رحمانی: در روئینگ چهار نفره پیش‌بینی طلا داشتیم اما از نقره ناراحت نیستم/ استرس شکستن پارو را داشتیم
بانوی قایقران کشورمان که در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ موفق به کسب مدال نقره شد، به تشریح آخرین وضعیت قایقرانی ایران و تفاوت‌های امکانات ایران و رقبای آسیایی پرداخت.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در پایان رقابت‌های روئینگ بازی‌های آسیایی 2018 قایقرانان ایران به سه مدال برنز و یک نقره دست یافتند. در قایق دو نفره سبک وزن تیم ایران با ترکیب نازنین رحمانی و مریم امیدی پارسا به آب زد و در نهایت با ثبت زمان 7:48.38 پایین‌تر از حریف چینی به مدال نقره بازی‌های آسیایی رسید. در قایق چهار نفره نیز تیم ایران با ترکیب مهسا جاور، مریم کرمی، نازنین رحمانی و مریم امیدی پارسا به مدال نقره رسید. قایق ایران در این مسابقه با ثبت زمان 7:04.38 با اختلاف سه ثانیه بعد از قایق ویتنام کارش را تمام کرد و نایب قهرمان بازی‌های آسیایی شد.
نازنین رحمانی درباره عملکردش در این رقابت‌ها با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم صحبت کرد که مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
تسنیم: قایقرانی را از چه زمانی شروع کردید و چه عناوینی را در کارنامه خود دارید؟
من از 17 سالگی قایقرانی را آغاز کردم و الان 25 سال سن دارم. اولین اعزام من بازی‌های آسیایی اینچئون بود که در قایق تک نفره سنگین وزن چهارم شدم. در سال 2015 در دو نفره سنگین وزن برنز قهرمانی آسیا را به دست آوردم. در آن سال همچنین دو مدال برنز و دو نقره آسیایی به دست آوردم. در سال 2016 هم دو مدال طلا گرفتم و در آخر مسابقات هم دو مدال نقره در بازی‌های آسیایی اندونزی کسب کردم.
تسنیم: سطح این دوره از بازی‌های آسیایی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
در بازی‌های آسیایی هر کشوری بهترین ورزشکاران خود را اعزام می‌کند تا هم از نظر مدال و هم رنکینگ بهترین باشد. ما برای اولین بار مدال نقره این مسابقات را گرفتیم، آن هم نه یک مدال بلکه دو مدال نقره. خیلی خوشحالم از اینکه توانستیم این افتخار را به دست آوریم. در بازی‌های آسیایی همه برای بهترین مدال می‌جنگیدند و چین هم قهرمان جهان خود را فرستاده بود. همچنین استقبال چینی‌ها از مدال نقره ما به خصوص در دو نفره سبک وزن بسیار جالب بود و مربی آنها به ما تبریک گفت و از پیشرفت ایران تعریف و تمجید کرد.
تسنیم: پیش‌بینی شما چند مدال بود و آیا این پیش‌بینی‌ها محقق شد؟
ما برای قایق چهار نفره طلاً پیش‌بینی می‌کردیم، اما نقره گرفتیم. البته فاصله ما تا طلا خیلی کم بود، اما به این مدال نرسیدیم. با این حال من ناراحت نیستم، چون بیشتر از توانم در آن مسابقه تلاش کردم و این فقط در مورد من نیست بلکه در مورد هر چهار نفر ما این‌گونه بود. ویتنام هفتم جهان است و اینکه دو ثانیه با این تیم فاصله داشتیم یک افتخار برای ماست، چون روئینگ ایران تا قبل از این به چنین نتیجه‌ای نرسیده بود.
