واکنش جامعه مدرسین به بهرهبرداری فرصتطلبان از نامه آیتالله یزدی به آیتالله شبیری
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در بیانیهای به حواشی ایجادشده در پی نامه آیتالله یزدی خطاب به آیتالله شبیری زنجانی واکنش نشان داد.
به گزارش حوزه احزاب خبرگزاری تسنیم، مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در بیانیهای، نامه آیتالله یزدی خطاب به آیتالله شبیری زنجانی را در راستای صیانت و حراست از جایگاه والای مرجعیت و دفاع از نظام و ارزشهای انقلاب اسلامی برشمرده تأکید کرد برخی بهدنبال بهانه برای زدودن غبار از چهره فتنهانگیزان هستند.
متن این نامه بهشرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
نامه حضرت آیت الله یزدی به مرجع عظیم الشأن حضرت آیتالله العظمی شبیری زنجانی (دامت برکاته العالیه) با واکنشهای متفاوت و البته کمسابقه گروههای فکری و سیاسی حوزوی و غیرحوزوی مواجه شد، نامه ایشان که بهصورت سرگشاده انتشار یافت دارای سه بخش است:
1 ــ احترام و ارادت به شخصیت و مقام مرجعیت حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (دامت برکاته) میباشد. مقام علمی و اخلاقی و منش رفتاری معظمله بر حوزویان محترم، شاگردان، مقلدان و ارادتمندان ایشان، پوشیده نیست که همواره مورد تکریم و احترام بزرگان و اعلام حوزههای علمیه بوده و هست.
2 ــ یادآوری افراد مسئلهدار که میتوانند نسبت به جایگاه رفیع مرجعیت و شخصیت حضرت آیت الله العظمی شبیری، خدشه وارد کنند. این نگرانیِ حضرت آیت الله یزدی برآمده از تاریخ و تجربه نهچندان دور سالیان گذشته است، که هر خواننده منصفی بر آن اذعان دارد و این دغدغه نه بهخاطر مسائل جناحی است که بهحتم و بهدور از هرگونه پیشداوری، نامهای در این سطح از مخاطب محترم چگونه میتواند رنگوبوی جناحی و سیاسی داشته باشد بلکه آنچه گفته شده از باب دلسوزی، حراست و صیانت از جایگاه مرجعیت است.
3 ــ بخش سوم نامه ــ علیرغم آنکه برخی لحن آن را تند میدانند ــ تقاضایی است از حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (دامت برکاته) مبنی بر شناخت خطرات این گروه مسألهدار که باز هم حاکی از حفاظت پایگاه رفیع مرجعیت و جایگاه منیع مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (دامت برکاته) است.
با این اوصاف ظلم است که نامه مذکور را با کلماتی مانند؛ تحکمآمیز، آمرانه و… رمی کرد و مرقومهای که روح و جسم آن پاسداری از حریم مرجعیت است را با تعابیر، تفاسیر و تحلیلهای بیپایهواساس وزنکِشی کرد و موضوعاتی بیربط که بعضاً برآمده از منافع جناحی میباشد را به این نامه و نگارنده محترم آن، نسبت داد.
حال که گویی برای برخی فرصتی پیش آمده تا بهبهانه نامه مذکور، حملات خود را بر جامعه محترم و باسابقه مدرسین حوزه علمیه قم، شدت ببخشند (هرچند دوستان عزیز حوزوی و غیرحوزوی به این مسأله عنایت نداشتند که نامه از طرف شخص آیت الله یزدی بوده و نه بهعنوان ریاست جامعه مدرسین) نکاتی را متذکر میشود:
1 ــ کسانی که آگاهی به سابقه طولانی روابط علما و گفتگو و مکاتبات آنان دارند، بهخوبی میدانند که چنین نامهنگاریها با ضعف و شدت بیشتر میان اعلام امری مرسوم و معمول بوده و از محتوی همان برداشتی را داشتهاند که در متن آمده، و هرگز افزودن حاشیه و خروج از موضوع و تعمیق و توسعه ”بما لایرضیٰ صاحبه» در کار نبوده.
2 ــ بهمحض صدور نامه آیت الله یزدی، عدهای بیمهابا و گویی در ترصد چنین اقدامی بودهاند، هجمههای خود را علیه شخص آیت الله یزدی و جامعه محترم مدرسین آغاز نمودند، ضربآهنگ سخنان این بزرگواران چنان بلند و رنگ آن چنان تند بود گویی آقایان دغدغهای غیر از جایگاه مرجعیت دارند و این همان بستر افراطیگری است که دیگران را بدان متهم میکنند.
