لرستان| بقعه «امامزاده قاسم (ع)» بنایی با ۸ قرن قدمت؛ آرامش بهاری در جوار امامزادگان + تصاویر
بقعه امامزاده قاسم (ع) با ۸ قرن قدمت از مهم ترین جاذبههای مذهبی شهرستان ازنا بوده که در طول سال میزبان زائران است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ازنا، امامزاده قاسم(ع) یکی از مکانهای زیارتی لرستان است که در روستای امامزاده قاسم (ع) در دهستان چاپلق (گاپله) از توابع شهرستان ازنا و در دشت جاپلق واقع شده که که زائران و گردشگران در طول سال برای زیارت و دیدن بنای تاریخی این بقعه که معماری ویژه ای دارد به این منطقه می آیند.
بنا بر اظهارات محلی نام این روستا در زمان ساسانیان، کنده سپید بوده که احتمالاً این نام برگرفته از جغرافیای آن محل بوده است؛ بانی بنای امامزاده، تاجری ایرانی بنام سید میر نظامالدین احمد مدنی بوده که این نام در بعضی از وقفنامهها نیز وجود دارد.
قدمت بنای امامزاده قاسم (ع) به دوره ایلخانی میرسد و کتیبه روی در ورودی این مقبره و نیز حاشیههای ضریح، سالهای 738، 808 و 850 قمری را نشان میدهند و نام این روستا نیز برگرفته از نام همین امامزاده است.
آرامگاه این امامزاده در ردیف فهرست آثار ملی ایران با شمارهٔ 1757 ثبتشده است، گنبد مخروطی شکل بقعه امامزاده قاسم با 40 متر ارتفاع یکی از موارد خاص معماری در نوع خود و از عجایب معماری ایران است که از بیرون مخروطی ولی از داخل به شکل کروی است.
گنبد بنا به رأس هرمی شکل است و دیوارهای آن مرتفع، ضخیم و آجری است، صحن حیاط این زیارتگاه تاریخی یک مربع کامل بوده که با آجر سنگفرش شده است، صحن داخلی بقعه اصلی تا ارتفاع پنجمتر با کاشیهای منقوش به گل وبوته زینت داده شده است.
نظم و شکل هندسی گنبد بسیار زیبا و درعینحال ساده است و دورتادور آن هشت دریچه برای تهویه هوا تعبیهشده است.
قدیمی ترین قسمت بنا را دروازه ورودی و گنبد خانه آن تشکیل میدهد که دارای مشخصههای زمان ایلخانی است و بر روی آن آیاتی از قرآن کندهکاریشده است، گنبد امامزاده که شانزده ترکی است به صورت دو پوشه ساختهشده است و بر روی گریوگنبد شانزده ضلعی استوارشده است.
سر در رفیع این زیارتگاه تاریخی که قدمت آن به حدود 700 سال میرسد دارای کاربندهای زیبا با اشکال هندسی منظم است؛ قدمت آن به قرنهای هشتم و نهم هجری قمری و معاصر با دوران تیموریان در ایران می رسد و مشخصات ساختمان بقعه بیشتر ویژگیهای معماری ترکی و مغولی را دارد.
بخشهای مختلف بقعه امامزاده قاسم ازنا یکبار در دوره سلسله قاجار توسط یکی از مجتهدین وقت به نام سید محمد شفیع جاپلقی ملقب به آقا سید، تعمیر و بازسازیشده است.
بدنه بنا ازسه طبقه تشکیلشده، طبقه زیرزمین که همان سردابهاست، طبقه دوم که شامل حیاط، رواقها و گنبد خانه و طبقه اول شامل اتاقهای مجزا است که برای استراحت زائرین آماده میشده است، ورودیهای طبقه اول و راه ارتباطی بنا به بیرون در چهارگوشه حیاط بقعه است و زائرین از طریق این ورودیها به طبقه اول میروند و در هر قسمت طبقه اول اتاقهایی مستقل از هم قرار دارند که درگذشته برای استراحت زائران امامزاده استفاده میشده است.
ارتفاع پوشش گنبد از خط الراس گنبد تا سطح پشتبام 12 متر است و با وجودی که شجرهنامه امامزادگان (قاسم و زید) در دسترس نبوده و خواندن متن کتیبه کمربندی داخل بقعه نیز در حال حاضر دشوار است ولی اهالی روستای امامزاده قاسم (ع) معتقدند که این امامزادگان از نوادگان امام حسن (ع) هستندکه در قرن ششم توسط سپاه بنی عباس به شهادت رسیده اند و در این روستا به خاک سپرده شده اند.
کتیبهای بر روی دروازه دو لنگه انتهای ایوان غربی امامزاده قرار دارد که تاریخ ساخت این در چوبی را در ماه محرمالحرام سال 738 هجری قمری نشان میدهد، در ساخت پی این بنا از قلوهسنگهای بزرگ و کوچک استفادهشده و دیوارها و گنبد بقعه نیز از آجر و گچ ساختهشدهاند.
انتهای پیام/م