کاظمی: تمام دانشم از کتابهای شعر فارسی را در تدوین "روزنه" به کار بردم
محمد کاظم کاظمی نویسنده کتاب «روزنه» و «شعر پارسی» گفت: هرآنچه که بنده درباره شعر پارسی خوانده و آموختهام در تدوین شعر پارسی و روزنه به کار بردم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مراسم رونمایی از کتاب "روزنه" و "شعر پارسی" عصر امروز 4 اردیبهشتماه، با حضور محمدکاظم کاظمی، اسماعیل امینی، جواد محقق، مصطفی محدثی خراسانی و مرتضی امیری اسفندقه و علاقه مندان به حوزه شعر و ادبیات در تسنیم برگزار شد.
در این مراسم که با حضور اسماعیل امینی، مرتضی امیری اسفندقه، مصطفی محدثی خراسانی ، جواد محقق و نویسنده برگزار شد از دو کتاب "روزنه" و " شعر فارسی" از منشورات انتشارات سپیده باوران رونمایی شد.
محمدکاظم کاظمی نویسنده دو کتاب روزنه و شعر پارسی نیز در این مراسم در سخنانی گفت: هر آنچه که بنده درباره شعر فارسی خواندهام در تدوین روزنه و شعر فارسی استفاده شده است. برای اینکه بگویم چه شد که این دو کتاب را نوشتم باید به سالهای پایانی 60 که ما در خدمت دوستان آموزش و پرورش خراسان بودیم برگردم. آن زمان کار تدریس و داوری شعر را انجام میدادم کتابهای بسیاری را به پیشنهاد مصطفی محدثی خراسانی نوشتم از جمله کتاب کلید درباز، 10 شاعر، روزنه و شعر پارسی.
وی ادامه داد: من در برنامههای شعر آموزش و پرورش خراسان فعالیت میکردم از گفتههای من جزوههای بسیار کوچکی به پیشنهاد مصطفی محدثی خراسانی منتشر میشد که در اختیار دانشآموزان قرار میگرفت بعدا به پیشنهاد شخص آقای محدثی این جزوهها با ماشینهای ابتدای استنسیل تایپ شد وقتی که تایپ کامپیوتری آمد دوباره چاپ کردیم اما آقای محدثی گفت که چرا این جزوهها را به صورت کتاب چاپ نکنیم. از همین روز شد که جزوههای اول را با نام روزنه جلد اول منتشر کردیم و جزوههای بعدی که چاپ نمشده بود در قالب جلد دوم روزنه منتشر کردم. آموزش پرورش خراسان حمایت جدی به خرج داد و انتشارات ضریح آفتاب آن را منتشر کرد.
این شاعر مهاجر افغانستانی ادامه داد: کتاب شعر فارسی را نیز دوستان پیشنهاد کردند که گزیدهای از شعر فارس مکمل شعر روزنه باشد. در روزنه ما سبکهای شعری را مطرح کرده بودیم و در شعر فارسی گزیدهای از اشعار منطق بر آن سبکها را در دسترس شاعران قرار دادیم که نمونههای برتر شعر فارسی را بشناسند اما این کتاب دچار بداقبالی شد 18 سال از چاپ جدید بازماند تا اینکه مدیر انتشارات سپیدهباوران پیشنهاد داد هر دو کتاب را منتشر کند. از سال 91 تا 96 این دو کتاب مشغول، بازنگری، بازنویسی و ویرایش بود.
انتهای پیام/