تبریز| "پرسههای موازی" نگران انزوا و ابتذال جوانان است
کارگردان نمایش "پرسههای موازی" گفت: امکانات تئاتر تبریز واقعاً کم است. در واقع ما به صورت جشنوارهای برنامه اجرا میکنیم چون چندین کار در نوبت هستند و باید به صورت محدود تمرین کنیم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، علی کاظمی وند، کارگردان نمایش "پرسههای موازی" در نشست خبری این نمایش که در خانه تئاتر تبریز برگزار شد، با اشاره به ایجاد تغییر در متن اولیه این نمایش اظهار داشت: متن نمایش "پرسههای موازی" قبلاً به کارگردانی پیام لاریان و در تهران اجرا شده بود. به واسطه برخی دغدغههای شخصی سعی کردیم متن را به کمک خود نویسنده تغییر داده و آن را با شکلی متفاوت به نمایش در آوریم.
وی افزود: در رابطه با اجرای این نمایش کمی هم ریسک کردیم. چون چنین نمایشهایی سالنهایی با امکانات فنی بیشتر میخواهد چرا که به ابزارهای مدیا نیاز دارد. با این حال ریسک را پذیرفتیم و خواستیم دغدغهمان را در این تبریز به چالش بکشیم.
کاظمی وند در رابطه با هدف اجرای نمایش "پرسههای موازی" خاطرنشان کرد: هدف اول همکاری و اجرای کار گروهی بود. در رابطه با متن هم طبق مباحثی که داشتیم، به واژه انزوا رسیدیم که این کلمه میتواند پیامدهای بیشتر و بدتری در جامعه داشته باشد. اینکه در نمایش ما اشاره مستقیم و شعارگونه به فروپاشی وجود دارد، برای من جذاب است. به همین خاطر تلاش کردیم این زخم را کمی بیشتر و بزرگتر نشان دهیم.
کارگردان نمایش "پرسههای موازی" ادامه داد: اگر به متن نگاه کنیم، زندگی چندساعته از جوانان شهر تهران را نشان میدهد که میتواند در موقعیتهای متفاوت نشاندهنده زندگی بخش زیادی از جوانان باشد که پس از مشکلات زیاد به این مرحله یعنی انزوا میرسد.
وی در مورد اینکه شرایط اجرای نمایشها در تبریز چگونه است، گفت: امکانات واقعاً کم است. در واقع ما به صورت جشنوارهای برنامه اجرا میکنیم چون چندین کار در نوبت هستند و باید به صورت محدود تمرین کنیم.
امیدوارم شرایط برای هنرنمایی هنر آموختگان مهیا شود
علی نیکروز، تهیهکننده نمایش "پرسههای موازی" نیز در رابطه به چگونگی انتخاب این نمایش اظهار داشت: به پیشنهاد علی کاظم وند، با این کار آشنا شدم. در ابتدا با متن نمایش آشنایی زیادی نداشتم اما رفتهرفته که بازیها و تمرینات را دیدم، خوشحال شدم که به عنوان تهیهکننده در کنار این نمایش حضور دارم. انشاءالله در آینده کارهای بیشتری از این گروه خواهیم دید.
وی در رابطه با شرایط تئاتر در تبریز گفت: امیدوارم شرایطی در تئاتر تبریز ایجاد شود که هنر آموختهها بتوانند هنرشان را نشان دهند. در حال حاضر بخشی از استعدادهای ما نابود میشود.
"پرسههای موازی" به دنبال جلب توجهات به سمت انزوا و ابتذال جوانان است
فرید ادهمی، بازیگر این نمایش نیز در ادامه این نشست اظهار داشت: اجرای نخست ما اجرایی نبود که میخواستیم چون اتفاقات مختلفی رخ داد چرا که صحنه ما تغییر کرده بود و ناهماهنگیهایی وجود داشت.
وی در رابطه با حضور در این نمایش گفت: نگران جوانان هستم. این نمایش میخواهد بگوید مواظب جوانان خود باشید. وقتی 3 شخصیت کنار هم هستند، یعنی یک اجتماع تشکیل یافته است. چرا باید 3 جوان دانشجو به فکر خودکشی باشند. نویسنده میخواهد بگوید مواظب جوانانی باشید که به انزوا و ابتذال میروند.
