سلامت خوب با روتوش بد
چرا فرهنگ شفاهی مردمانمان، رویدادهای تلخ سلامت را بهتر در یادها حک می‌کند؟ شاید منش «درد و رنج» این‌گونه یادگاری‌های تلخ را بر ذهن‌ها خراش می‌اندازد.چطور است که پزشکی ایران در مرز دانش جهانی پیش می‌رود ولی مردم هنوز نتوانستند شهد شیرین خدمت را بچشند؟
خبرگزاری تسنیم/ یادداشت
... امکان ندارد صحبت از حوزه سلامت پیش بیایید و افرادی پیدا نشوند که از برخورد و رفتار کادر پزشکی و پرستاری گلایه نداشته باشند، یکی از بی‌توجهی پزشک، دیگری از پاسخگویی نبودن پرستار، آن یکی از بداخلاقی آنها، یکی دیگر از بی‌خیالی کادر پزشکی به زعم نگاه همراهان بیمار، دیگری از اشتباه و عدم مهارت عملکرد کادر پزشکی و پرستاری و ...
بیشتر بخوانید:
ناله‌هایی که از بیمارستان 1000 تختخوابی بیرون می‌زند
«یک سطل دندان!» "پوسیدگی و کشیدن"،عاشقانه‌های دندانی ایرانی‌ها
با وجود اینکه نمی‌توان اشتباهات نظام سلامت که در قالب خطا، عوارض و قصور پزشکی و پرستاری تقسیم می‌شود به صفر رسانید ولی می‌توان به حداقل رسانده و این امر با شفاف‌سازی و ارتقای آگاهی به بیماران به حقوق خود محقق شود، به طوری که در آمریکا بیشترین آمار خطا، عوارض و قصور پزشکی وجود دارد؛ نه از این نظر که سیستم سلامت ایالات متحده آمریکا ضعیف است بلکه این آمارهای مهم و منفی، ثبت و ضبط می‌شود مقوله‌ای که در ایران کم رنگ است.
مسلماً پرداختن به مشکلات حوزه سلامت می‌تواند با رویکرد اصلاحی؛ تأثیر مثبتی در تصمیمات سیاستگذاران برای رفاه بیشتر و ارتقای سلامت جامعه داشته باشد و به جرأت می‌توان عنوان کرد یکی از پاشنه آشیل‌های نظام سلامت ایران که در تکنیک‌های پزشکی و جراحی‌های روز دنیا سرآمد است، گرفتاری سیستم سلامت در احترام و تکریم بیمار با ارائه بهترین خدمات مراقبتی است.
.. و طبیعتاً وقتی 800 میلیون خدمت در یک سال به مردم در حوزه سلامت ارائه می‌شود، منصفانه نیست تیر تیز انتقاد را بر 7 هزار شکایت بیماران از پزشکان و نظام سلامت نشانه گرفت، کما اینکه در سیستم سلامت حتی یک مورد قصور و بی‌احترامی به بیمار نیز زیاد و دردآور است.
ولی چرا فرهنگ شفاهی مردمانمان، رویدادهای تلخ سلامت را بهتر در یادها حک می‌کند؟ شاید منش «درد و رنج» این‌گونه یادگاری‌های تلخ را بر ذهن‌ها خراش می‌اندازد. البته به هیچ عنوان نمی‌توان خدمات بسیار تخصصی‌ای را که کادر پزشکی به بیماران ارائه می‌کنند با اخلاق آنان مقایسه کرد.
چرا سلامت کشور سر و سامان نمی‌گیرد؟ چرا این‌همه بی‌احترامی، چرا این تعداد قصور، چرا این مقدار زیرمیزی؟ واقعاً تعداد معضلات سلامت بیشتر است یا دستاوردها و مهارت‌های پزشکی طبیبان ایرانی نادیده گرفته می‌شود؟
چطور است که دانش پزشکی ایران در مرز دانش جهانی پیش می‌رود ولی مردم هنوز نتوانستند شهد شیرین خدمت را بچشند، ولو اینکه در طرح تحول سلامت مردم نسیمی از خدمت را چشیدند، کما اینکه وزیر بهداشت در اظهارنظری در برنامه "پایش" عنوان کرد که طرح تحول سلامت به‌طور کامل اجرا نشد زیرا بودجه لازم تأمین نشد و برخی نیز همراهی نکردند.
ناگفته نماند که وقتی خدمتی می‌گیریم آن خدمت یادمان می‌رود ولی اگر کوچکترین قصوری رؤیت شود سالها بر ذهن‌ها ماندگار و بر زبان‌ها جاری می‌شود ولی این مقوله نباید فراموش شود که چرا سلامت کشور با وجود ترازهای مثبت جهانی در ردیف کیفیت خدمت رسانی نحیف و ضعیف دنیا عمل می‌کند.
آیا پزشکان ما مادی‌گرا شدند؟ آیا اخلاق پزشکی و حرفه‌ای نادیده گرفته می‌شود؟ و ... شاید یک پاسخ کوتاه «درد» و «درمان» سلامت ایران باشد و آن هم به‌گفته قاطبه کارشناسان و صاحبنظران نظام سلامت ساماندهی «بیمه‌ها» است.
