تفسیر| راهکاری در معامله که افراد را از گرفتاری نجات می‌دهد

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا بعثت پیامبر گرامی اسلام(ص) به عنوان آخرین پیامبر الهی، دورانی به نام عصر نزول قرآن آغاز شد. این کتاب مقدس در بردارنده تمام احکام، سنت‌ها و نیز مشتمل بر تمام حقایق عالم و به تعبیر قرآن  «تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ ءٍ» یعنی بیانگر و مبین هرچیز است. 

از جمله مسائل  و احکامی که افراد در تمام طول زندگی با آن سر و کار دارند، احکام مربوط به عقود با محوریت معامله اجناس است. بر این اساس معمول‌ترین حالت در عقود وقتی است که موضوع عقد، مال باشد. در این حالت سه فرض متصور است: 1- مال مورد معامله، عین شخصی باشد. 2- مال موضوع عقد، کلی در معین باشد. 3- مال موضوع عقد، کلی فی الذمه باشد. 
هرگاه خریدار و فروشنده، یک دستگاه اتومبیل معین را مورد قصد قرارداده باشند، موضوع عقد، عین شخصی است. هرگاه فروشنده ایجاب فروش 100 کیلو برنج از 10 تن برنج موجود در انبارخود را بدهد موضوع عقد، کلی در معین است. و بالاخره هرگاه فروشنده ایجاب فروش صد کیلو برنج را بدون تعیین آن بدهد موضوع عقد، کلی فی الذمه یعنی صادق بر افراد عدیده است. اشتباه در موضوع عقد در هر یک ازسه حالت مذکور می تواند رخ دهد. درمورد عین معین وکلی در معین که موضوع روشن است; آنچه ممکن است مورد ابهام باشد، اشتباه در موضوع عقد است که بطور کلی توسط فروشنده بر عهده گرفته شده و صادق بر افراد عدیده است. درصورت کلی بودن مبیع، بیع وقتی صحیح است که مقدار، جنس و وصف آن ذکرشود. در این حالت، تصور بروز اشتباه نمی رود; زیرا هرگاه طرفین در مذاکرات حین عقد خود، کلیه خصوصیات مبیع رامشخص نکرده باشند، چنین بیعی اصلاً صحیح نیست.

بنابراین نگارش جزئیات و کلیات هر کدام از اقسام معامله‌ها از ضروریاتی است که خداوند در آیه‌ای از قرآن نسبت به آن تأکید کرده است. حجت‌الاسلام ماندگاری در این باره بیشتر توضیح می‌دهد که در ادامه می‌بینید.  

منابع: پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه

انتهای‌پیام/