تسنیم: در چهار سال گذشته چقدر در میادین جهانی حاضر بودید و با چه پشتوانه‌ای از تجربه راهی بازی‌های آسیایی شدید؟
متأسفانه تا به حال در مسابقات جهانی شرکت نکرده‌ام. من و مریم کرمی تا به حال به مسابقات جهانی اعزام نشده‌ایم و فقط در پیکارهای آسیایی شرکت کرده‌ایم. البته خدا را شکر در این دو سال نتیجههای خوبی گرفتیم.
تسنیم: اگر در چهار سال گذشته بیشتر در میادین جهانی بودید، می‌توانستید طلا بگیرید؟
قطعاً این اتفاق می‌افتاد. در روئینگ تجربه نقش مهمی دارد. اینکه رقیبان را بشناسیم و بدانیم کجا چه کاری می‌کنند، بسیار اهمیت دارد. تجربه تا این حد تأثیر دارد که الان قهرمان المپیک 43 ساله است و از تجربه خود استفاده می‌کند و مدال می‌گیرد.
تسنیم: عملکرد کادر فنی را چطور می‌بینید و چقدر به بچه‌ها کمک کردند. آیا رفتن جیوگانیک در عملکرد بچه‌ها تأثیر داشت و اگر او همچنان در تیم ملی بود، مدال‌های بهتری می‌گرفتیم؟
نبود جیوگانیک در بخش آقایان قطعاً تاثیرگذار بود، چون پسرها امسال هیچ مدالی نگرفتند، اما در بانوان چون چند دوره قبل از جیوگانیک با خانم مرادخانی کار کرده بودیم، بهترین نتیجه را با او گرفتیم. هیچ‌کس فکر نمی‌کرد روئینگ ایران بتواند در این مواد چنین مدال‌هایی را به دست آورد و اولین مدال سبک وزن را در دو نفره و چهار نفره کسب کند. افتخار من و مریم پارسا در دو نفره این است که تمام قایق‌هایی که سهمیه المپیک گرفتند را پشت سر گذاشتیم.
تسنیم: بعد از پایان مسابقات روئینگ موضوعی در خصوص کیفیت قایق‌ها مطرح شد. آیا شما در جریان مسابقات در این خصوص به مشکل بر خوردید؟
ما در این مورد مشکلی نداشتیم تنها در بحث پارو بود که خدا را شکر مشکلی پیش نیامد، اما با پاروی کهنه مسابقه دادیم و استرس این موضوع خیلی ما را اذیت کرد. خدا را شکر که پاروهای‌مان حین مسابقه نشکست. تصور کنید این همه تلاش، سختی و تمرین ما با شکستن پاروها از بین می‌رفت.
تسنیم: چرا مجبور به استفاده از پاروی کهنه شدید؟
پاروها قبل از مسابقات خریداری شده بود، اما به دست ما نرسید و مجبور شدیم پاروی خودمان را ببریم و با همان پاروهای قدیمی در مسابقات شرکت کردیم.
تسنیم: در ادامه و با توجه به مدال‌هایی که کسب شد مهم‌ترین برنامه روئینگ برای رسیدن به سهمیه المپیک چیست؟
با این مدال‌هایی که کسب شد امیدوارم توجه مسئولان به روئینگ بیشتر شود و توجه خاصی داشته باشند. روئینگ در بازی‌های آسیایی حتی با وجود اینکه فقط بانوان مدال گرفتند، از رشته‌های پرمدال کاروان بود. مسئولان می‌توانند کمک بیشتری به این رشته کنند تا بچه‌ها با آرامش، تلاش و انگیزه بیشتری به کارشان ادامه دهند و استرس‌های بی‌خود را نداشته باشند و برای موضوعی ساده‌ای مانند شکستن پارو نگران نباشند.