ادهمی ادامه داد: چرا جوانان نمیتوانند به سمت چیزهای خوب بروند. جوانان ما تفریحات چندانی ندارند. این موضوع هم شامل همه جوانان است. شرایط در دانشگاهها هم خوب نیست. نوع نگاه متن متفاوت بوده و به فکر جوانان و جامعه است تا شاید حداقل چند نفر با دیدن این نمایش، متوجه وضعیت شوند.
وی افزود: از تمام کارگردانان خواهش میکنم کارهای بهروز انجام دهیم. دوران کلاسیک تمامشده و الان باید به فکر مردم باشیم. هنرمندان باید پیامی را منتقل کنند که امروز به دردمان بخورد. خیلیها سنگاندازی کردند ولی کارگردان خیلی جرئت دارد که این متن را انتخاب کرد. همچنین هیچ تهیهکنندهای را ندیده بودم که تا این میزان در خدمت کار باشد و به همین دلیل از علی نیکروز هم قدردانی میکنم.
ادهمی در رابطه با وضعیت تئاتر تبریز کفت: تئاتر تبریز مسیر خوبی در پیشگرفته است. خیلیها با تجربه وارد این کار شدند اما امروز ضمن تجربه، تخصص هم وارد کار شده و همین دلیل موجب پیشرفت خوب تئاترمان بوده است. خوشبختانه تا اندازهای کار در نوبت اجرا داریم که یکی از کارهای من برای سال آینده مانده است.
وی افزود: در حال حاضر مشکل محل اجرا داریم، در واقع محل نمایش باید آرامشبخش باشد اما امکانات فنی و ... رضایتبخش نبوده و کسی هم پاسخگو نیست. تئاتر شغل است اما امروز جوانان ما نمیتوانند هنرشان را نشان دهند. امروز در تهران این کار پردرآمد است اما چرا 20 کاری که امروز بازبینیشده برای سال بعد بماند؟ چرا نباید سالن اجرا داشته باشیم.
بازیگر نمایش "پرسههای موازی" در ادامه خاطرنشان کرد: در حال در جا زدن به دنبال پیشرفت هستیم. هیچ مسئولی به هنرمندان کمک نمیکند. نزدیک 7-8 سال است که در کنار مجتمع لاله پارک به دنبال احداث سالن هستند اما علیرغم اقدامات اولیه میخواهند این محل را به فروش برسانند و دلیل آن را نبود بودجه عنوان میکنند.
ادهمی افزود: در تهران هر نمایش کمکهزینه میگیرد اما من در تبریز 13-14 سال است فعالیت دارم ولی نمیدانم این کمکهزینهها کجا میرود. اینقدر تلاش میشود اما در نهایت دریافتی چندانی نداریم. بخش خصوصی هم در این عرصه حضور دارد اما آنها هم انتظارات بالایی دارند.
زندگی خودم را در "پرسههای موازی" دیدم
حمید صلاحی، دیگر بازیگر نمایش "پرسههای موازی" در رابطه با این نمایش اظهار داشت: عقیده دارم همه ما به هم وصل هستیم و هر کسی مشکلاتی دارد که برایش تکراری شده است. این شرایط نیز فقط و فقط جوانان را آزار میدهد.
وی در رابطه با حضور در این نمایش گفت: متن نمایش را قبلاً دیده بودم و به نوعی زندگی خودم را در این نمایش دیدم. به همین دلیل هم حضور در این نمایش را قبول کردم.
وی در رابطه با اینکه چه برنامهای برای حضور در حوزه هنر دارد، خاطرنشان کرد: رشته تحصیلی من متفاوت با تئاتر است اما از 3 سال قبل به این کار علاقهمند شدم و قطعاً آن را ادامه خواهم داد.
تئاتر و سینما را در کنار هم پیش خواهم برد
در پایان نیز محدثه حیرت در رابطه با این نمایش گفت: برای اولین بار بود که دو نوع شخصیت را در یک نمایش بازی میکردم و این موضوع من را جذب کرد. با توجه به شرایطی که وجود داشت، از اجرای کار نیز راضی بودم.
وی در مورد حضور در عرصه سینما و تئاتر نیز گفت: قطعاً سینما و تئاتر را با هم پیش خواهم برد. چرا که هر دو لذتبخش است، البته بیشتر در تئاتر حضور خواهم داشت اما سینما را نیز دوست دارم.
انتهای پیام/ن