اسرار جنگ ۳۳ روزه؛ ۳۲ و پایانی| سقوط اولمرت در نتیجه شکست جنگ لبنان
عدم تخصص در تشکیل کابینه و اقدام شتابزده ایهود اولمرت برای آغاز جنگ ضد حزبالله و شکست در جنگ ۳۳ روزه در نهایت مقدمات استعفای اولمرت را فراهم کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، مرور خاطرات جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی ضد حزبالله لبنان تنها به معنی تکرار خاطرات زیبای تاریخی نیست، بلکه زنده نگه داشتن یکی از نقاط عطف عملکرد و تاثیرگذاری مقاومت در لبنان است که همچنان پیامدهای خود را در منطقه دارد و بخشی جداییناپذیر از موازنه قدرت بازدارنده در برابر دشمن صهیونیستی است. این جنگ باعث شد اسرائیل محدودیت قدرت و توان خود برای استفاده از ابزار نظامی را بشناسد.
آنچه در این مجموعه مطالب مورد بررسی قرار میگیرد، یادداشتهای علی شهاب تحلیلگر مسائل راهبردی منطقه است که در پایگاه خبری شبکه ماهوارهای المیادین به مناسبت سالروز جنگ 33 روزه منتشر شده است.
اولمرت بارها تلاش کرد با ارائه برخی پیشنهادات و اطلاعاتی که از سطوح نظامی دریافت کرده بود، از خود و دیدگاههای وزرایش دفاع کند، اما کمیته وینوگراد او را در این شکست مقصر دانست و عملکرد او را شتابزده توصیف و اعلام کرد که او به جای برنامه ریزی و مدیریت جنگ، به صورت شتابزده وارد جنگ شده است. بعد از انتشار گزارش وینوگراد و نتایج مهمی که این گزارش به آن رسیده بود، زمزمههای زیادی در خصوص ضرورت استعفای اولمرت مطرح شد.
سخنرانی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان پس از عملیات اسارتگیری نظامیان صهیونیستی در روز 12 جولای 2006به نقطه عطفی در دوران حاکمیت ایهود اولمرت و عمیر پرتص وزیر جنگ وی و دان حالوتص رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی تبدیل شد. او با استفاده از به کما رفتن آریل شارون کابینه خود را با عجله تشکیل داده بود. این کابینه مملو از انتصابات غیر قابل توجیه بود که مهمترین آنها انتصاب عمیر پرتص به عنوان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی بود.
اولمرت در کمیته وینوگراد در برابر دو سوال اساسی قرار داشت: تصمیم به آغاز جنگ و توسعه عملیات زمینی در دو روز آخر جنگ. وی از ترس اینکه وزیر جنگ اش در کمیته وینوگراد وی را محکوم کند، گفت که هنگامی که قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد به تعویق افتاد و پیشنویس بدی برای اسرائیل تهیه شد، وی دستور به آغاز حمله زمینی داد، حمله ای که در نهایت باعث بهبود قطعنامه شورای امنیت درخصوص آتش بس شد. این در حالی بود که پیشنویس قطعنامه پایانی حدود 36 ساعت قبل از پایان جنگ و به صورت کاملاً منطبق بر خواستههای اسرائیل تهیه شده بود.
این اقدام قبل از زمانی بود که اولمرت تصمیم گرفت یک دستاورد در جنگ زمینی به دست بیاورد و باعث کشته شدن تعداد زیادی از نظامیان اسرائیلی شد.
در جلسهای که برای بررسی استعفای ایهود اولمرت برگزار شد، بنیامین نتانیاهو اولمرت را خطاب قرار داد و گفت: فقدان قدرت بازدارندگی، مشکل ارتش نیست، بلکه مشکل محافل سیاسی است. میگویید که میتوانید تمام اتفاقات را اصلاح کنید، اما چگونه این کار را انجام خواهید داد در حالیکه مشکل اصلی شما هستید؟ شما از تجربیات درس نخواهید گرفت، چرا که عبرت واقعی که باید گرفته شود، شما هستید.
انتهای پیام/