گزارش تسنیم|نگاهی به زندگی پوتین، رئیس جمهور ۶۶ ساله روسیه

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از خبرگزاری «تاس»، امروز، یکشنبه، 7اکتبر سال 2018 میلادی (15مهرماه) "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه 66ساله شده است.

"ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین" در تاریخ 7اکتبر سال 1952میلادی در شهر لنینگراد (سن‌پترزبورگ فعلی) چشم به جهان گشود. پدر او "ولادیمیر اسپیریدونوویچ پوتین" ( 1911-1999) تا قبل از جنگ جهانی دوم (جنگ بزرگ میهنی) در ناوگان زیردریایی خدمت می‌کرد و در سال 1941برای خدمت به ارتش سرخ فراخوانده شد. وی در سال 1941به شدت زخمی شد و بعد از پایان جنگ بعنوان استادکار در کارخانه‌ای در شهر لنینگراد مشغول به کار شد.

مادر وی "ماریا ایوانوا شلوماوا" ( 1996- 1911) به عنوان کارگر ساده در  شغل‌های مختلفی مانند سرایداری، رفتگری و .. مشغول به کار بود و دوران محاصره سخت شهر لنینگراد را با چشمان خود مشاهده کرد.

ولادیمیر پوتین در سال 1975از دانشکده حقوق دانشگاه دولتی لنینگراد در رشته حقوق بین الملل فارغ التحصل شد. دوره استادی در ترکیب عملیاتی کمیته امنیت ملی در لنینگراد (سال 1976) و در مسکو (سال 1979) را در مدرسه عالی کا.گ.ب. اتحاد جماهیر شوروی را نیز با موفقیت پشت سر گذاشت. در سال 1985از موسسه سرخ ‌ اطلاعات خارجی کا.گ.ب. (آکادمی اطلاعات خارجی کنونی) فارغ التحصیل شد. وی در سال 1997در موسسه معدن سن‌پترزبورگ از پایان نامه دکترای اقتصاد خود درباره برنامه ریزی راهبردی تولید منابع معدنی و خام منطقه در شرایط روابط بازاری دفاع کرد.

آغاز به کار دولتی؛ مسکو، سن‌پترزبورگ تا آلمان و بلعکس

پوتین پس از پایان تحصیل مشغول به کار در کمیته امنیت ملی اتحاد جماهیر شوروی شد و ابتدا در دبیرخانه و سپس در اداره مبارزه با جاسوسی خارجی کا.گ.ب. در منطقه لنینگراد شد. وی پس از پایان تخصیلات خود در مسکو بار دیگر  به بخش اداره یک اطلاعات خارجی شهر لنینگراد و حومه منتقل گردید.

پوتین در سال 1985از سوی کا.گ.ب.  به جمهوری دموکراتیک آلمان فرستاده شد و تا سال 1990در شهر "درسدن" این کشور فعالیت داشت. وی پست‌های در کمیساریای ارشد و دستیار معاون ارشد گروه را برعهده داشت.

پوتین در ژانویه سال 1990به اتحاد جماهیر شوروی بازگشت.  از فوریه سال 1990بعنوان دستیار مدیر دانشگاه دولتی لنینگراد در مسائل بین المللی مشغول به کار شد و سپس به سمت مشاور رئیس شورای شهر لنینگراد (شهرداری سن‌پترزبورگ) منصوب شد. وی تا سال 1996در این سمت مشغول به کار بود.

در ماه آگوست سال 1991در اتحاد جماهیر شوروی تلاشی برای اجرای کودتای دولتی انجام شد که سازمان دهنده آن کمیته دولتی وضعیت اضطراری بود که نمایندگان مقامات ارشد سابق شوروی در آن حضور داشتند. ولادیمیر پوتین به همراه سایر مقامات شهرداری لنینگراد با این اقدام کمیته دولتی مخالفت کرد. وی در تاریخ 20آگوست نامه استعفای خود را امضاء کرد. پوتین در سال 1992بار دیگر به سمت معاون شهردار سن‌پترزبورگ با حفظ سمت نماینده کمیته روابط خارجی منصوب شد. از ماه مارس سال 1994زمانی که "آناتولی سوبچاک" رئیس اولین دولت شهری شد پوتین به سمت معاون اول وی درآمد. بعد از ادغام پست‌های رئیس دولت شهری و شهرداری، سمت پوتین همچنان معاون شهردار و نماینده کمیته روابط خارجی شهر بود.

پس از شکست سوبچاک در انتخابات شهرداری سن‌پترزبورگ در سال 1996پوتین پست خود را ترک کرد. در ماه آگوست همان سال به کار در اداره امور  دفتر ریاست جمهوری فدراسیون روسیه بعنوان معاون مشغول به کار شد و مسئول اقدامات حقوقی و مسائل مربوط به اموال خارجی کشور بود. در این زمان به همراه خانواده خود به مسکو عزیمت کرد.

ولادیمیر پوتین از ماه مارس سال 1997 الی1998 در دفتر ریاست جمهوری فدراسیون روسیه در سمت‌هایی مانند معاون رئیس دفتر ریاست جمهوری، رئیس اداره کنترل ریاست جمهوری مشغول به کار بود. در ژوئن سال 1998تا آگوست سال 1999مدیر بخش فدرال امنیت فدراسیون روسیه شد و به طور همزمان از ماه مارس تا آگوست سال 1999دبیر شورای امنیت فدراسیون روسیه نیز بود.

