مصائب کار در معدن؛ از نبود امنیت جانی تا دغدغه نان
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران بااشاره به اینکه دغدغه اصلی کارگران معدن امنیت جانی و سلامتی آنهاست گفت:درصد زیادی از معادن کشور توسط بخش خصوصی اداره می شوند و کارگران آن ها ماه هاست حقوق دریافت نکرده اند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، «کار در معدن» عنوانی است که ناخودآگاه یادآور سختی و دشواری فعالیت است. کار در معادن از جمله مشاغلی است که حتی در ایمنترین محیطهای کاری همچنان جز سختترین مشاغل جهان محسوب میشود.
طبق تعریف قانون کار، مشاغل سخت و زیان آور معمولا به کارهایی اطلاق می شود که در آن عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار، غیر استاندارد بوده و در اثر اشتغال، تنشی به مراتب بالاتر ازظرفیت های طبیعی (جسمی و روانی) در کارگر ایجاد گردد که نتیجه آن بیماری شغلی و عوارض ناشی از آن است.«کار در معدن» نیز از جمله مشاغلی است که در لیست سخت و زیان آور است.
اما وقتی صحبت از کار سخت و زیان آور می شود، هرکس به نوبه خود شغلش را سخت تلقی میکند؛ مطابق قانون کار، معدنکاری جزو مشاغل سخت و زیان آور تلقی می شود و در این بین یکی از دغدغه های اصلی کارگران معدن کمبود تسهیلات و خدماتی است که طبق قانون باید به آنها تعلق گیرد؛ مطابق ماده 52 قانون کار، کارگران معادن نباید بیشتر از 6 ساعت در روز و 36 ساعت در هفته فعالیت کنند این در حالی است که اکثر کارگران این بخش در سراسر کشور در 2 تا 3 شیفت کاری به صورت مداوم طی 15 روزکار می کنند.
* هیچگونه امکانات بهداشتی برای کارگران معدن وجود ندارد
حمید رضا امام قلی تبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، درباره اینکه آیا سختی کار به کارگران معدن گفت: مشاغل سخت و زیان آور مشاغلی هستند که در اثر کار در چنین مشاغلی صدمات جسمی و روحی ذهنی به کارگر وارد کرده و کار در معادن هم خطرناک بوده و هم جزء مشاغل سخت محسوب خواهد شد. چنین افرادی می بایست هم ساعت کارکرد کمتری و هم زودتر بازنشسته شوند که قانون کار ورفاه تامین اجتماعی کلیه کارگران شاغل در معادن چه در زیر زمین و چه در سطح زمین کار میکنند مشمول این قانون دانسته و ساعت کار آنها 6 روز در هفته و 36روز در هفته و با بیست سال سابقه ممتد و بیست و پنج سال متوالی متوانند باز نشسته شوند.
وی با اشاره به مشکلات متعدد گفت:دغدغه اصلی کارگران معدن امنیت جانی و سلامتی آنهاست.به دلیل اینکه محیط کار اینگونه از شاغلین مملو از گازهای اسیدی می باشد،درصد زیادی از آنها دارای ریه هایی مبتلا به انواع اقسام بیماری هستند که متاسفانه با توجه به روال در کشورهای مختلف دنیا،هیچگونه امکانات پزشکی و بهداشتی در محل کار معادن با توجه به نیاز،وجود ندارد. عدم امنیت جانی هم بخاطر اینکه اکثر معادن کشورمان از رده خارج و به اواخر عمر مفید خود رسیده اند ،فاقد امکانات لازم جهت تامین امنیت جانی کارگران بوده که خود این موضوع باعث افزایش استرس نیروی کار در محل کار و کاهش بهره وری نیروی کار را بدنبال خواهد داشت.
امام قلی تبار اظهار داشت: دغدغه بعدی جامعه کارگران شاغل در معادن بحث معیشت آنهاست. درصد زیادی از معادن موجود در کشور متروکه وتوسط بخش خصوصی اداره می شوند که تولید شن و ماسه می کنند و کارگران آنها برای تأمین معیشت علاوه بر اینکه بیشتر از 8ساعت کار می کنند حقوقی کمتر از وزارت کار دریافت می کنند و تعداد زیادی از آنها ماه هاست حقوق دریافت نکرده اند. در شرایطی که کارگرانی که سر موقع حقوق خود را دریافت می کنند در تامین مسکن،درمان،تحصیل، پوشاک و تغذیه خود دچار مشکل هستند کارگران معدن با بدبختی روزگار می گذرانند.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور درباره دغدغه های جامعه شاغل در معادن گفت: دغدغه بعدی جامعه شاغل در معادن عدم امنیت شغلی آنهاست که باعث میگردد به خاطر نیاز و با وجود عدم دریافت چند ماه حقوق معوقه تن به هر نوع کار در این اماکن داده و بدون هیچ اعتراضی و همراه با استرس فراوان در این محیط ها به کار اشتغال دارند.
وی گفت: با مطالعه سطحی که بر روی این کارگران انجام می گردد متوجه خواهیم شد همه این افراد علاوه براینکه در محیط کار خود با استرس در حال کار هستند در مسائل خانوادگی خود به خاطر بعضی کمبود ها با چالش های بسیار مهمی دست به گریبان هستند که قابل بحث در این موضوع نمی باشد.
امام قلی تبار درباره موضوع بازرسی کار افزود: در بحث بازرسی ادارات مرتبط با کار معادن در ابتدا باید این مورد را یادآوری نمود که تعداد کم بازرسین اداره کار بسیار ملموس بوده و بواسطه همین موضوع مراجعه به شرکت ها و واحدهای عادی به سالی یکبار هم نمیرسد، لذا معادن بواسطه دوری از مراکز شهری و ادارات کار، وهمچنین نبود تجهیزات ایمنی برای بازرسی هنگام مراجعه به معادن از مواردی میباشد که کمتر بازرسین ادارات کار را به خود می بیند. با این وجود حتی در صورت مراجعه بازرسین ادارات کار و تامین اجتماعی به معادن هنوز تعداد کثیری از پرسنل حاضر در آنجا هنوز فاقد پوشش بیمه ای و تجهیزات ایمنی لازم جهت پوشش مشکلات آنها خواهند بود.
نماینده کارگران بیان کرد: تلاش دولت در این بخش بواسطه وجود مشکلات عدیده در سایر بخش های کار و تولید،تاکنون نتوانسته گره ایی از مشکل و دغدغه های این قشر باز کند.زیرا بخاطر برخی محدویت ها از قبیل ضعف سیستم های نظارتی،خصوصی بودن یا متروکه بودن یا سایر عوامل اراده ای برای حل مشکل این قشر پرتلاش وجود نداشته است.اما امیدواریم دولت بتواند با فرهنگ سازی و مجاب نمودن کارفرمایان این کارگاه ها و نظارت مستمر خود زمینه ای را فراهم نماید که بتوان حداقل در کاهش حوادث معدنی مثل معدن یورث زمستانه گلستان،معدن زغال سنگ البرز و مس سرچشمه ،منبعد خانواده های دیگری را گرفتار بی سرپرستی نکند.
انتهای پیام/