موسم میزبانی که میرسد «همه خادم الرضائیم»؛ «خادمی زائر امام رضا(ع) برایم رؤیا بود»
خدمت به امام مهربانیها توفیقی میخواهد همچون توفیق حج ابراهیمی، چراکه زیارت امام رئوف(ع)، حج فقراست.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، خدمت به امام مهربانیها توفیقی میخواهد همچون توفیق حج ابراهیمی، چراکه زیارت امام رئوف(ع)، حج فقراست. اینجا باید طلبیده شوی؛ استطاعت اینجا، بضاعت مالی نیست، ارادت قلبی است.
افتخار نوکری و خادمی آستان قدس رضا(ع) آرزوی بسیاری از عاشقان این امام مهربان است. گاه سالها منتظر میمانند تا نامشان در زمره خادمان حریم مولا قرار گیرد. پای صحبت جوانی مینشینم که بعد مدتها چشمانتظاری حالا نامش در قرعه عاشقان به ساحت امام مهربانیها بیرون آمده، راه طولانی را طی کرده تا خود را برای خدمت به زائران امام غریب به مشهد برساند.
آمده است تا به حاجیان دیار عشق خدمت کند، به اذن آقا، نامش در قرعه عاشقان ثبتشده؛ یا علی گفته و آستین همت بالا زده، در هر قدم و فعالیتی امام مهربانیها را همراه خود میبیند، وسایل زائرین را جابجا میکند، خیرمقدم میگوید، جارو میکند، بارها را جابهجا میکند و در تمام این لحظات، خدا را بابت این موهبتی که نصیبش شده شکر میکند.
مرخصی گرفتن از سربازی برای خدمت
نامش «محمد مرادی مطلق» است. از اینکه توفیق خادمیاری حضرت، نصیب او و خانوادهاش شده، حسی خوب و وصفنشدنی دارد. یک هفته از محل خدمت سربازیاش مرخصی گرفته، تا برای خدمت به زائران امام رضا(ع) به مشهد بیاید؛ اصالتاً اهل خرمآباد است ولی در تهران زندگی میکند. بهاتفاق همسر و مادر همسرش عازم این سفر شده تا زائران امام رضا(ع) را خدمت کند.
همسرش از مدتها قبل با ارسال پیامک درخواست داده و پس از قبول این درخواست از سوی ستاد، در این راه قدم گذاشتهاند و باذوق و شوق وصفناپذیری راه مشهد را در پیش گرفتند تا خادمیار امام غریبمان شوند.
این خادمیار تهرانی در مدت 3 روز مدت اقامت در مشهد از هر نوع خدمتی که برای زائران امام مهربانیها لازم شده دریغ نکرده و بیمنت و صحبت انجام داده است. میگوید:«خدا میداند که حس و حالم قابل وصف نیست، روزی که درخواست خادمیاری همسرم از سوی ستاد تائید شد به همسرم گفتم تو را به خدا برای من همصحبت کن تا باهم به مشهد برویم و خدمت کنیم و خدا را شاکرم که امروز این اتفاق افتاد و در این شهر بابرکت حضور داریم.»
خادمی زائر امام رضا(ع) برایمرؤیا بود
مرادی میگوید: «فکر نمیکردم میان اینهمه درخواست برای خادمی زائران پیاده، قرعه به نام من و خانوادهام بیافتد. خادمی امام رضا(ع) همیشه برایم مثل یک رؤیا بود و بدون شک این فرصت خادمی بزرگترین توفیقی است که در زندگی نصیب من و خانوادهام شده است.» این خادمیار رضوی حس و حال این روزهایش را نمیتواند توصیف کند اما میداند که بدون شک او و سایر خادمیاران رضوی تنها با خدمت میتوانند به عشقشان یعنی خدمت برسند.
همسر این خادمیار که خودش نیز توفیق خدمت پیداکرده، از نحوه آشنایی خود با این حرکت ارزشمند میگوید: «تبلیغ کانون خادمیاران رضوی را قریب به یک ماه پیش دیدم و با این حرکت آشنا شدم، پیامک دادم و تقریباً یک ماه طول کشید تا شمارهای از مشهد بر روی گوشیام نقش بست، خدا میداند که حس آن لحظه بههیچوجه قابل وصف نیست. به حدی خوشحال شده بودم که بغضم ترکید و گریه کردم. خدا میداند که از زمان کودکی و بعد از ازدواج، تمام زندگیام وقف امام رضا(ع) شده است.»
فکرش را هم نمیکردم روزی خادم امام هشتم(ع) شوم
به سراغ خادمیار رضوی دیگری میرویم که اهل دیار دلیرمردان است. از اهواز به مشهدالرضا(ع) آمده تا بتواند خدمت به زائر پیاده امام رئوف(ع) را تجربه کند. صورتش از شوق خدمت گلانداخته است. با «علیرضا محمدی پور» نیز به گفتگو مینشینیم تا بدانیم آقا چگونه او را برای خدمت به زائران پیادهاش برگزیده است. میگوید: «20روز پیش که دوست و همکارم «عبدالزهرا بن سعید»، که هر دو در کار امدیاف هستیم، طرح «همه خادم الرضائیم» را به من معرفی کرد تصمیم گرفتم تا برای حضور در این حرکت بابرکت ثبتنام کنم. با ارسال پیامک به سامانهای که اعلام کرده بودند درخواست خود را فرستادم. خدا میداند، فکرش را هم نمیکردم که توفیق خدمت به من عطا شود ولی با لطف و عنایت امام هشتم(ع) این افتخار نصیبم شد.»
این خادمیار اهوازی جایگاه زائر پیاده ثامنالائمه(ع) را بسیار باارزش میداند، چراکه زائرین پیاده با شرایط سخت مسیر و از راههای بسیار دور، در این سردی هوا به سمت مشهد میآیند و این جز با عزم راسخ و ارادت خالص به علی ابن موسیالرضا(ع) ممکن نمیشود.
مایل است که تا 4 روز دیگر در مشهد بماند و با تمام توان به زائران پیاده خدمت کند چراکه خدمت به آنان را بهترین خدمتها میداند؛ حرف آخرش به زائران و سایر خادمان امام مهربانیها است.
وی میگوید: «تنها به زائران و خادمان امام هشتم شیعیان(ع) میتوانم بگویم که خوشا به سعادتتان که با پای پیاده و در این سرما، راهی شهری شدهاید که من و همشهریانم، کیلومترها از آن فاصلهدارند، ولی بازهم دلشان در این صحن و سرا است، عزم راسخ شما برای قدم گذاشتن در این راه و با این شرایط ستودنی است. به خادمان نیز میگویم شما باسعادتترین افراد هستید که اقبالتان آنقدر بلند است که اینگونه خدا به شما نگاه کرده است.»
امیدوار است سال آینده هم بتواند در این مشهد باشد و زیر بیرق کانون «خادمیاران رضوی»به زائرین پیاده خدمت کند. با او خداحافظی میکنم و در دل غبطه میخورم به این هم ارادت و شیفتگی. برایش آرزوی موفقیت میکنم و دعا، تا او و هر عاشق و دلدادهای که آرزوی خدمت در این بارگاه با کرامت رادارند، به آرزوی خود برسند.
گزارش از هانیه حسین زاده
انتهای پیام/ش