موسیقی مقامی خراسان رضوی نیازمند توجه ویژه متولیان فرهنگی؛ دوتارهایی که همچنان «ناکوک» است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، موسیقی مقامی از آن دست هنرهایی است که خراسان رضوی از دیرباز به آن شهره بوده و بسیاری از هنرمندان پیشکسوت موسیقی مقامی کشور به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم مربوط به این خطه هستند هرچند که بسیاری از آنها اینک چهره در نقاب خاک کشیده‌اند.

به راستی چه فکری برای بهره‌گیری از تجارب اساتید موسیقی مقامی استان که همگی دارای سن و سال بالایی هستند صورت گرفته است و چگونه می‌توان از تجارب آنها استفاده کرد؟ در این زمینه باید به اقدامات نمادین اکتفا کرد و یا اینکه می‌توان اقداماتی زیرساختی را در دستور کار قرار داد.

اساتیدی مانند محمدحسین یگانه، حاج قربان سلیمانی، استاد پورعطایی، استاد شریف زاده و استاد سمندری از کسانی هستند که در سال‌های اخیر موسیقی مقامی خراسان رضوی از نعمت آنها بی بهره شده اما هستند هنوز هم اساتیدی که باید فرصت حضور آنان را مغتنم شمرد و از آنها بهره گرفت.

جواد روشندل؛ رئیس گروه امور هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی در این زمینه می‌گوید: ما در استان خراسان رضوی آمار و شاخصه دقیقی در رابطه با تعداد هنرمندان مقامی نداریم؛ به دلیل اینکه مدارجی تعریف نشده است که گواهینامه و مدیریت متمرکزی در این رابطه بدهد. مدیریت متمرکزی در زمینه موسیقی و هنرهای تجسمی وجود ندارد که ساختار آموزشی تعریف کنند و برپایه یک مدار مدرک گرایانه باشد. برخی از این اساتید درجه یک هنری گرفته‌اند و صاحب سبک و شناخته شده هستند و در جشنواره‌های ملی و غیرملی مطرح هستند.

وی با اشاره به اینکه برای مثال در تربت جام، جشنواره خنیاگران جام با هدف تجلیل و بزرگداشت اساتید برگزار می‌شود بیان کرد: تلاش داریم در عمده برنامه‌‌های اجرایی خود از موسیقی مقامی استفاده کنیم.

روشندل همچنین در مورد وضعیت آموزش این رسته هنری عنوان می‌کند: پیشکسوتانی که در این حوزه فعال هستند و بتوانند مجوز لازم را کسب کنند مشکلی برای راه‌اندازی آموزشگاه ندارند. اکنون آموزشگاه‌هایی در تربت جام، خواف، کاشمر، قوچان، تایباد و مشهد فعال است.

روشندل همچنین در مورد ساخت مجسمه اساتید موسیقی مقامی تصریح کرد: هدف از ساخت مجسمه، ارج نهادن و قدرشناسی است و از این طریق جامعه به سمت شناخت این اساتید هدایت می‌شود؛ باید به هنرمندانمان جایگاه بدهیم و ساخت مجسمه و یا سردر نیز در این راستا است.

وی ادامه می‌‌دهد: همچنین نشان درجه یک هنری براساس نظر شورای ارزشیابی و براساس مستنداتی که از هنرمندان به اینها می‌رسد صادر می‌شود.

اما جلیل رحیمی جهان‌آبادی؛ نماینده مردم تایباد و تربت جام که حوزه انتخابیه‌اش مهد موسیقی مقامی استان است در این زمینه می‌گوید:ساخت مجسمه هنرمندان موسیقی مقامی دردی از ‌آن‌ها دوا نمی‌کند و باید رسیدگی به وضعیت معیشت این هنرمندان در اولویت هر کار دیگری برای آنها از سوی مسئولان قرار بگیرد 

نماینده مردم تربت جام، تایباد و باخرز در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: بهترین کار برای پاسداشت مقام اساتید موسیقی مقامی حفظ و ترویج هنر آن‌ها است و این کار صورت نمی‌گیرد مگر با احداث یک مرکز یا دانشگاه ویژه آموزش موسیقی مقامی و استفاده از دانش هنرمندان این عرصه که هنوز در قید حیات هستند.

وی با بیان اینکه سال‌هاست هنرمندان مظلوم موسیقی محلی و مقامی از نداشتن بیمه بازنشستگی، درمانی و حتی یک مستمری ناچیز در رنج هستند و به سختی هنر خود را به بدون هیچ کمکی ثبت و ضبط کرده و به معدود شاگردانی انتقال می‌دهند، اضافه کرد: مسئولان فرهنگی و هنری کشور باید بدانند ساخت مجسمه این هنرمندان نه دردی از رفتگان آن‌ها دوا می‌کند نه آن‌ها که هنوز در قید حیات هستند.

گزارش از هدیه ریحانی

انتهای پیام/م