و به درستی گفته‌اند که با داشتن بیمه‌ای قوی؛ هم زیرمیزی حذف می‌شود، هم قصور پزشکی کاهش می‌یابد و هم پرداختی پزشکان عادلانه‌تر می‌شود و مردم نیز شهد حمایت در زمان بیماری و رنج را خواهند چشید و چقدر این جمله شیرین است «رابطه مالی پزشک و بیمار قطع شود».
با این وجود یک «اما» بزرگ باید به تعاریف پزشکی کشور اضافه کرد و آن مشکلی که در پزشکی ایران نیز بد می‌لنگد، ضعف اخلاق حرفه‌ای است زیرا خاطره بد همیشه بیش از خاطره خوب در ذهن مردم جا خوش می‌کند و بدخُلقی کادر پزشکی نیز یکی از همان "گاو نه‌من شیر" نظام سلامت است.
به‌گفته قاطبه بزرگان پزشکی کشور، ایران جزو کشورهای است که در زمینه جراحی و خدمات پزشکی دارای بهترین متخصصانی است که نمونه دلسوزی آنها را نمی‌توان در کشورهای توسعه یافته و پیشرفته پیدا کرد، زیرا پزشک ایرانی به همراه کادر پرستاری تمام تلاش خود را انجام می‌دهند تا بیمار نجات و بهبود پیدا کند ولی در کشوری به مانند آمریکا این‌گونه نیست زیرا به طور مثال اصلاً یک جراح در آمریکا حاضر نیست جراحی پُرریسک انجام دهد، در حالی که در ایران به‌دلیل نوع فرهنگ خیرخواهی و نجات جان همنوع، بسیاری از جراحان کشورمان حاضر به جراحی‌های پُرریسک و خطرناک می‌شوند و همین امر یکی از دلایلی است که باعث شده است که مهارت پزشکان ایرانی در دنیا زبانزد شود.
در این راستا حسن ابوالقاسمی ــ رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز معتقد است: بسیاری از پزشکان هستند که واقعاً برای بیمار دل می‌سوزانند و بسیار هم زحمت می‌کشند، حتی شب‌ها از غصه بیمارشان خواب‌شان نمی‌برد اما این دلسوزی را باید به‌زبان بیاورند و در عمل نشان دهند که بیمار متوجه شود و در ظاهر برخورد نیز این دلسوزی مشخص شود.
ولی یک «اما» بزرگ باید به این تعاریف پزشکی کشور اضافه کرد و آن هم مقوله‌ای است که در پزشکی ایران بسیار بد می‌لنگد، یعنی اخلاق حرفه‌ای؛ کما اینکه اخلاق حرفه‌ای باید در تمام صنوف از جمله کار رسانه نیز رعایت شود و به هیچ عنوان نمی‌توان نمره بسیار بالایی هم به اخلاق حرفه‌ای دیگر صنوف داد ولی اخلاق حرفه‌ای در حوزه پزشکی و پرستاری مقوله‌ای است که اگر کمی و حتی اندکی از آن فاصله گرفته شود، بسیار به چشم مردم می‌آید، در حالی که بر اساس نوعی فرهنگ اجتماعی؛ همیشه 10 کار خوب در خاطره افراد باقی نمی‌ماند ولی یک خاطره بد، تا سالهای سال در ذهن مردم جا خوش می‌کند که بدخُلقی کادر پزشکی یکی از همان خاطرات تلخ در ذهن مردم و بیماران است.
همچنین محمد رئیس‌زاده ــ متخصص و جراح عروق و تروما و رئیس سازمان بسیج جامعه پزشکی کشور نیز درباره بدخلقی کادر پزشکی معتقد است: بیشتر مشکل به کمبود آموزش اخلاق حرفه‌ای پزشکی که نهادینه نشده است، برمی‌گردد، زیرا در 7 سال زمان آموزش پزشکی عمومی، 4 سال تخصص و سه سال فوق‌تخصصی به هیچ عنوان؛ اخلاق حرفه‌ای پزشکی ــ ملکه ذهن دانشجوی پزشکی ما نمی‌شود.
بنابراین کلید روزهای بدون رنج در سلامت در مقولات آموزش، بهداشت، پیشگیری و اصلاح سبک زندگی با کمک گرفتن از طب بومی ایرانی خودمان (طب سنتی) محقق خواهد شد.
در این راستا خبرگزاری تسنیم در ادامه گزارش‌های حوزه سلامت با واکاوی و پرداختن به مشکلات سیستم بهداشت و درمان کشور که در گذشته نیز پرونده و مطالب متعددی را منتشر کرده بود، در سال 97 نیز قصد دارد با رویکرد اصلاحی و با هدف ارتقای خدمات نظام سلامت به چالش‌های سیستم سلامت پرداخته و در این زمینه از گزارش‌ها و اطلاعات مردمی از بیمارستانها و برخی نارضایتی‌ها از پزشکان و پرستاران استقبال می‌کند.
بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/
