ادبیات داستانی امروز چقدر تحت تأثیر کتابهای ترجمه است؟
محمدرضا شرفی خبوشان معتقد است توجه به نثر فارسی و ظرفیتهای آن در سالهای گذشته از سوی برخی از نویسندگان جوان آغاز شده است، اما ادبیات داستانی ما هنوز نیازمند توجه به این حوزه است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، جشنواره شعر و داستان جوان سوره امسال شانزدهمین دوره خود را تجربه میکند. جشنوارهای که از همان ابتدا با هدف کشف استعدادهای جوان در حوزه شعر و داستان از سوی حوزه هنری برگزار شده و توانسته در سالهای گذشته، با شناسایی و فراهم کردن مقدمات انتشار آثار این دسته از نوقلمان، ضمن معرفی آنها به جامعه ادبی کشور، فضای جدیدی را برای فعالیت آنها فراهم کند.
شانزدهمین دوره این جشنواره مراحل نهایی خود را طی میکند، آثار ارسال شده بازخوانی و داوری شده و قرار است اختتامیه این جشنواره در آذرماه در گیلان برگزار شود. محمدرضا شرفی خبوشان، صاحب کتاب «بیکتابی» و از برگزیدگان جایزه جلال، امسال دبیری علمی بخش داستان این جشنواره را برعهده دارد. وی در گفتوگو با تسنیم، توجه به مؤلفههای بومی را از جمله نکات مثبت در آثار داستانی امسال ارزیابی کرد و گفت: آثار ارسال شده در بخش داستان در این دوره نشان میدهد که نویسندگان جوان در اکثریت کارها در این بخش متوجه ظرفیتهای بومی مناطق خودشان بوده و از آن استفاده کردهاند. توجه به این مقوله نشاندهنده رشد کیفی آثار نویسندگان جوان است. در داستانها که از استانهای مختلف به دست ما رسیده، ویژگیهای بومی، جغرافیایی و مسائل زیستبوم نزدیک به نویسنده را شاهد هستیم. نویسندگان امسال تلاش کردند تا به فرهنگ خودشان توجه کرده و موضوعات داستانیشان را از اطرافشان بیابند.
وی با بیان اینکه جشنواره شعر و داستان جوان سوره بر خلاف برخی از جشنوارهها، به صورت هدفمند برگزار میشود، افزود: برنامهها و کارگاههایی برای نویسندگان جوان تدارک دیده شده که قبل از اختتامیه در استانهای مختلف با حضور نویسندگان صاحبقلم برگزار شد. همچنین بعد از جشنواره نیز این ارتباط حفظ خواهد شد. نگاه این جشنواره بیشتر معطوف به استعدادیابی، پرورش استعدادها، ایجاد مراوده و ایجاد شرایط مساعد برای کسب تجربه توسط نویسندگان جوان است. در اختتامیه دو روزه که در رشت برگزار میشود نیز کارگاههای آموزشی برای نویسندگان برگزار خواهد شد.
دبیر علمی شانزدهمین دوره جشنواره شعر و داستان جوان سوره یادآور شد: یکی از مسائلی که اساتید در کارگاههای امسال مطرح کردهاند، پرداختن به مؤلفههای بومی و برداشت از آبشخور فرهنگی و باورهای جمعی جامعه بوده است. اگر بخواهیم درصد بگیریم و بررسی کنیم، متوجه میشویم که درصد قابل توجهی از آثار به این مؤلفهها توجه کردهاند. ضمن اینکه آثار نشان میدهد که ادبیات داستانی با حضور نویسندگان جوان خود شرایط رو به جلویی دارد.
وی درباره جریان کلی داستاننویسی ایران و تأثیرپذیری آن از جریان ادبیات ترجمه شده گفت: ادبیات داستانی به صورت اعم در بخش زبان و نثر نیازمند توجه بیشتر به ظرفیتهای نثر فارسی است. نویسندگان باید از ظرفیتهای روایی نثر فارسی بیشتر استفاده کنند. به نظر من این حرکت آغاز و آثاری که در سالهای اخیر منتشر شده، نشان میدهد که برخی از نویسندگان به ویژه نویسندگان جوان تلاش دارند تا دانش زبانی خود را تقویت کنند.
شرفی خبوشان اضافه کرد: ما نیازمند نگاه حرفهای به داستاننویسی ایرانی هستیم، از این جهت نویسندگان باید دائم در حال آموزش باشند. هیچ نویسندهای بینیاز از آموزش نیست، هر نویسندهای تا زمانی که مینویسد، نیازمند کسب تجربه است. از این جهت باید ظرفیتهای نثر فارسی را جدی بگیریم، رسیدن به این هدف نیز تنها یک راه دارد و آن مطالعه دقیق و عمیق آثار فارسی به ویژه ادبیات کلاسیک فارسی است. نکاتی در این آثار نهفته است که نویسندگان باید آن را کشف کنند و به آن برسند. از سوی دیگر، نویسندگان باید به زبان زنده جامعه نیز توجه نشان دهند. نویسنده باید انعکاسدهنده شیوههای روایتی باشیم که خود مردم به کار میبرند.
انتهای پیام/