بجنورد| ۴۰ روز از رحلت «پدر مهربان» مردم خراسان شمالی گذشت؛ برگی از خاطرات آیت‌الله مهمان نواز+تصاویر
در چهلمین روز از رحلت عالم بانی و مجاهد انقلابی حضرت آیت‌الله مهمان نواز نماینده فقید مردم خراسان شمالی در مجلس خبرگان رهبری برگی از دفتر خاطرات منتشر نشده این روحانی انقلابی را ورق می زنیم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بجنورد٬ دوم اردیبهشت ماه سال جاری خبر ارتحال یار دیرین امام و رهبری٬ امام جمعه سابق بجنورد و نماینده مردم خراسان شمالی در مجلس خبرگان رهبری به سرعت بر روی خروجی رسانه‌ها قرقار گرفت و مردم قدرشناس استان در وداعی باشکوه با پدر مهربان خود خداحافظی کردند.
به‌مناسبت چهلیمن روز درگذشت این روحانی فقید که به تعبیر مقام معظم رهبری عمری را پدرانه در کنار مردم مردم استان خراسان شمالی سپری کرد٬ بخش‌های از گفت‌وگوی منتر نشده آیت‌الله مهمان نواز با خبرگزاری تسنیم را برای نخستین بار منتشر می‌کنیم. این گفت‌وگو به صورت روایی بوده و آیت‌الله مهمان‌نواز در آن به بخش‌هایی از زندگی خود اشاره کرده است.
روستای کاریز نیشابور
روستای کویری کاریزکِ کال، دو فرسخ با نیشابور فاصله دارد. یعنی حدود دوازده کیلومتر از نیشابور به سمت مشهد. من هم سال 1305 هجری قمری در همین روستا متولد شدم. آن‌هم درست زمانی که رضاخان پهلوی، احمدخان قاجار را طی یک کودتا از مقام پادشاهی عزل کرده و خودش بر تخت نشسته بود.
پدرم، مرادعلی که مرد باخدایی بود و دوست داشت من هم آدم باخدایی شوم؛ اسمم را گذاشت: حبیب‌الله؛ یعنی دوست خدا!
چرا مهمان نواز؟
هر غریبه‌ای که به روستای ما می‌آمد٬ بدون استثناء، میهمان پدرم می‌شد. اصلاً این صفت مهمان‌نوازی‌اش، شهره روستا شده بود. برای میهمان از هیچ چیز دریغ نمی‌کرد. ماست، پنیر، کره و هرچیزی که در خانه بود، می‌آورد سر سفره. برای همین هم وقتی از اداره ثبت آمدند روستا برای صدور شناسنامه، فامیلِ‌مان را گذاشتند مهمان‌نواز!
إن شاءالله ملّا بشی
پدرم همیشه می‌گفت: دوست دارم ملّا بشوی. می‌گفت: این آرزویم مال زمانی است که می‌خواستم بروم کربلا. البته وقتی رسیدیم تهران، گفتند که رفتن به کربلا، ممنوع است. من هم رفتم قم، زیارت حضرت معصومه. آنجا بود که با حوزه علمیه و طلاب علوم دینی آشنا شدم و آرزو کردم که تو هم روزی ملا بشی و عباوعمامه را را توی تنت ببینم؛ البته عمرش کفاف نکرد و قبل از آن‌که وارد حوزه علمیه شوم، از دنیا رفت.
دومین طلبه مدرسه گلشن
رضاخان که فهمید بقای سلطنتش، برچیدن بساط عزاداری سیدالشهداست و بی‌دین‌کردن مردم؛ کارش را با متحدالشکل‌کردن لباس مردان شروع کرد و بعد هم چادر از سر زن‌ها کشید و بعد هم مجالس روضه را ممنوع کرد. بیشتر حوزه‌های علمیه را هم به مدارس دروس جدید تبدیل کرد.
حوزه علمیه گلشن نیشابور هم از این امر مستثنا نبود. وقتی شیخ محمدحسین نجفی، به نیشابور آمد٬ روزهای اضمحلال حکومت رضاخان بود. او مدرسه گلشن را دوباره احیاء کرد. من هم دومین طلبه آن مدرسه بودم. جز من٬ سه یا چهارنفر دیگر هم در آن سال اول وارد حوزه شدند.
شاگرد مبرزترین ادیب
مشهورترین ادیب مشهد بود. هرکس پای درسش می‌نشست، به مدارج عالی ادبیات عرب دست می‌یافت و این تنها دلیلی بود که منِ حبیب‌اللهِ چهارده ساله را پای درسش میخ‌کوب کرد. سه سال تمام، چشم دوختم به دهان ادیب نیشابوری و ادبیات عرب و بیان و منطق را جرعه‌جرعه نوشیدم و در صفحه ذهنم حک کردم.
شاگرد شیخ هاشم قزوینی
حاج شیخ هاشم قزوینی شاگردان برجسته‌ای داشت. افرادی که بعدها از چهره‌های مطرح جهان اسلام شدند، مثل آیات عظام سیدعلی خامنه‌ای، شهید سعیدی، خزعلی، میرزاحسنعلی مروارید، میرزا جواد آقا تهرانی و استاد محمدرضا حکیمی. رهبر معظم انقلاب در توصیف این مرد الهی می‌فرماید: «او اهل ریاضت و مدرس درجه یک مشهد و بسیار مرد محترم محترم و ملا و معروف در بین خواص مشهد و مرد آزاده و روشن‌ضمیری بود، به خصوص در نزد اهل علم. من در نجف و قم که اغلب درس‌های آنجا را رفتم، کسی به خوش‌بیانی ایشان ندیدم.»
این ویژگی‌های حاج شیخ هاشم قزوینی، دلیلی شد تا من هم، خود را به جرگه شاگردان این استاد بزرگ حوزه رسانده و از محضرش کسب علم نمایم.
همراه با انقلاب
روزهای سخت بگیر و ببند شاهشناهی رسیده بود و من هم دلم همراه همه مردم انقلابی بود. به بجنورد آمدم و تجربه همراهی با انقلابی‌های بجنورد برایم بسیار شیرین بود. خاطره همراهی با شهید هاشمی‌نژاد و بعد هم جمله چماقداران به شهر و خانه ما.
در همین حال و هوا بود که تصمیم گرفتم برای همیشه در کنار این مردم بمانم. برای ما دوری از شهر و دیار سخت نبود اما بچه‌ها هم همراه شدند و لذت این دوری و هجرت٬ آشنایی با خیل زیادی از دوستان انقلاب‌ام بود که بعدها به شهادت رسیدند. هیچ گاه محبت‌های مردم شریف بجنورد را فراموش نمی‌کنم. در دوران جنگ و دفاع مقدس هر بار برای دیدن رزمندگان بجنوردی به شهرهای جنگی می‌رفتم٬ جز لطف و محبت و علاق آن‌ها به انقلاب٬ هیچ چیز دیگیر نمی‌دیدم.
به گزارش تسنیم مراسم چهلمین روز درگذشت این عالم مجاهد و فرزانه٬ امروز از ساعت 17:30 در آستانه امام‌زاده سیدعباس(ع) بجنورد برگزار و با سخنرانی تولیت آستان قدس رضوی همراه می‌شود.
انتهای پیام/ ع
