«پیشرفت»؛ دروغ ۱۷ ساله ژنرال‌های آمریکایی در افغانستان
ژنرال‌های آمریکایی از زمان حمله به افغانستان در سال ۲۰۰۱ بارها از واژه پیشرفت و قرار داشتن در این مسیر استفاده کردند؛ حال آنکه آمریکا پس از ۱۷ سال همانقدر با پیروزی و پیشرفت در افغانستان فاصله دارد که در سال ۲۰۰۱ قرار داشت.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم به نقل از «تسک اند پرپس»، در 17 سال گذشته که آمریکا در افغانستان مشغول جنگ بوده پیشرفت‌های زیادی در این کشور صورت گرفته، یا حداقل این چیزی است که در ذهن نظامیان ارشد پنتاگون رخ داده است.
با وجود کنترل کوتاه مدت طالبان بر شهر «غزنی» در 150 کیلومتری پایتخت و ارسال این پیام به مردم افغانستان و دولت مرکزی که حکومت وحدت ملی قادر به حفاظت از آن‌ها نیست و با گذشت یک سال از اعلام استراتژی ترامپ که به لحاظ مناطق تحت کنترل تغییری را ایجاد نکرده است، فرمانده ارشد نظامی آمریکا در افغانستان نیز به گروه همخوانی دیگر رهبران ارشد نظامی در افغانستان پیوسته که بر پیشرفت‌های دست‌یافته آمریکا در افغانستان تاکید می‌کنند.
ژنرال «جان نیکلسون» فرمانده ماموریت «حمایت قاطع» و نیروهای آمریکایی در افغانستان در آخرین جلسه مطبوعاتی خود و پیش از واگذاری این مسئولیت به ژنرال «آستین میلر» در دوم سپتامبر به خبرنگاران گفت: ما در زمینه توانایی [نیروهای] افغان شاهد پیشرفت هستیم؛ این تنها جنگ آمریکا و یا نیروهای ائتلاف نیست.
نشریه «میلیتاری» نیز درباره چنین اظهاراتی می‌گوید که این فرمانده نیز به تاسی از سنت تاکید به پیشرفت وجود دارد این اظهارات را بیان کرده است؛ سنتی که آغاز آن به گذشته‌های دور و تقریبا به قدمت جنگ 17 ساله افغانستان است.
به عنوان مثال ژنرال «جان ابی زید» فرمانده وقت ستاد فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا بود در فوریه سال 2005 گفت: افغانستان جایی است که فعالیت‌های نظامی و اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک در سطح ملی آمریکا و همچنین بین‌المللی با یکدیگر همسو شده و در 3 سالی که ما در آنجا فعالیت داشتیم پیشرفت‌های جالبی صورت گرفته است.
براساس مقاله وزارت دفاع آمریکا پس از سفر دو روزه وی به پایگاه هوایی بگرام، ابی زید مدعی شده بود که پیشرفت در افغانستان در زمینه «ایجاد دولت منتخب، پروژه‌های بازسازی با پیشرفت‌های ملموس، پایان خصومت‌ها در بیشتر مناطق این کشور پس از 25 سال، فعالیت‌های بسیار موثر نیروهای ائتلاف در مبارزه با تروریسم» قابل مشاهده است.
در ماه مارس نیز ابی زید گفته بود؛ نسبت به تحولات در عراق و دیگر مناطق در افغانستان «خوشبین» است و تاکید کرده بود که «فکر می‌کنم سال 2005 می‌تواند سالی تعیین کننده باشد».
نشریه آمریکایی «تسک اند پرپس» به نقل از ژنرال «دن کی مکنیل» فرمانده نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت (آیساف) در سال 2007-2007 نیز نوشت که این ژنرال آمریکایی در 12 سپتامبر سال 2007 در پاسخ به پرسش خبرنگار «رویترز» درباره کاهش احتمال حضور آمریکا در افغانستان گفته بود که ناتو «نیرویی موقتی در افغانستان است و این نیرویی است تا برای ایجاد ارتش افغانستان زمان بخرد».
وی در ادامه تاکید کرد: ما در زمینه تشکیل ارتش افغانستان بسیار خوب عمل کرده‌ایم اما در رابطه با نیروهای پلیس ملی افغان به خوبی ارتش عمل نکردیم.
«دیوید مک کرنان» نیز بلافاصله پس از قبول فرماندهی نیروهای خارجی در ژوئن سال 2008 نیز در اظهارات خود درباره پیروزی محتاط‌تر بود.
وی در این باره گفته بود: ما می‌توانیم در تمام نبردهای تاکتیکی پیروز شویم اما این به معنی پیروزی ما نیست. برای پیروزی، باید در نبرد ایده‌ها پیروز شویم.
