«سیاستمداران» و «سینماگران» غربی پیشتاز در فساد اخلاقی
زن غربی مظهر مصرف، آرایش، جلوه‌گری در مقابل مردان و وسیله‌ی هیجان جنسیِ نوع مرد و جنس مرد است. بقیّه‌ی حرف‌هایی که می‌زنند، مثل قضیّه‌ی عدالت جنسیّتی و این حرفها، همه حرف است و ظاهر قضیّه است، باطن قضیّه آن است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، دنیای غرب با بحران‌های متعددی مواجه است؛ بحران‌هایی که غربی‌ها با روکش‌های عامه پسند و فریبکارانه قصد پوشاندن آن‌ها را دارند. یکی از این بحران‌ها موضوع زوال و انحطاط اصول اخلاقی در جوامع غربی بویژه آمریکاست؛ بحرانی که اخیرا بویژه پس از ماجرای رسوایی‌های افشاء شده جنسی در هالیوود و سایر مجامع غربی، بیشتر از قبل سرزبان‌ها افتاده و اندیشمندان غربی را بیشتر به فکر فروبرده است.
افشاگری‌های بی‌سابقه در هالیوود
اکتبر 2017 (مهر 96) بود که خبر تجاوز جنسی یک تهیه کننده آمریکایی به نام «هاروی واینستین» به چند بازیگر زن، محافل هنری و رسانه‌ای در غرب را در شوک فرو برد. بازیگران زنی که در میان آن‌ها اسامی سرشناس نیز کم به چشم نمی‌خورد، یکی پس از دیگری طی افشاگری‌های بی‌سابقه‌ای اعلام کردند که از سوی این تهیه کننده آمریکایی مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند. این بازیگران زن حتی کارزاری تحت عنوان #میتو را نیز در شبکه‌های اجتماعی راه انداختند.
البته دایره تجاوزات و تعرضات جنسی در سینمای آمریکا تنها به «هاروی واینستین» منحصر نماند و چند بعد از افشای رسوایی جنسی او، اعلام شد که «بیل کازبی»، کمدین مشهور آمریکایی نیز به آزار جنسی در دادگاه پنسیلوانیا پس از پنج دهه فعالیت هنری محکوم شده است.
پس از آن، «مورگان فریمن»، «سیلوستر استالونه» یا همان «راکی» و چند شخصیت سینمایی هالیوودی دیگر نیز به ترتیب متهم به تعرض و فساد جنسی شدند تا بحران اخلاقی در هالیوود تکمیل شود. البته این بحران اخلاقی در هالیوود نشانه‌ای از وجود بحرانی فراگیر در جامعه آمریکا و به طور کلی تمامی جوامع غربی است که زن را به مثابه موجودی که جنسیت او بر انسانیتش می‌چربد و ابزاری جنسی برای مردان و در خدمت سرمایه‌داری جدید است، معرفی می‌کند.
البته دامنه فساد و فحشاء در غرب و آمریکا صرفا به هالیوود منحصر نیست بلکه دایره مسائل ضداخلاقی به عالم سیاست و سیاستمدران غربی و آمریکایی هم کشیده شده است.
رسوایی‌های اخلاقی سیاستمدران غربی
رسوایی‌های اخلاقی معضلی است که به کرات دامن سیاستمدران غربی را گرفته است. آمریکایی‌ها بویژه روسای جمهورشان در این زمینه رکوردار هستند. دونالد ترامپ حدود 16 ماه است که در سمت رئیس‌جمهوری آمریکا قرار دارد و در این مدت انواع و اقسام حاشیه‌ها را ایجاد کرده است.
آتش و خشم
در بخش‌هایی از کتاب جدیداً منتشره و جنجالی «آتش و خشم» - نوشته «مایکل وولف» روزنامه‌نگار آمریکایی - به گوشه‌هایی از بی‌بندوباری‌های اخلاقی ترامپ اشاره شده است. او در این کتاب در زمینه فساد اخلاقی با «بیل کلینتون» رئیس‌جمهور اسبق آمریکا مقایسه شده است.
در بخشی از کتاب «آتش و خشم» به مسائلی پرداخته شده است که اوج بی‌عفتی یک فرد آن هم در حد رئیس جمهوری یک کشور غربی به اصطلاح قدرتمند به تصویر کشیده شده است.
