کمبودهای میدان جنگ سوریه از نگاه پیر مدافعان حرم/شهیدی که سخت‌ترین کار جنگ را شجاعانه مدیریت کرد

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مدتی مسئول مهندسی-رزمی حما بود و نقش هدایت کننده‌ای در میدان جبهه مقاومت بر عهده داشت. شهید مصطفی نبی‌لو متولد سال 1345 و از رزمندگان دوران دفاع مقدس بود که در چهارمین اعزام به سوریه در ابان ماه 96 توسط تک‌تیراندازان تکفیری در لاذقیه به شهادت رسید. شهید مصطفی نبی‌لو از ساکنان شهرک پردیسان قم و دایی شهید مدافع حرم مسعود عسکری بود که به‌عنوان مستشار نظامی، مسئولیت محور مهندسی رزمی در بخشی از جبهه سوریه را به‌عهده داشت. او پیش از این در جبهه سوریه در سال 95 از ناحیه شکم مجروح شده و در شمار جانبازان مدافع حرم نیز جای گرفته بود. از این شهید والامقام سه فرزند به‌یادگار مانده است.

مریدان بسیاری داشت زیرا کلامش نافذ بود/می‌گفت اول باید مدافع حریم ولایت باشید

احسان رسولی، همرزم شهید مصطفی نبی لو در گفتگو با تسنیم با اشاره به خصوصیات اخلاقی شهید و فعالیت‌هایش در جبهه مقاومت می‌گوید: یکی از خصوصیات بارز شهید این بود که هر جا می‌رفت، همه را با کلام خود جذب خودش می‌کرد. پیر یک جمعی بود که اگر کسی می‌خواستند به بیراهه بروند، نمی‌گذاشت و همه را روشن می‌کرد. مریدان بسیاری داشت زیرا کلامش نافذ بود و همه ما را با صحبت‌هایش آرام می‌کرد. مدتی مسئول مهندسی-رزمی حما بود. مسئول محور مهندسی-رزمی هم بود و نقش هدایت کننده را داشت.

او ادامه می‌دهد: حرف اولش این بود که اگر می‌خواهید مدافع حرم شوید، اول باید مدافع حریم ولایت باشید و ولایت را قبول داشته باشید تا آن‌ها شما را  قبول کنند و بتوانید در این میدان قدم بگذارید و بشوید مدافع حرم. می‌گفت: «اینگونه نیست آن‌هایی که می‌روند سوریه سر یک سری مسائل مادی و دنیایی خودشان و برای پست و مقام بروند.» حرف شهید هم همیشه این بود: «بچه‌هایی که به سوریه می‌آیند اول عاشق ولایت هستند. اگر ولایت را نشناسی چگونه می‌خواهی امام زمانت را بشناسی و از او دفاع کنی؟»

می‌گفت: با خدا و حضرت زینب(س) معامله کنید/کمبودهای میدان جنگ سوریه

رسولی در مورد اخلاق گرایی شهید نبی لو در میدان جنگ می‌گوید: یکی از اخلاق‌هایش هم این بود که وقتی در مورد حضور در سوریه حرف می زد یک سری ملاحظات خاصی را گوشزد می‌کرد و می‌گفت: «وقتی به اینجا می‌آیی باید بدانی که سوریه میدان جنگ است. یکسری کمبودها هست و اینگونه نیست که شما بروی آنجا و بگویند همه چیز برایت فراهم هست، به موقع به تو مهمات و آذوقه می‌رسانیم و همه چیز به موقع مهیاست و یا اگر مجروح شدی فکر کنی خیلی سریع رو به راهت می‌کنند. اینگونه نیست. در میدان جنگ کمبودها فراوان هست و باید تحمل کنید.»