وی تاکید کرده بود: ما باید پیروزی را با شرایط افغان‌ها و به معنی بهبود امنیت، کاهش تلفات غیرنظامیان، استقرار دولتی قابل اعتماد و پیشرفت‌های اقتصادی و اجتماعی تعریف کنیم.
مک کرنان یک سال بعد و ظاهرا به دلیل بی‌صبری رئیس جمهور اوباما درباره روند جنگ افغانستان اخراج شد.
فرمانده بعدی نیروهای خارجی ژنرال «استنلی مک کریستال» نیز درباره "پیشرفت" آمریکا در افغانستان گفته بود: فکر می‌کنم پیشرفت قابل توجهی در تعیین شرایط در سال 2009 داشته‌ایم و این منجر به پیشرفتی واقعی در سال 2010 خواهد شد.
اوباما نیز پس از انتشار مقاله «رولینگ استون» که در آن مک کریستال و همکارانش از مقامات ارشد دولتی انتقاد کرده بودند فورا این ژنرال را اخراج کرد و ژنرال «دیوید پترائوس» جایگزین وی شد.
پترائوس نیز در جولای سال 2010 خطاب به تمام اعضا در فرماندهی ناتو نوشت: در مواجه با دشمنی حاضر به انجام وحشیانه‌ترین حملات هستند در برخی مناطق بسیار مهم پیشرفت صورت گرفته و ما برای کسب پیشرفت‌های بیشتر آماده‌ایم.
پس از این پترائوس نیز ژنرال «جان آلن» فرمانده وقت نیروی تفنگداران دریایی آمریکا نیز در فوریه سال 2013 درباره انتصاب ژنرال «جوزف دانفورد» برای فرماندهی نیروهای خارجی در افغانستان گفت که «فکر می‌کنیم در مسیر پیروزی قرار داریم» زیرا دانفورد در مقایسه با فرماندهان از خود ارزیابی آگاهانه‌تری از وضعیت افغانستان ارائه داده است.
ژنرال دانفورد رئیس کنونی ستاد مشترک ارتش آمریکا در ژوئن 2013 گفت: تاکنون پیشرفت قابل توجهی داشتیم اما هنوز به نقطه‌ای نرسیدیم که این پیشرفت‌ها پایدار باشد.
وی همچنین تاکید کرد که کاهش حضور نظامی آمریکا در افغانستان پس از سال 2014 به معنی خواهد بود که «درگیری‌ها در افغانستان توسط افغان‌ها انجام خواهد شد».
پس از تغییر نام ماموریت نظامی آمریکا در افغانستان از «عملیات آزادی بلند مدت» به «ماموریت نگهبان آزادی» و پایان عملیات رزمی نیروهای آمریکایی در 31 دسامبر سال 2014 میلادی براساس آمارهای تایید شده 52 نظامی آمریکایی در افغانستان کشته و 318 نظامی دیگر این کشور نیز زخمی شدند.
ژنرال «جان کمپبل» نیز در دسامبر سال 2014 گفت: ما با یکدیگر مردم افغانستان را از تاریکی و ناامیدی خارج کردیم و امید به آینده را به آن‌ها بخشیده‌ایم. ما به رابطه خود افتخار می‌کنیم، رابطه‌ای که بر پایه اعتماد، دوستی و منافع مشترک ایجاد شده است. من بواسطه این اعتماد و چشم‌انداز مشترک برای افغانستانی باثبات، ایمن و متحد با اعتماد می‌گویم که در آینده نیز موفق خواهیم بود. راه پیش‌روی ما پر چالش است اما ما پیروز خواهیم شد.
ژنرال نیکلسون فرمانده کنونی نیروهای خارجی در افغانستان نیز در ماه‌های ابتدایی آغاز فعالیتش در این سمت در مارس 2016 گفته بود: بطور کلی ماموریت ما در افغانستان در مسیر مثبتی حرکت کرده است، می‌توانم جزئیات آن را بعدا شرح دهم اما تاکنون در رابطه با طرحی که تعیین کرده‌ام ما شاهد موفقیت نیروهای افغان در دفاع و بطور عمده با عملیات تهاجمی علیه دشمن بودیم و طالبان امسال قادر نبوده تا به هیچکدام از جاه‌طلبی‌های خود برای کنترل مناطق این کشور دست یابد.
ماه آینده نیز ژنرال میلر فرماندهی جنگ افغانستان را بر عهده می‌گیرد و از مجموع 18 فرمانده نیروهای خارجی که از سال 2002 در افغانستان حضور یافتند نهمین فرمانده آمریکایی خواهد بود.
با توجه به آنچه گفته شد، احتمال بسیار زیادی وجود دارد که فرمانده جدید آمریکا در جنگ افغانستان نیز درباره پیشرفت سخن بگوید، و سنت دروغ مقامات آمریکایی در این کشور را ادامه دهد.
انتهای پیام/.