فاجعه اخلاقی ترامپ
رسوایی‌های اخلاقی ترامپ تنها در کتاب «آتش و خشم» نمود نداشته است؛ بلکه ماجرای افشا شده از رابطه او با یک بازیگر فیلم‌های مستهجن آمریکایی به نام «استورمی دنیلز» و پرداخت حق‌السکوت به این بازیگر فیلم‌های مبتذل نیز در آمریکا جنجال‌برانگیز شده است و حتی پای این ماجرا به تحقیقات «رابرت مولر» پیرامون رسوایی انتخاباتی احتمالی ترامپ نیز باز شده است.
در اواسط ماه فوریه سال جاری میلادی (بهمن 96) درست چند روز پس از یکسالگی حضور ترامپ در کاخ سفید، نیویورک تایمز به نقل از «میشل کوهن» وکیل ترامپ خبر داد که به دستور ترامپ 130 هزار دلار به «استورمی دنیلز» جهت ممانعت از افشای روابط غیراخلاقی رئیس جمهور آمریکا با وی، پرداخت شده است.
پرداخت حق‌السکوت به 100 زن
پیش از افشاگری رسواکننده فوق، «استیو بنن» مشاور سابق ترامپ طی مصاحبه‌ای تاکید کرده بود که وکیل ترامپ در دوران انتخابات ریاست جمهوری برای مخفی ماندن روابط نامشروع وی به 100 زن پول‌هایی را پرداخت کرده است.
در همان ماه فوریه، درست چند روز پس از افشای فاجعه اخلاقی ترامپ با بازیگر فیلم‌های مستهجن آمریکایی، «نیویورکر» دیگر روزنامه آمریکایی جزئیاتی از روابط غیراخلاقی 9 ماهه میان ترامپ و «کارن مک دوگل» یک بازیگر و مدل آمریکایی دیگر فاش کرد. آنطور که نیویورکر گزارش داده بود این روابط غیراخلاقی مربوط به سال 2006 می‌شود و به مدت 9 ماه ادامه داشته است.
«آلانا ایوانز» نام یک زن آمریکایی دیگر است که به «ان‌بی‌سی» گفته است ترامپ وی را به رابطه نامشروع با حضور یک نفر دیگر دعوت کرده است.
آزار جنسی سه زن توسط رئیس‌جمهور آمریکا
در دسامبر 2017 (آذر 96) نیز سه زن آمریکایی به نام‌های «جسیکا لیدز»، «سامانتا هولوی» و «ریچل کروکس» در جریان یک نشست خبری در نیویورک، اسنادی را دال بر مورد آزار جنسی قرار گرفتن از جانب ترامپ ارائه کردند.
اما ترامپ اولین رئیس‌جمهوری در آمریکا نیست که رسوایی‌های اخلاقی‌اش، موجب سرافکندگی ملت آمریکا می‌شود؛ پیش از وی نیز «بیل کلینتون» رئیس جمهور آمریکا در بین سال‌های 1993 تا 2001، با اقدامات شنیعش، برای ملت آمریکا هزینه ایجاد کرده بود.
مونیکا گیت
در اواسط دهه 90 میلادی، ماجرای «مونیکا گیت» تیتر نخست تمام رسانه‌های آمریکایی بود؛ ماجرایی که به رابطه جنسی «بیل کلینتون» رئیس‌جمهور دموکرات آمریکا با یکی از کارآموز‌های کاخ سفید به نام «مونیکا لوینسکی» اشاره داشت.
«مونیکا لوینسکی» دختر یهودی تباری بود که در سال 1994 به کمک یکی از اقوامش به عنوان کارآموز بدون حقوق در کاخ سفید مشغول به کار شده بود و به تدریج توانسه بود به دفتر پرزیدنت وقت ایالات متحده نزدیک شود و وی را اغواء کند.
