دست تولیدکنندگان نوشت‌افزار ایرانی از طرح‌های ایرانی خالی است
در حالی که تولیدکنندگان نوشت‌افزار ایرانی اسلامی سال‌هاست از نبود طرح‌های مناسب انتقاد می‌کنند، برخی از سازمان‌ها هنوز برای رفع این مشکل قدمی برنداشته‌اند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نوشت‌افزار ایرانی اسلامی در شش سال گذشته توانسته در کنار افزایش حجم تولیدات خود، توجه بخشی از متقاضیان بازار لوازم‌التحریر و خریداران را به سمت خود جلب کند. اما تولیدکنندگان این حوزه در آستانه هفتمین سال فعالیت خود، دغدغه‌های متعددی دارند. دغدغه‌هایی که اگر مورد توجه مسئولان قرار نگیرد، ادامه فعالیت آنها را با خطر مواجه خواهد کرد.
طی سال‌های گذشته تولیدکنندگان این حوزه همواره از نبود کاراکترهای جذاب بومی برای استفاده در انواع کالاهای لوازم‌التحریر گلایه دارند. امری که بخشی از آن به طراحان این کاراکترها بازمی‌گردد و بخش قابل توجه به سازمان‌هایی چون صدا و سیما. تولیدکنندگان نوشت‌افزارهای بومی معتقدند که آنها گاه مجبورند برای استفاده از طرح‌های بومی مبالغ هنگفتی مانند 200 میلیون تومان پرداخت کنند، این در حالی است که استفاده از طرح‌های غیر بومی تنها 50 هزار تومان هزینه دارد. شرایط این‌چنینی کار را برای فعالیت تولیدکنندگان نوشت‌افزارهای بومی سخت کرده و توان رقابت را از آنها خواهد گرفت.
طرح مشکلات این‌چنینی تولیدکنندگان نوشت‌افزار ایرانی اسلامی و بررسی‌های صورت گرفته منجر به همکاری برخی از نهادها شد، اما تولیدکنندگان می‌گویند که سازمانی مانند صدا و سیما هنوز همکاری لازم را در این زمینه انجام نداده است.
جواد باقریان، مدیر تجاری‌سازی مرکز آرش، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، با اشاره به این مشکلات، به اهداف راه‌اندازی این مرکز اشاره کرد و گفت: ما بعد از تحقیقاتی که در چند سال گذشته انجام شد، به این نتیجه رسیدیم که حلقه اتصالی بین محتوا و شخصیت‌های ایرانی و تولیدکنندگان در بازار مفقود است. تلاش داریم که ما این حلقه اتصال باشیم.
وی ادامه داد: تاکنون تولیدات خوبی در این زمینه داشتیم؛ هم در حوزه انیمیشن و هم در زمینه رئال، اما کاراکترهای این تولیدات به صورت گسترده در دسترس تولیدکنندگان قرار نگرفته و معمولاً به صورت انحصاری در اختیار چند برند خاص قرار گرفته و مبلغی نیز دریافت شده است، امسال تلاش ما بر این بود که این رویه تغییر کند و با توجه به شعار سال، در کالای ایرانی محتوای ایرانی نیز کار شود.
مدیر تجاری‌سازی مرکز آرش به همکاری برخی از تهیه‌کنندگان اشاره و تصریح کرد: با مذاکراتی که صورت گرفت، به این نتیجه رسیدیم که در زمینه بخشی از کاراکترهای ایرانی مانند «فیل‌شاه»، «دیرین دیرین» و دیگر محصولات به صورت رایگان و یا با مبلغ کمتری در اختیار تولیدکنندگان قرار گیرد. از سوی دیگر، امسال به صورت مستقیم وارد بازار لوازم‌التحریر شدیم و بازار را مطلع کردیم که امسال می‌توانند از این کاراکترها استفاده کنند. خوشبختانه از سوی بازار نیز استقبال خوبی صورت گرفت. در این زمینه چند مشکل وجود دارد که در صورت حل نشدن امکان دارد این جریان و استفاده از کاراکترهای ایرانی با شکست مواجه شود. نخست نظارت محصولات است. 40 سال است که نوشت‌افزار با کاراکترهای خارجی روانه بازار می‌شود. در چند سال اخیر هم با گسترش استفاده از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، استفاده از محصولاتی که با کاراکترهای غیر بومی تولید می‌شود، رشد بیشتری یافته است. دشمن هم کوتاه نیامده و تلاش کرده تا از هر طریقی این محصولات را از پوشاک و لوازم‌التحریر گرفته تا موکت و ... وارد بازار کند. نبود قانون کپی رایت نقص بزرگ کشور است. ما سعی کردیم که در این زمینه اقداماتی انجام دهیم، اما متأسفانه به نتیجه نرسیدیم. به دنبال این بودیم که اگر کشوری می‌خواهد محصولش را در لوازم‌التحریر ایرانی کار شود، باید مبلغی را از سوی تولیدکننده ایرانی دریافت کند. متأسفانه این اتفاق نمی‌افتد، همه می‌توانند طرح‌های فروزن، بن‌تن و... را استفاده کنند و به هیچ‌جا هم پاسخگو نیستند.