ما در ایران امکانات خاصی برای این رشته نداریم. تمام کشورهای حاضر در بازی‌های آسیایی با بهترین امکانات آمده بودند. تیم چین چند ماه در اسپانیا و اندونزی در هلند تمرین کرده بود. سایر کشورها هم با بهترین شرایط تمرین کردند، اما ما پیست استاندارد هم نداریم و پشت سدها تمرین می‌کنیم. ما ماه‌ها و سال‌ها دور از خانواده با تحمل سختی‌های زیاد کار می‌کنیم. اگر استرس و نگرانی بچه‌ها کمتر شود مطمئناً نتایج بهتری به دست می‌آوریم. در این زمینه رسانه‌ها تأثیر زیادی دارند و می‌توانند در بحث اسپانسر به ما کمک کنند.
تسنیم: برای حضور موفق در المپیک و کسب سهمیه‌های بیشتر حضور در چند میدان بزرگ جهانی را لازم می‌دانید و حریفان شما در طول سال در چند مسابقه شرکت می‌کنند؟
تعداد حضور حریفان‌مان در مسابقات جهانی را نمی‌دانم، ولی ما آخرین اعزام‌مان سال گذشته در مسابقات قهرمانی آسیا بود و اعزام بعدی هم بازی‌های اخیر در پالمبانگ. ما در هر سال تنها یک مسابقه داریم، آن هم فقط در آسیا.
تسنیم: آیا پاداش روی سکو برای کسب مدال‌تان را دریافت کردید؟
به نظرم اینکه پاداش‌های تیمی نصف محسوب می‌شود، ظلم بزرگی است، به خصوص در قایقرانی که ما تا آخرین لحظه در قایق‌های تک نفره در حال تمرین هستیم. کار ما به خصوص در قایق‌های گروهی بسیار سخت‌تر از قایق‌های تک نفره است. دو کیلومتر مسافت مسابقه را با استرس زیاد طی می‌کنیم و در تمام این مدت نیز باید با سایر هم‌تیمی‌ها هماهنگ باشیم و اگر یک صدم ثانیه پارو زودتر و دیرتر در آب برود در کار تأثیر می‌گذارد و ورزشکار فشار سختی را تحمل می‌کند، اما در نهایت این تلاش‌ها درست دیده نمی‌شود.
ما نقره گرفتیم و چون پاداش روی سکوی مدال نقره دو هزار دلار بود و قایق دو نفره و چهار نفره را رشته تیمی حساب می‌کنند، این پاداش‌ها نصف شد و تنها هزار دلار پاداش گرفتیم. سایر رشته‌های تیمی مثل فوتبال، والیبال و کبدی تعداد زیادی ورزشکار دارند و بازیکنانی ذخیره که گاهی حتی وارد زمین هم نمی‌شوند، مانند ما نیمی از پاداش را می‌گیرند، در حالی که ما بر عکس سایر رشته‌های تیمی در نهایت در یک قایق دو یا چهار نفر هستیم و این ناحق است که پاداش نصف بگیریم. آقای صالحی امیری (رئیس کمیته ملی المپیک) قول داد تا جای ممکن این موضوع را پیگیری کند و امیدوارم به قولش عمل کند. او طی بازید از اردوی قایقرانی از نزدیک دید که ما در چه شرایطی و در گرما و سرما برای کسب مدال تمرین می‌کنیم. همچنین از وزیر ورزش می‌خواهیم که جایزه ما را نصف نکنند، چون ما فشار زیادی را برای هماهنگی و کسب مدال تحمل می‌کنیم.
تسنیم: مدال‌تان را به چه کسی تقدیم می‌کنید؟
از آنجا که دو مدال نقره دارم یکی را به پدرم و یکی را به مادرم هدیه می‌دهم.
تسنیم: حرف آخر...
از خانم بهناز مرادخانی که با تمام سختی‌ها و محدودیت‌ها برای ما جنگید تشکر می‌کنم و امیدوارم این خستگی‌های او را جبران کرده باشیم. همچنین از خانواده‌ام که این همه دوری را تحمل کردند و پا به پای من استرس کشیدند و سختی‌ها را تحمل کردند تا به این مدال برسم، تشکر می‌کنم.
انتهای پیام/