رسوایی اخلاقی کلینتون در ابتدا از طریق یکی از دوستان نزدیک لوینسکی افشاء شد؛ همان زمان، رقیبان جمهوری‌خواه کلینتون وی را در رابطه با پرونده دیگری مرتبط با آزار جنسی تحت فشار سیاسی و قضایی قرار داده بودند؛ بیل کلینتون اگر چه در پرونده نخست تبرئه شد، اما اسناد رابطه غیراخلاقی او با کارآموز کاخ سفید به قدری متقن بود که رئیس‌جمهور وقت آمریکا چاره‌ای جز تسلیم و اقرار به گناه نداشت.
بیل کلینتون که در ابتدای امر رابطه ضد اخلاقی خود با مونیکا لوینسکی را انکار می‌کرد، پس از افشای مدارک غیرقابل انکار، لب به اعتراف گشود و در مقابل دوربین‌های تلویزیون به گناه خود و دروغگویی به دادگاه و مردم اعتراف و از مردم ایالات متحده آمریکا عذرخواهی کرد.
در سال 1999، مجلس سنای آمریکا، کلینتون را به اتهام ادای شهادت دروغ و تلاش برای جلوگیری از اجرای عدالت محاکمه کرد؛ اما وی با یک رای اضافی توانست از برکناری رهایی یابد.
اما در سال 2014، مونیکا لوینسکی که یک زن 40 ساله شده بود، مقاله‌ای را با عنوان «شرم و بقا» برای مجله «ونتی فیر» نوشت و از آنچه میان خود و بیل کلینتون گذشت، اظهار ندامت و پشیمانی کرد؛ وی در این مقاله نوشت: «معلوم است که رئیس من (بیل کلینتون) از من سوء استفاده کرده است؛ من برای حفظ موقعیت کلینتون قربانی شدم».
آنطور که لوینسکی در مقاله‌اش نوشته بود به دلیل وضعیت استهزاء آوری که پس از افشای رابطه با کلینتون در تمامی دنیا برای او به وجود آمده بود، حتی چندین بار به خودکشی فکر کرده است. لوینسکی می‌گوید با گذشت سال‌ها حتی حالا هم گاهی مردم کوچه و خیابان او را می‌شناسند و ماجرای او همچنان دست‌مایه‌ی نوشته‌هایی در رسانه‌هاست.
قاضی فاسد آمریکایی
سال گذشته، خبر رسوایی اخلاقی منجر به استعفای یک قاضی آمریکایی در رسانه‌ها منتشر شد. «جوزف بُکمَن» قاضی ایالت آرکانزاس متهم شده بود که هزاران عکس برهنه از متهمان در رایانه شخصی‌اش ذخیره کرده است. آنطور که «ان بی سی» گزارش داده بود این قاضی در ازای دریافت خدمات جنسی همجنس‌گرایانه از متهمان، در مجازات آن‌ها تخفیف قائل می‌شد!
اکثر قربانیان این قاضی فاسد آمریکایی، مردان جوانی بودند که عکس‌های برهنه‌ای از آن‌ها در منزل آقای بُکمن یافت شده بود؛ اگرچه وی مدعی شده بود گرفتن تصاویر برهنه متهمان، کاربرد دیگری غیر از مصارف جنسی داشته، اما یکی از قربانیان بُکمن اعلام کرد این قاضی آمریکایی با وی رابطه جنسی داشته و مبلغی را به عنوان حق السکوت پرداخت کرده است.
فساد اخلاقی رئیس فرانسوی صندوق بین المللی پول
البته به جز سیاستمداران آمریکایی، سیاستمداران فرانسوی و ایتالیایی هم در مفاسد اخلاقی سرآمد هستند. در سال 2011 میلادی، «نفیساتو دیالو» مستخدم هتل «سوفیتل منهتن»، «دومینیک استراوس کان» رئیس فرانسوی صندوق بین المللی پول را متهم به تجاوز جنسی کرد؛ استراوس کان اگرچه از اتهام تجاوز جنسی تبرئه شد و بسیاری این اتهام را توطئه آمریکایی‌ها برای بازستاندن کرسی ریاست صندوق بین المللی پول دانستند، اما وی بعد‌ها در مصاحبه با تلویزیون فرانسه اعتراف کرد که توسط این مستخدم زن اغواء شده و با او رابطه غیراخلاقی برقرار کرده؛ رابطه‌ای که به گفته «استراوس کان» مانع کاندیداتوری‌اش برای انتخابات سال 2012 فرانسه شد.
