) را ناخشنود نکرد، بلکه در عمل موجبات نشاط و خشنودی همسر را فراهم و اندوه حضرت علی(ع) را بر طرف می‌کرد؛ در این راستا، حضرت علی(ع) میفرماید: «سوگند به خدا، من زهرا(س) را تا آن هنگام که خداوند او را به سوی خود برد، خشمگین نکردم، او نیز مرا خشمگین نکرد و هیچ‌گاه موجب ناخشنودی من نشد... من هرگاه به چهره زهراء(س) نگاه میکردم، هرگونه غم و اندوه از من برطرف میشد».
همچنین در تبیین فرزندآوری به عنوان یکی از شاخص‌های آموزه‌های فاطمی و جایگاه بی‌بدیل مادری نزد آن حضرت، همین بس که حاصل پیوند آسمانی فاطمه زهرا(س) با حضرت علی(ع) سه پسر و دو دختر بوده است. مراقبت و محافظت فرزندان از خطرات، ایجاد امنیت در قلب فرزندان و زندگی توأم با آرامش در خانه و اجتماع از جمله مادرانه‌های ارزشمند آن حضرت است. توجه به تغذیه و بهداشت کودک و پرورش فرزندان عزیزش در دامن پر مهرش و فعالیت‌های خستگی‌ناپذیر آن حضرت برای آرامش فرزندان دلبندش و از همه مهم‌تر چشاندن شیرینی محبت به آنان، جایگاه بی‌همتای مادری در آموزه‌های فاطمی را نمایان می‌کند.
پرورش بُعد ایمانی و اخلاقی فرزندان و آشنایی کودکان با واجبات و حتی مستحبات دینی در مادرانه‌های حضرت زهراء(س) از جایگاه ویژه برخوردار است و از آنجا که ایشان و حضرت علی(ع) عالم و عامل به دستورات الهی بودند تأثیرپذیری آموزش‌های دینی در بالاترین حد ممکن قرار داشت. عدم ترک مستحباتی از قبیل اقامه نماز شب در شب یازدهم عاشورا با همه آن خستگى و رنج و با دیدن آن صحنه‌هاى دلخراش، توسط حضرت زینب(س) و نیز آموزش صحیح انجام وضو در مسجد به یک پیرمرد، از سوی امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، حاکی از عمق آموزش‌محوری و تبیین احکام دینی و اعتقادی در مادرانه‌های حضرت فاطمه زهرا(س) است.
* بازگشت به فرهنگ اصیل زن در گرو تبعیت از آموزه‌های فاطمی
بهره‌گیری از مولفه ورزش و بازی در آموزه‌های فاطمی از دیگر موضوعاتی است که از جایگاه ویژه‌‌ای برخوردار است به نحوی که فرزندان آن حضرت تا پاسی از شب در خانه جدشان پیامبر اکرم(ص) مشغول بازی بودند و یا بازی و شعرخوانی توحیدی حضرت صدیقه کبری(س) برای کودکان دلبندش و برگزاری بازی‌های فکری و حرکتی برای ورزیدگی جسم و تن، بین امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نمونه‌های بارز آموزه‌های مادرانه فاطمی است. با این تفاسیر می‌توان دریافت، خانواده‌گرایی در پرتو توجه به نقش محوری زنان در آن نهاد مقدس محقق می‌شود، به نحوی که توجه به کارکردهای محوری زن در خانواده موجبات تحقق جامعه مطلوب را فراهم خواهد کرد، لذا تا فرهنگ زنان به آنان برنگردد جایگاه واقعی و حقیقی آن محقق نخواهد شد؛ در این میان آموزه‌های فاطمی به ویژه آموزه‌های مادرانه‌های آن حضرت در بازتولید فرهنگ حقیقی زنان امری ضروری است، به نحوی که بانوان می‌توانند آن حضرت را الگو قرار داده و این‌گونه با بهره‌گیری از کمالات بانوی دوعالم، آهنگ زندگی خود را بر دین و معرفت بنا کنند.
انتهای پیام/