همرزم شهید ادامه می‌دهد: ما یک هفته با این شهید در جبهه در منطقه ای بودیم که اصلا آذوقه نداشتیم. اما او با کلامش بچه‌ها را آرام می کرد تا شرایط را بهتر درک کنند. خیلی‌ها پا در آن عرصه گذاشته بودند اما نمی‌دانستند چه خبر است و هنوز گیج بودند. اما شهید نبی لو وقتی صحبت می‌کرد، می‌گفت: «درگیر این حواشی نشوید که چرا امکانات به موقع نرسید؟ چرا بهداری سراغ یگان ما نیامد؟ و ... با خدا و حضرت زینب(س) معامله کنید. فقط پشتکار داشته باشید.»

او  از جانبازی شهید نبی لو چنین می‌گوید: زمانی که در مهندسی-رزمی بود سمت حلب یک بار مجروح شد. در واقع بولدوزرش را با کورنت زدند. جانباز شده بود و ما به او می‌گفتیم: «حاجی کی می‌روی دنبال تهیه پرونده جانبازی‌ات؟»  می‌گفت این سعادتی است که در این جبهه جانباز شدیم. این مجروحیت یک نشان افتخار الهی است و نباید برویم دنبالش و ثابت کنیم تا دیگران بگویند جانباز شده‌ایم. نیازی به این چیزها نیست.

رسولی به سخت کوش بودن این شهید مدافع حرم اشاره کرده و می‌گوید: یادم هست یک بار صبح زود ما عملیاتی سمت مرز اردن داشتیم. که به آن منطقه مزرعه اماراتی می‌گویند. معابر مزرعه اماراتی صبح باید توسط بچه‌های مهندسی رزمی باز می‌شد و موانع برطرف می‌شد. چون هر جایی که آزاد می‌شد، بچه‌ها در آن محل یک مقری می‌زدند و به آن می‌گفتند مقر تثبیت. دور آن را هم می‌بستند تا دشمن نتواند تک بزند و یا ماشین انتحاری نتواند به آن وارد شود. یادم هست صبح اول وقت در روز عملیات، اولین نفر حاج مصطفی به همراه سید علی حسینی از جانبازان مدافع حرم دو نفری بدون هیچ پشتیبانی اقدام به باز کردن معبر کردند.

کار سخت مهندسی-رزمی از مبارزان شجاعی مثل حاج مصطفی نبی لو برمی‌آمد

همرزم شهید نبی لو به خطرناک بودن کار بچه‌های مهندسی رزمی اشاره می‌کند و می‌گوید: بچه‌های جبهه می‌دانند که وقتی قرار است نیروها خاکریزی زده و جان پناه درست کنند، اولین قدم و جلوتر از همه یگان، بچه‌های مهندسی-رزمی می‌روند. بدون هیچ تامینی و گردان پیاده و پشتیبانی آن روز شهید نبی لو هم همین کار را کرد. جالب بود که مین‌های ضد نفر که دشمن کار گذاشته بود زیر زنجیرهای شنی بولدوزرش منهدم می‌شد و به من اشاره می‌کرد نزدیک نیا چون ترکش این مین‌ها اصابت می‌کند. واقعا تنها و با شجاعت این کار را می‌کرد.

او از نحوه شهادت شهید مصطفی نبی لو چنین می‌گوید: من در صحنه شهادتش حضور نداشتم. می‌گویند مورد اصابت تک تیرانداز قرار گرفته و این نشان می‌دهد که از همه جلوتر حرکت می‌کرده و تأمین نداشته چون اگر تامین باشد تک تیرانداز مهلت پیدا نمی‌کند کار کند. این نحوه شهادت رشادت  او را نشان می‌دهد. جنگ سخت است و از بچه‌های ستادی بگیر تا پشتیبانی، مهندسی، بهداری و اطلاعات همه  دست به دست هم می‌دهند تا یک رزمنده بتواند جلوی خط بجنگد. کار همه هم سخت است اما انصافا سخت‌ترین و بیشترین کار را بر عهده بچه‌های مهندسی-رزمی است. چون باید زیر باد و باران و در دید دشمن بدون هیچ ترسی کار کنند و این کار فقط از مبارزان شجاعی مثل حاج مصطفی نبی لو برمی‌آمد.

انتهای پیام/