«دنیس باوپین» نایب رئیس پارلمان فرانسه در سال 2016 به آزار جنسی همکاران زن خود متهم شد. آنطور که فرانس 24 گزارش داده بود آقای باوپین در دهه 90 میلادی زمانیکه عضو یکی از احزاب سبز فرانسه بود پیامک‌هایی حاوی مطالب ضد اخلاقی را برای هم حزبی‌های زن خود ارسال کرده است.
«ساندرین روسو» و «ایزابل آتارد» دو تن از زنان هم‌حزبی آقای باوپین با انتشار فایل‌های صوتی مدعی شده‌اند که در زمان جلسات مجمع ملی فرانسه، پیامک‌های موهن و مستهجنی را از جانب وی دریافت می‌کردند.
ماجرای «روبی گیت» و رسوایی اخلاقی سیلویو برلوسکونی
در سال 2010 میلادی وساطت «سیلویو برلوسکونی» نخست وزیر وقت ایتالیا برای آزادی یک سارق زن به نام «کریمه المحروق» معروف به «روبی» اتهاماتی را متوجه شخص نخست‌وزیر کرد.
سرانجام در نتیجه تحقیقات قضائی مشخص شد که برلوسکونی در میهمانی‌ها و بالماسکه‌های خود از «روبی» که یک دختر زیر 18 سال مراکشی بود بهره کشی جنسی می‌کرد؛ در این پرونده، دختری 25 ساله به نام «نیکول مینه‌تی» که به دلیل نزدیکی به برلوسکونی به منصبی عالی رتبه در شهر میلان دست یافته بود، متهم شد که دختران کم‌سن و سال را برای تن‌فروشی نزد نخست‌وزیر، اغواء می‌کرد.
آماری تکان‌دهنده از تعداد آمریکایی‌هایی که حاصل رابطه نامشروع هستند
فارغ از دنیای سیاست و سینما که بعنوان شاخص محسوب می‌شود، در بطن جوامع غربی نیز فساد اخلاقی بیداد می‌کند؛ برای پی بردن به این موضوع کافی است فقط به این آمار دقت کنیم که براساس داده‌های مرکز ملی آمار در آمریکا، بیش از 15 میلیون زن در ایالات متحده آمریکا سرپرست 22 میلیون کودک هستند که 37 درصد از این زنان در نتیجه روابط نامشروع بچه دار شده‌اند.
بی‌تردید فساد لجام گسیخته در جوامع غربی و بویژه آمریکا، نشان از اضمحلال سنگ بنای فکری این جوامع و نوع نگاه آن‌ها به مقولاتی همچون «آزادی» و «زن» است.
مقام معظم رهبری هفدهم اسفند سال گذشته در دیدار مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام بیانات مهمی را پیرامون نوع نگاه به زن در غرب ایراد فرمودند.
معظم‌له در بخشی از بیاناتشان در این دیدار فرمودند: «زن غربی مظهر مصرف، آرایش، جلوه‌گری در مقابل مردان و وسیله‌ی هیجان جنسیِ نوع مرد و جنس مرد است. بقیّه‌ی حرف‌هایی که می‌زنند، مثل قضیّه‌ی عدالت جنسیّتی و این حرفها، همه حرف است و ظاهر قضیّه است، باطن قضیّه آن است. شنیدید که تعداد قابل توجّهی از بانوان صاحب‌مقام غربی، در همین چند ماه قبل از این، یکی پس از دیگری اعلان کردند که در دوران جوانی، در جریان مسائل اداری‌ای که در آنجا‌ها عضو بوده‌اند، با زور و با خشونت مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند؛ این را به زبان آوردند، گفتند. این‌ها زن‌های معمولی نیستند؛ زن‌های برجسته‌ی غربی‌اند. اسلام به‌وسیله‌ی حجاب در را بر روی آن مسیری که جنس زن را به این نقطه‌ی انحراف برساند بسته؛ اجازه نداده. حجاب اسلامی وسیله‌ی مصونیّت زن است؛ حجاب وسیله‌ی محدودیّت زن نیست».
منبع:میزان
انتهای پیام/