روایت سخت‌کوشی و تلاش بانوی کارآفرین در شهرکرد; توانمندیهایی که در سایه بی‌توجهی مسئولان قرار گرفت
روایت، روایت بانوی کارآفرینی است که با سختی و تلاش بسیار نان بازوی خود را می‌خورد و با عرق جبین چرخ اقتصاد خانواده را می‌چرخاند، اما توانمندیهایی که او دارد در سایه بی‌توجهی مسئولان قرار گرفته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، اینجا بام ایران سرزمین شیرزنانی است که پا به پای مردان کار می‌کنند و در برخی عرصه‌ها توانمندیهایی دارند که شاید هیچ مردی نتواند آن خدمت را به جامعه ارائه کند. روایت، روایت بانوی کارآفرینی است که با سختی و تلاش بسیار نان بازوی خود را می‌خورد و با عرق جبین چرخ اقتصاد خانواده را می‌چرخاند اما توانمندیهایی که او دارد غریب مانده و در سایه بی‌توجهی مسئولان قرار گرفته است.
با توجه به اینکه این روزها بیکاری در استان فریاد می‌زند و مقام معظم رهبری هر بار در سخنانشان بر کارآفرینی و اقتصاد مقاومتی تأکید می‌کنند زنان شهر ما فرمایشات ولی فقیه‌شان را الگویی برای خود قرار دادند و دست به کار شدند تا بتوانند با کارآفرینی و تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و جامعه عمل پوشاندن به منویات مقام معظم رهبری حال اقتصاد مریض احوال کشورشان را درمان کنند.
فرهنگ کار آفرینی به دلایل مختلفی از جمله عدم سرمایه کافی، عدم همکاری مسئولان و متولیان امر و… در این استان مغفول مانده است اما هستند کسانی که با وجود این مشکلات آستین‌ها همت را بالا زده و برای خود کار و درآمد ایجاد کرده‌اند.
سکینه رفیعی، ساکن شهر وردنجان از توابع شهرستان شهرکرد است چند سالی است که در عرصه ترشی سازی فعالیت و گذران زندگی می‌کند که در ادامه گفت وگوی ما با وی را می‌خوانید.
هدیه فرش دستباف به حرم حضرت ابوالفضل(ع)
خانم رفیعی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم از سختی زندگیش می‌گوید: در اوج جوانی که بودم همسرم به خاطر شغلش در خوزستان خدمت می‌کرد و بعد هم به جبهه اعزام شد و من تنها در منزل مادر شوهرم زندگی می‌کرد و سختی‌های بسیاری را تحمل کردم تا همسرم از جبهه برگشت .
وی گفت: همه فرزنداننم تحصیل کرده هستند و وضع مالی بدی نداشتیم تا اینکه پسرم یک بیماری گرفت و برای درمانش همه زندگیم را فروختم و پزشکان از او قطع امید کردند و گفتند که باید زندگی نباتی را ادامه دهد تا زمانی که فوت کند و مجبور بودم پسرم را در خانه ازش نگهداری کنم.
خانم رفیعی می‌گوید: نذر و نیازهای زیادی کردم تا خدا پسرم را شفا داد و زندگی دوباره به او بخشید و نذر کردم حلا که پسرم شفا یافته فرش دستباف ببافم و به حرم حضرت ابوالفضل(ع) هدیه کنم و تا الان چندین فرش را به کربلا فرستادم.
سرمایه‌ای اندک اما اراده‌ای قوی
وی گفت: به خاطر مشکلاتی که در جنگ برای همسرم پیش آمد و بیماری پسرم مجبور شدم کاری را خودم شورع کنم بخاطر همین کار ترشی سازی را از چند سال پیش شروع کردم اما سال گذشته بود که دوره آموزشی رفتم و مدرک مهارتی دریافت کردم تا بتوانم به صورت رسمی و گسترده‌تر کارم را انجام دهم.
رفیعی ادامه داد: کارم را با 20 میلیون تومان وام شروع کردم که 18 میلیون تومان آن را بسیج سازندگی پرداخت کرد که 10 میلیون تومان آن را اجق گاز و دیگ و..... خریدم و مابقی آن را مواد اولیه ترشی را خریدم و شروع به کار کردم.
وی بیان کرد: به جز بسیج سازندگی تا به حال هیچ دستگاه اجرایی به ما کمکی نکرده هر چند به تمامی ادارات برای دریافت وام مشاغل رفتم اما کسی کمک نکرد و به دلیل اینکه در حال حاضر قیمت تمامی مواد ترشی بالا رفته نتوانستم مواد ترشی خریداری کنم وگرن الان من باید 3 تن ترشی تولید می‌کردم.
وی با بیان اینکه تا بحال ترشی‌هایی مانند ترشی کرفس، کنگر، بادمجان، ترشی مخلوط و فلفل تولید کرده است، گفت: متأسفانه بازاریابی خوبی ندارم و محصولاتم به خوبی به فروش نمی‌رود و تمامی فروشگاه‌ها هم نمونه کار بردند اما به قیمت پایین محصول را می‌خواهند بخرند که با این قیمت‌ها برای ما هم به صرفه نیست.
رفیعی ادامه داد: با وضعیت فعلی بازار و قیمت‌هایی که هر روز بالا می‌رود کار کردن نمی‌صرفد اما با این حال اگر بازار فروش خوب باشد ما ظرفیت تولید ترشی زیاد هم داریم.
وی گفت: ما زنان توانمندی‌ها و ظرفیت بالا و ایده‌های خوبی برای انجام کار داریم اما برای پیاده‌سازی ایده‌ها نیازمند کمک مسئولان هستیم اما متأسفانه مسئولان استان هیچ کمکی نمی‌کنند.
از ما کوچکترها به شما مسئولان بزرگوار نصحیت که مسئولان عزیز لطفا برای حمایت از زنان و مردان کارآفرین استانمان هر چه زودتر قدمی بردارید تا علاوه‌بر تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی استانمان را از این وضعیت محرومیت نجات دهید چرا که کارآفرینی استان را از این وضعیت بیکاری نجات می‌دهد پس برای جوانان و زنان و مردانمان انگیزه ایجاد کنید.
گزارش از سما عسگری
انتهای پیام/ش
