وضعیت سیاسی دوران امامت امام باقر(ع) چگونه بود؟ + صوت

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، «محمدحسین رجبی‌دوانی» محقق تاریخ اسلام و عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (ع) در بیانی به مناسبت فرا رسیدن سالروز ولادت امام محمد باقر(ع) درباره وضعیت سیاسی دوران امامت آن حضرت اظهار کرد: امام باقر(ع) کمتر از یک سال با «ولید بن عبدالملک» خلیفه غاصب اموی معاصر بود و بعد از مرگ ولید نیز «سلیمان بن عبدالملک» به قدرت رسید.

وی با بیان اینکه این دوران، عصر گسترش قلمرو مسلمانان با عملیات‌های نظامی بود، گفت: هم در شرق، ماوراءالنهر و مناطقی ماورای ایرانِ دوران ساسانی فتوحاتی صورت می‌گرفت و هم در غرب عالم اسلام و اروپای غربی یعنی سرزمین اسپانیا و پرتغال امروزی وارد شده و با سرعت پیش می‌رفتند.

این محقق تاریخ اسلام با اشاره به روی کار آمدن «عمر بن عبدالعزیز» و اقدامات او نسبت به اهل‌بیت(ع) یادآور شد: در سال 99 هجری در پی مرگ سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبد العزیز پسر عموی آنها به خلافت رسید که او بر خلاف بنی‌امیه نسبت به اهل‌بیت(ع) رفتاری توأم با احترام و مدارا داشت.

رجبی‌دوانی افزود: «عمر بن عبدالعزیز» در دوران امامت امام باقر(ع) سَب و لعن به ساحت مقدس امیرالمومنین(ع) را که معاویه باب کرده بود، ممنوع اعلام کرد، فدک را به نوادگان امام مجتبی(ع) بازگرداند و خود را فردی مخلص نسبت به حضرت علی(ع) می‌دانست.

«امام باقر(ع) با عمر بن عبدالعزیز مناظره‌ای مکتوب دارد»، وی با بیان این جمله اظهار کرد: طبق نقل تاریخ روزی عمر بن عبدالعزیز از امام سجاد(ع) یاد کرد و گفت: زینت دین و پیشوای عادبان از دنیا رفت، به او گفتند از او فرزندی باقی مانده که چیزی از پدر کم ندارد، عمر بن عبدالعزیز بر آن شد تا امام باقر (ع) را بیازماید، لذا نامه‌ای به حضرت نوشت و از ایشان درخواست رهنمودی کرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (ع) خاطرنشان کرد: امام باقر(ع) در پاسخ به او مواردی را مطرح کرد که برای عمر بن عبدالعزیز سنگین و لحن امام(ع) مقداری تند و سرزنش‌آمیز بود.

* در ادامه می‌توانید ادامه سخنان استاد رجبی‌دوانی را بشنوید:

انتهای پیام/