3 ــ بهراستی آیا موضوع این نامه بهاندازهای بود که برخی صدای ”وااسلاما، وامرجعا و برخی استرجاع» خوانند؟ گویی در همین چند روز قبل نبود که پیشنویس تساوی دیه زن و مرد در مجلس شورای اسلامی تهیه و جهت تصویب آماده شد، امری که در حیطه وظایف حوزه و حوزویان بود و باید اقدامی شایسته صورت میگرفت که فقط یکی از بزرگان حوزه بهصورت جدّی ورود پیدا کردند. آری آن زمان نفسی نبود تا صدایی بلند شود و حتی اخمی در برابر آن کنند چه رسد به وااسلاما و… .
4 ــ بهراستی همانان که دیروز نقد معصوم (علیه السلام) را با بافتن هزار و یک دلیل در بوق کردند، چرا امروز از صدور این نامه خیرخواهانه و نه منتقدانه، خلاف آنچه بودند و گفتند، عمل میکنند؟
5 ــ و تعجب آنکه برخی از دولتیان، دلسوز جایگاه مراجع عظام (دامت برکاتهم) شدند، فارغ از اینکه در این مورد قابلیت جواب برای آنها دیده نمیشود، به آگاهی جنابشان میرساند: آیا در طول سالیان اخیر تذکرات مراجع بزرگوار تقلید در امور ملی، بین المللی، فرهنگی، معیشتی، حیثیتی را نشنیدند و آنجا از احترام و تکریم مراجع معظم چیزی نگفتند و تمکین نکردند، ولی بهیکباره دلسوز حوزه و مراجع گشتند چه آنکه تعجب از دوستان گرامی است که آیا اینگونه دخالتها با استقلال حوزه منافات ندارد؟
6 ــ تعجب دیگر آنکه گروهی دلسوز حوزه انقلابی گشتهاند و نامه آیت الله یزدی را مخالف با رویه حوزه انقلابی دانستهاند، تعجب از اینکه همین دوستان دائم حوزه را حوزه درس و بحث میدانند و نه حوزه انقلابی و متعهد به ارزشهای انقلاب.
7 ــ یادآوری این نکته نیز ضروری است؛ که گروهی در پی بهانهای برای زدودن غبار از چهره فتنهگران و فتنهانگیزان میباشند که متذکر میشود؛ شما حال و روز معیشت مردم، تورم، بیکاری و رکود شکننده را ببینید و خیال نکنید با حائل قرار دادن چنین مواردی، اذهان مردم شریف را از مسائل اصلیشان، معطوف و متوجه امر دیگری میکنید.
8 ــ امروز دامن زدن به مسائلی اینگونه شادی دشمنان بهخصوص دشمنان حوزه و روحانیت شیعه را در پی خواهد داشت، مروری بر پوشش خبری و تحلیلی گسترده رسانههای معاند در روزهای اخیر نشانگر آن است که ایجاد اختلاف در میان حوزویان در صدر برنامههای آنان است تا از کاهی کوه بسازند و دلهای مؤمنین و ارادتمندان به ساحت روحانیت و بهویژه مرجعیت عظیم الشأن را مکدّر سازند.
آری! سخن بسیار است که مرور زمان نشان خواهد داد که بسیاری از این دغدغهها از سوی برخی نه جایگاه مرجعیت است و نه استقلال حوزه و نه مسأله حوزه انقلابی.
مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قـم با اعتقاد راسخ به جایگاه رفیع مرجعیت شیعه و کمال احترام به مرجع آگاه و وارسته حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (متّع الله المسلمین بطول بقائه) نامه حضرت آیت الله یزدی را در راستای صیانت و حراست از جایگاه والای مرجعیت و دفاع از نظام و ارزشهای انقلاب اسلامی دانسته که صداقت ایشان در دفاع از رکن رکین مرجعیت، بر کسی پوشیده نیست.
همچنین به ضرابان سکه جهل و تجاهل و صیادان منافع دنیوی، حزبی و جناحی گوشزد مینماید؛ با درایت بزرگان حوزه همواره چنین موضوعاتی مرتفع گردیده و حوزههای علمیه با صلابت و استقلال راستین و با حفظ سنتهای اصیل حوزه و دفاع از ارزشهای انقلاب اسلامی، راه تعالی را بیش از گذشته پیش گرفته و ضمن احترام به دغدغههای واقعی حوزویان محترم به بدخواهان حوزههای علمیه و دشمنان انقلاب اسلامی اعلام میدارد: شاگردان مکتب امام صادق (علیه السلام) با اتحاد و همدلی و با وجود حوزهای متحد، همچون گذشته استوار و اثرگذار و حامی شأن و جایگاه مرجعیت و دستآوردهای انقلاب اسلامی خواهد بود.
والسلام علیـــکم و رحمة الله و برکاته
97/8/9
هیئت رئیسه مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
انتهای پیام/*