آغاز دوره سمت‌های بلندپایه و تبدیل شدن به رهبر قابل اعتماد مردم

در تاریخ 9آگوست سال 1999"بوریس یلتسین" رئیس جمهوری فدراسیون روسیه در خطابیه‌ای تلویزیونی اعلام کرد که تصمیم گرفته تا دولت "سرگئی استپاشین" را برکنار کرده و از نمایندگان دومای دولتی فدراسیون روسیه خواست تا ولادیمیر پوتین را به سمت ریاست دولت جدید مورد تایید قرار دهند. یلتسین اعلام کرد که وی جانشینی خود را در پوتین دیده و او شخصی است که قادر به ایجاد همبستگی جامعه است. در همان روز ولادیمیر پوتین به سمت معاون اول رئیس دولت فدراسیون روسیه و در واقع نخست وزیر موقت منصوب شد.

در 16آگوست سال 1999ولادیمیر پوتین از سوی دومای دولتی روسیه به سمت نخست وزیر جدید مورد تأیید قرار گرفت.  233 نماینده از 439نماینده حاضر به وی رأی اعتماد دادند، 84نفر با این اقدام مخالفت کرده و 17نفر نیز رای ممتنع دادند. انتصاب وی به سمت نخست وزیری، مصادف با آغاز حملات ستیزه‌جویان چچنی در جمهوری داغستان روسیه و انجام حملات تروریستی در سایر شهرهای بزرگ روسیه از جمله مسکو بود که وی را مجبور به انجام عملیات ضدتروریستی کوبنده در منطقه قفقاز شمالی نمود.

ولادیمیر پوتین در تاریخ 31دسامبر سال 1999الی 7ماه مه سال 2000از سوی یلتسین که از استعفای خود را اعلام کرده بود، به عنوان کفیل ریاست جمهوری فدراسیون روسیه وظایف ریاست جمهوری را انجام داد. وی در 26 ماه مارس سال 2000در انتخابات ریاست جمهوری با کسب نزدیک به 53درصد آراء به سمت ریاست جمهوری فدراسیون روسیه رسید. جایگاه دوم از آن "گنادی زوگانف" رهبر حزب کمونیست روسیه بود که تنها توانست 29درصد آراء را به دست آورد. پوتین در هفت ماه مه سال 2000برای نخستین بار در مقام ریاست جمهوری روسیه سوگند خورد.

پوتین در ماه مارس سال 2004نیز بار دیگر برای دور دوم در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد و این بار بیش از 71درصد آرا را به دست آورد. اصلی ترین رقیب وی "نیکولای خاریتونوف" باز هم از حزب کمونیست روسیه بود تنها نزدیک به 14درصد رای آورده بود.

ولادیمیر پوتین در سال 2008از سوی "دمیتری مدویدیف" رئیس جمهوری جدید روسیه بعنوان نخست وزیر منصوب شد و تا سال 2012در این سمت خدمت کرد.  از نامزدی وی برای مقام نخست وزیری، 392نماینده دومای دولتی از 448نماینده حاضر رای مثبت داده و 56نفر با وی مخالفت کردند.

وی از سال 2008الی 2012رهبری حزب سیاسی «روسیه واحد» (حزب حاکم روسیه) را بر عهده داشت. در ماه سپتامبر سال 2011در کنگره سالانه این حزب، مدویدیف، رئیس جمهور روسیه او را به عنوان نامزد حزب روسیه واحد برای انتخابات ریاست جمهوری سال 2012معرفی کرد.  پوتین در ماه مارس سال 2012با کسب 63.6 درصد آراء بار دیگر به سمت ریاست جمهوری روسیه انتخاب شد. جایگاه دوم از آن "گنادی زوگانوف" رهبر حزب کمونیست با 17درصد بود.

آغاز دوره ریاست جمهوری وی در این سال همزمان با انجام اصلاحات در قانون اساسی روسیه شد که در نتیجه آن دوره ریاست جمهوری در روسیه از چهار سال به شش سال تغییر کرد.

ولادیمیر پوتین در 18ماه مارس سال 2018بار دیگر برای مدت شش سال به سمت ریاست جمهوری روسیه انتخاب شد. وی این بار توانست 76.69 درصد آرا را به دست آورد که برای او یک رکورد محسوب می‌شود. نزدیکترین رقیب وی "پاول گرودینین" نامزد حزب کمونیست بود که تنها توانست نزدیک به 12درصد آراء را به دست آورد. در این دور از رقابتها، 8نامزد برای رسیدن به سمت ریاست جمهوری روسیه با یکدیگر مبارزه کردند.

 ولادیمیر پوتین علاوه بر سمت ریاست جمهوری،  فرمانده کل نیروهای مسلح روسیه، ریاست شورای عالی دولتی، شورای امنیت روسیه و ریاست کمیسیون صنعتی-نظامی روسیه را نیز بر عهده دارد. 

پوتین با وجود باقی ماندن در بالاترین سطح تصمیم گیری‌ها در کشور بیش از 18 سال، همچنان محبوب‌ترین سیاستمدار در روسیه بشمار رفته و مردم این کشور به وی اعتماد کامل داشته و  اکثرا از خط‌مشی سیاست داخلی و خارجی او حمایت می‌کنند.

انتهای پیام/