به گفته باقریان؛ از سوی دیگر ما با بی‌توجهی به قانون نیز مواجه هستیم؛ به این معنی که هر تولیدکننده‌ای باید برای استفاده از هر محتوای فرهنگی در کالاهایش، از وزارت ارشاد مجوز دریافت کند. تاکنون تنها یک‌بار و در یک‌سال خاص و برای یک مورد خاص این امر صورت گرفته است؛ شاید هم ارشاد در این زمینه به کار خود ادامه می‌دهد اما شرایط حاکی از آن است که اثرگذاری لازم را در بازار نوشت‌افزار ندارد.
وی با بیان اینکه بعد دیگر این است که ما در این راه نیازمند رایگان کردن یا به صرفه کردن استفاده از کاراکترهای ایرانی هستیم تا تولیدکننده داخلی توان رقابت با طرح‌های غیر بومی را داشته باشد، اضافه کرد: متأسفانه ما با صاحبان کاراکتر یا مجموعه‌هایی که صاحب این کاراکترها هستند، مانند صدا و سیما، هنوز به نتیجه خاصی نرسیده‌ایم. صبر می‌کنند تا ما سراغ واسطه‌ها برویم و با پرداخت مبلغ قابل توجهی، امکان استفاده را داشته باشیم که این موضوع نه در توان ماست نه در توان تولیدکننده. تولیدکننده نوشت‌افزار ایرانی اسلامی حداکثر 10 درصد سود برای کالایی مانند دفتر که استفاده بیشتری دارد، دریافت می‌کند، اگر بخواهد کاراکتر بخرد باید حدود 200 میلیون تومان پرداخت کند. برای جایگزین کردن کاراکترهای بومی به جای کاراکترهای غیر بومی، نیازمند همکاری مجموعه‌های مختلف هستیم؛ هم تولیدکننده محتوا و هم مجموعه صدا و سیما که الان مالک بسیاری از این کاراکترهاست.
این کارشناس فرهنگی با بیان اینکه تغییر ذائقه بازار از کاراکتر خارجی به سمت کاراکتر بومی به سرعت امکان‌پذیر نیست، یادآور شد: تغییر ذائقه نیازمند زمان است و باید مجموعه‌ها با هم همکاری کنند. برای بازاری‌ها محتوا خیلی اهمیتی ندارد، ترغیب کردن آنها یک مرحله است و بعد از اینکه راضی می‌شوند، وقتی با پرداخت مبالغ بالایی چون 200 میلیون مواجه می‌شوند، کاملاً عقب‌نشینی می‌کنند؛ چون برای آنها سودآوری چندانی ندارد.
مدیر تجاری‌سازی مرکز آرش به برنامه‌های این مرکز برای طراحی کاراکترهای بومی در کشورهای همسایه اشاره کرد و ادامه داد: برای کشورهای همسایه نیز طرح هایی در نظر گرفته‌ایم. ما یک‌سری اسطوره‌های مشترکی با کشورهای همسایه داریم، اگر دوستان تولیدکننده تمایل به همکاری در این زمینه داشته باشند، ما می‌‌توانیم این فرصت را برای آنها ایجاد کنیم.
بیشتر بخوانید:
تذکر رهبر معظم انقلاب نسبت به «سنگ‌اندازی» برخی از مسئولان در مقابل تولید نوشت‌افزار بومی+ فیلم
وی در پاسخ به این پرسش که راه‌اندازی این مجموعه چه کمکی می‌تواند در کاهش هزینه‌های استفاده از طرح‌های بومی برای تولیدکنندگان نوشت‌افزار ایرانی اسلامی کند، گفت: استفاده از کاراکتر به این صورت بود که تولیدکننده طرحی را انتخاب می‌کرد و بعد به سراغ طراح آن کاراکتر می‌رفت و با پرداخت مبلغی، می‌توانست تولیداتی با آن طرح را به بازار عرضه کند. در این میان هیچ استانداردی برای تعیین قیمت وجود نداشت. کاری که ما کرده‌ایم این بود که زودتر با تهیه‌کنندگان صحبت کردیم، برخی از آنها مانند تهیه‌کننده برنامه «مل‌مل»، «فیل‌شاه» و «دیرین دیرین» همکاری‌های خوبی با ما داشتند. حتی پیشنهاد دادند که برخی از محصولات تولید شده در اختیار آنها قرار گیرد تا آنها به دست کودکان نیازمند برسانند. اما برای استفاده از کاراکترهایی مانند «جناب خان» و «کلاه قرمزی» که با صدا و سیما مذاکره کردیم، به نتیجه نرسیدیم. به دنبال واسطه‌ها بودیم که باز نتیجه نداد.
باقریان ادامه داد: اگر تهیه‌کنندگان بتوانند با مجموعه‌هایی که حلقه اتصال با بازار هستند، همکاری کنند برای خودشان هم سبد تبلیغی است. مثلاً «فیل‌شاه» فیلم سینمایی است که ظرفیت تبدیل شدن به سریال یا فیلم‌های دنباله‌دار شدن را دارد. اگر تهیه‌کننده با بازار بزرگی روبرو شود که محصولش دیده شده، انگیزه‌ای است برای گسترده‌تر شدن پروژه‌های این‌چنینی. مطلع هستیم که کشورهای دیگر به سراغ انیمیش‌سازان ما آمده‌اند، ما باید حواسمان باشد که آنها به کشورهای دیگر مهاجرت نکنند.
انتهای پیام/
