به یاد آقای مربی
حبیب احمدزاده در یادداشتی بهمناسبت سیزدهمین سالگرد درگذشت منوچهر سالیا، یادی کرده است از این اسطوره فوتبال آبادان و نقشی که او در زنده نگاه داشتن شهرش در جنگ تحمیلی داشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، حبیب احمدزاده، نویسنده، در یادداشتی به یاد منوچهر سالیا، اسطوره فوتبال آبادان به نقشی که او برای زنده نگاه داشتن شهرش در کوران جنگ داشت، اشاره کرده و مینویسد:
امروز سیزدهمین سالگرد درگذشت سرمربی زمان جنگ تیم صنعت نفت آبادان، شادروان منوچهر سالیاست؛ کسی که رویاهای مردم یک شهر جنگزده و ویران را با تیمش در زمان جنگ تحمیلی از این شهر بدان شهر یدک میکشید و در هر شهر که بقچه فوتبالش را باز میکرد ناگهان رویاهای همه آن مردم جنگزده و از جنگ و نامردمیهایش تحقیر شده، باز بهخود آمده و دوباره با سودای وجود آبادانی آن شهر تخریب شدهشان در آن غریب استادیومها، با تمام وجود جیغ از نای جانشان دسته جمعی برمیخاست که دی دی دیدی صنعت و واویلا.
به وقتی که از تیم میزبان میبردند، آنگاه بود که بی هیچ تیر و تفنگی، میدانهای آن شهر پناه دادهشان در جنگ به تسخیر خوشحالی این جنگزدگان مهمان در میامد که در واقع این شعف و شادی ظاهری مرثیهای بود بر دلتنگی دوری از شهر ویرانشان آبادان.
همگی اگر دوستش میداریم و تنها بیادش فاتحه ای برای آمرزش خودمان بخوانیم که او آمرزیده است انشاالله.
و در آخر امیدوارم روزی تاریخ این مرز و بوم، بسان ملاصالح و دریاقلیها، بهسراغ رادمردی او و تاریخی از شادی و غرور که او برای مردم جنگزده شهرش ساخت برود. حتما و ناگزیر خواهد رفت. باید برود. باید.
انتهای پیام/