در بدرقه کنفرانس وحدت اسلامی؛ هفته وحدت، سیمای مهربانی و مودت

خبرگزاری تسنیم - داود عامری

نگاهی به تاریخ اسلام و روش راهبری پیامبر اعظم (ص) این واقعیت را در منظر دیدگان قرار می‌دهد که آن حضرت برای پیشبرد اهداف عالی و وحیانی خود، راهبرد محوری را وحدت و جذب گروه ها، طوایف و انسانهای آزاد اندیش از هر نژاد و طایفه ای قرار داده بود.

اما آنچه یکی از آسیب های مهم جهان اسلام در عصر حاضر محسوب می‌شود، تفرقة حاصل از تفرعن برخی ازسران و پیروان کوردل و دگم اندیش آنان است که مانعی بزرگ برای پیشرفت و احیای تمدن بزرگ اسلامی به شمار می‌رود و این یک امر عاریتی القا شده از سوی مخالفان و دشمنان اسلام است، اما باید اذعان کرد که برگزاری برنامه‌های هفته وحدت می تواند یکی از بهترین روش ها برای فائق آمدن بر این آسیب وارداتی بر جهان اسلام باشد که همانا می‌توان این برنامه‌ها را بازگشت اصول راهبردی نبی مکرم اسلام برای رسیدن به تمدن نوین و قدرت اسلام قلمداد کرد. واقعیت این است که اختلاف و تفرقه در جهان اسلام، نتیجه ای جز عقب‌ماندگی و به تاراج رفتن سرمایه های مادی و معنوی همه مسلمانان ندارد و این روند، آزمون پرهزینه ای برای مسلمین بوده است که باید با همت و تلاش نخبگان و اندیشمندان دلسوز هرچه سریعتر درمان شود. البته امیدها و راه حل هایی نیز از درون خود مسلمانان بر آن مترتب است که به مواردی چند اشاره می کنیم:

1. ایران اسلامی به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) و حضرت امام خامنه ای، عزم خود را برای قطع ایادی استکبار جهانی از سرزمین های اسلامی و نزدیکی مسلمانان به همدیگر جزم کرده است و در این راه حرکت های ریشه ای را در دستور کار خود دارد که یکی از همین اقدامات برگزاری هفته وحدت و ایجاد فرصتی برای نزدیک شدن نخبگان و علمای تمامی مذاهب اسلامی است که در هفته گذشته شاهد یکی از این جلوه ها بودیم.
2. علمای روشن ضمیر و آگاه بر مسائل روز جهان اسلام و نخبگان دلسوز مسلمان از مذاهب مختلف به آسیب های تفرقه و اختلاف آگاهی کامل دارند و حضور پرشور و مسئولانه آنها در کنفرانس جهانی وحدت اسلامی، نشان می‌دهد که به مسئولیت تاریخی خود در قبال آینده جهان اسلام وقوف کامل داشته و تلاش دارند با نگاهی منصفانه، اختلافات بی پایه و اساس بین مسلمانان را به نزدیکی و وحدت بنیادین سوق دهند و این حرکت، رسالت واقعی نخبگان و علما در برابر امت اسلامی است.
3. تشکیل گروه های مردم نهاد، علمایی و نخبگی بین مسلمانان از مذاهب مختلف اسلامی، یک راه‌حل عملیاتی و تجربه ارزشمند برای آینده جهان اسلام در مسیر اتحاد و برادری است که بی گمان هم اینک شاهد وجود یکسری فعالیت ها و رسمیت بخشیدن به این گونه برنامه ها از سوی جمهوری اسلامی ایران و بعضی کشورهای اسلامی هستیم که نویدبخش آینده بهتر برای جهان اسلام است.

متاسفانه یکی از عوامل تفرقه و اختلاف در جهان اسلام، عدم توجه به گفت و گو و بهره‌گیری از اندیشه‌های نخبگان از مذاهب مختلف است که بی تردید توسعه ارتباطات بین مجامع علمی و فرهنگی می‌تواند به درک متقابل از مذاهب اسلامی کمک کرده و مسیر وحدت و مودت را هموار سازد که بی‌گمان لازمه احیای تمدن نوین اسلامی است.

4. واقعیت این است که مسلمانان برای رسیدن به یک وحدت درونی باید بر نقاط مشترک تاکید کرده از بعضی اختلاف سلایق عبور کرده و نسبت بر آنها با سعه صدر و خوشبینانه برخورد کنند و به قول حضرت حافظ که فرمودند:

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه              چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند

به جای پرداختن به اختلافات، به حقیقت آموزه‌های رسول گرامی اسلام و قرآن کریم رجوع کنند که همانا نگاه وحدت آفرین است.

5. تردیدی نداریم که صلح و عدالت آرمان بزرگ اسلام برای تمامی بشریت است و خداوند خاتم پیامبران خود را رحمت اللعالمین برای همه انسانها قرار داده است.

این مهم نشان می‌دهد که اختلاف و تفرقه در آموزه‌های اسلام ناب محمدی (ص) جایی ندارد و تفرقه و اختلاف نه تنها در بین مسلمین، بلکه در بین تمامی انسان های مطلوب اسلام نبوده و نیست، بنابراین برای رسیدن به جهانی امن و آرام که در آن همه انسان ها بتوانند با متنعم شدن از نعمات خداوندی و بهره مندی از اندیشه های متعالی، به شکوفایی استعدادهای خود برسند، تمسک به آموزه‌های اصیل پیامبر اعظم (ص) است که همان توجه به صلح عادلانه و هفته وحدت می‌تواند زمینه مناسب برای رسیدن به جهانی مطلوب برای همه انسان‌ها به خصوص مسلمانان باشد. ان شاء الله

انتهای پیام/