استعفای محمدیان از سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی

به گزارش خبرگزاری تسنیم, محی الدین بهرام محمدیان رییس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی از این سازمان خداحافظی کرد.

در متن خداحافظی او آمده است:

" همکاران گرانقدر آموزش و پرورش, همکاران ارجمند سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی, برادران عزیز و خواهران خوبم
سلام علیکم

تقدیر چنین رقم خورده است پایان سال 96 پایان خدمت رسمی اینجانب در وزارت آموزش و پرورش باشد. از سال 1360 با انتخاب حرفه معلمی در کنار شما و از شما آموختم و متجاوز از سی سال آموخته های روزانه ام را در مسیر همکاری با شما به کار بستم.   

امروز ناچارم به حکم تقویم خدمتی خویش، برای بازنشستگی پیشدستی کنم. البته کناره گرفتن از فعالیتهای تربیتی، آموزشی و فرهنگی برای هیچ معلمی مقدور نیست اما کناره گیری از مسؤولیت اداری با هدف اعتلای فرهنگ سازمانی و صیانت از اقتدار سازمان و فرصت سازی برای پیشبرد اهداف تعلیم و تربیت برایم یک انتخاب گواراست و این مطلب را یقین دارم همکارانم در سازمان از من می پذیرند.

در این ماه های اخیر نسبت به تداوم مسئولیت سازمان پژوهش حس غریبی داشتم و احساس می کردم برادر عزیزم جناب آقای بطحایی وزیر محترم آموزش و پرورش در صدد انجام کاری است که رفاقت فیمابین مانع از انجام آن می شود.

دوستان نزدیک می دانند که من با وزرای محترم پیشین از آقای دکتر نجفی به این طرف، قبل از پذیرش مسئولیت معاونت یا مشاورت سابقه رفاقت نداشتم بلکه به اجمال آشنا بودیم ولی رفاقت و دوستی ما بعد از همکاری شکل می گرفت. اما با جناب آقای بطحایی رفاقت و آشنایی ما پیش از وزارت بوده و قبل از این با هم همکار نزدیک و دوست صمیمی بودیم و هستیم.

لذا برداشت من این است که این سابقه ایشان را بین المحذورین وزارت و رفاقت قرار داده است و بهتر آن است که من شرط رفاقت را به جا آورم و دست ایشان برای آنچه قصد دارند، انجام دهند، باز باشد. پس به همین خاطر علیرغم عهدی که با خود داشتم تا پایان تدوین و تولید کتابهای پایه دوازدهم، مسؤولیت را پذیرا باشم و پست دیگری را نپذیرم، پیشقدم شدم تا با درخواست بازنشستگی (تقدیمی) ایشان را مدد برسانم و البته برای این کار آیه ی شریفه  «رضی الله عنهم و رضوا عنه ذلک الفوز العظیم» در طلب خیر از کتاب الله، مرا بر انجام آن تحریض نمود و روز شنبه مطلع شدم که جناب وزیر با اجابت درخواست مرا مفتخر به عنوان پیشکسوت و معاف از تحمل بار مسئولیت ساخته اند. والحمدلله رب العالمین. 

اما حال که واگذاری بار امانت به عزیز و ارجمندی از همکاران بزرگوار نایل شده ام، همراه با آرزوی بهترین ها برای ایشان و دعای خیر برای توفیقات روز افزون در انجام مسئولیتها به ویژه پیگیری تحقق سند تحول بنیادین، لازم می بینم از شما همکاران خوب خودم در سراسر کشور، از معلمان و مربیان و مدیران گرانقدر مدارس تا کارشناسان و مسوولان نواحی و مناطق، همکاران ادارات کل استانها و ستاد وزارت متبوع به ویژه کارشناسان، مؤلفان، اعضاء هیأت علمی و تمام همکاران سخت کوش مجموعه سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی صمیمانه تشکر کنم و صادقانه و متواضعانه ضمن اقرار به آموختن و بهره گرفتن از شما، سپاسگزار تمام تلاشها و ایثار هایتان و عذرخواه تمام قصورها و تقصیرهای خود باشم.

در این ده سال اگر کار عظیم تدوین و تصویب برنامه ی درسی ملی و تحول در برنامه های درسی و تربیتی و کتابهای جدید و التالیف با هزاران خون دل خوردنها پیش رفت، همه مرهون لطف الهی و صداقت و صمیمیت و پشتکار شما بوده است. شرح این ماجرا فرصتی فراخ می خواهد و این یادداشت را مجال و گنجایش ذکر آن نیست. اما از سر حق شناسی و شکرگزاری نمی توانم از حمایتها و همراهی ها و همکاری های اصحاب خرد و اندیشه، کارشناسان حوزه ی تعلیم و تربیت، اعضای محترم هیأت علمی دانشگاهها، فضلای گرانقدر حوزه های علمیه، شوراهای برنامه ریزی درسی، شوراهای تحلیل محتوا و امور پژوهشی استانها، مؤلفان و معلمان باتجربه و بالاخره گروه های منتقد برنامه های درسی چشم بپوشم و از آنها تقدیر و تشکر نکنم.

همچنانکه ارشادات و راهنماییهای اعضای محترم شوراهای اقماری شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی آموزش و پرورش، حضرات ائمه ی محترم جمعه و نمایندگان محترم ولی فقیه در استانها به ویژه مراجع عظام تقلید و حتی منتقدان اجتماعی که از سر دلسوزی گاهی نهیب می زدند و هشدار می دادند، همیشه توشه ی راه بود.

و حال که این سطور را برای پرسش احتمالی از این اقدام، باز با طلب خیر از قران کریم به دلالت آیه ی شریفه ی«و قالوا الحمدلله الذی اذهب عنّا الحزن انّ ربّنا لغفور شکور» می نویسم، باید اعتراف کنم که دعای خیر مقام معظم رهبری و عین مراقبت ایشان، پیشران و پشتیبان مجموعه ی همکاران در سازمان پژوهش برای ورود به مرزهای خطیر خدمت و دست یازی به تجربه های جدید در حوزه ی برنامه ی درسی ملی بوده است و اینجانب به پاس این نعمت بزرگ جبهه ی سپاس به خاک می سایم. آرزو می کنم اگر توفیق عنایت شود در کنار معلمان خدوم، صبور و بی منت که خود را جزئی از آنان می دانم پیگیر تحقق آرمانهای امام راحل  و منویات مقام معظم رهبری و تربیت نسل آینده ساز با هویت اسلامی، ایرانی و انقلابی باشم.

در خاتمه همراه بهترین و صمیمانه ترین تبریک ها به مناسبت فرارسیدن سال نو و دعای خیر در آستانه ی ماه رجب، تشکر و قدردانی مجدد خود را به تمام همکارانم تقدیم می دارم و از همه ی قصورها و تقصیرها اعتذار جسته و طلب حلیت می کنم. والعذر عند کرام الناس مقبول.

انتهای پیام/