نوسرودۀ شکری‌فرد: «گریه‌کنِ حسین سزاوار بخشش است»

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان نیز به پایان رسید، شبی که احتمال شب قدر بودنش وجود داشت، شبی که خداوند آن را برتر از هزار ماه می‌دانست و اهل بیت (ع) درک آن شب را منوط به معرفت فاطمۀ زهراء (س) دانستند. در همین راستا، «محمد شکری فرد» از شاعران آئینی کشور قطعه شعری را سروده است:

*****

چندی ست از مسیر الهی جدا شدم
از آن وجود لایتناهی جدا شدم

اقرار می‌کنم به خطاکاری خودم
در دام معصیت، به گرفتاری خودم

ای پادشاه، لایق لطفت نبوده ام
رویم سیاه، لایق لطفت نبوده ام

با گفتنش پر از عرق شرم می‌شوم
اما به التفات تو دلگرم می‌شوم

یا رب! مخواه زندگی ام بی تو سر شود
هر روز بار معصیتم بیشتر شود

دست مرا بگیر، پشیمانم از گناه
اکنون اگر چه دیر، پشیمانم از گناه

در بطن دهر نطفه‌ی هستی که بسته شد
از یاد رفت عهد الستی که بسته شد

من در هراس روز جزایم که پیش روست
خالی ست دست‌های دعایم که پیش روست

مگذار با حرام حلالم عوض شود
فرصت بده کنار تو حالم عوض شود

شرمنده است؛ غرق گناه است بنده‌ات
اما هنوز چشم به راه است بنده‌ات

شب‌های قدر آمده، غرق نیایش است
گریه‌کنِ حسین سزاوار بخشش است

باشد که ای بهانه‌ی هر جست و جوی من
درهای توبه را بگشایی به روی من

در من هنوز بارقه‌ای از امید هست
از دورها دریچه‌ی نوری پدید هست

من حرّ توبه کار حسینم، مرا ببخش
اکنون که بی قرار حسینم، مرا ببخش

چون «آدم»ی که توبه به حق حسین کرد،
یک دشت را پر آب به اشک دو عین کرد *

امشب به یاد کرب و بلا گریه می‌کنم
در سوگ سیدالشهداء گریه می‌کنم

*اشاره به توبه حضرت آدم و توسلش به امام حسین (ع)

انتهای پیام/