یادداشت تسنیم| واهمه غنی از مکر آمریکا؛ چرا اشرف غنی به فکر یارکشی افتاده است؟

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم ، اشرف غنی بر خلاف سلف خود «حامد کرزی» که مخالفت‌هایی با برخی سیاست‌های آمریکا در افغانستان داشت، نوعی رابطه همسو با واشنگتن را روی دست گرفت که به حمایت همه جانبه کاخ سفید از دولتش منجر شود.

با تمام این اوصاف حالا به نظر می‌رسد اشرف غنی خود را قربانی اعتماد بی‌حد و حصر به آمریکا می‌بیند و در حساس‌ترین زمان، یعنی آستانه کارزار انتخاباتی برای تمدید حضور در ارگ ریاست جمهوری، این احتمال را می‌دهد که عده‌ای خواب طرد شدن او از قدرت را در سر می‌پرورانند.

بی‌رغبتی ترامپ به حمایت از دولت ضعیف و پرهزینۀ اشرف غنی

ترامپ از دوران کارزار انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، ماموریت طولانی مدت کشورش در افغانستان را یک عملیات بیهوده و پرهزینه خوانده بود.

او به دلیل فشارهای مقامات نظامی واشنگتن، ناچار شد استراتژی خود را در چارچوب تمدید حضور سربازانش در افغانستان با هدف تضعیف گروه طالبان و افزایش فشارها بر پاکستان طرح و تدوین کند.

اما پس از شکست استراتژی ترامپ، تمایل او به پایان بخشیدن به ماموریت فرسایشی آمریکا در افغانستان بیشتر شد و اکنون نیز سعی دارد مسئله به دوش کشیدن هزینه‌های دولت پرتنش کابل که از بودجه کاخ سفید پرداخت می‌شود را برای همیشه کنار بگذارد.

در آخرین مورد، روزنامه‌های افغانستان اسنادی منتشر کردند مبنی بر اینکه علیرغم نامه‌نگاری‌های دفتر ریاست جمهوری افغانستان برای هماهنگ کردن وقت ملاقات با ترامپ در حاشیه نشست سالانه سازمان ملل، رئیس جمهور آمریکا حاضر نشد با غنی تکنوکرات و تحصیلکرده غرب دیدار کند.

به حاشیه رفتن دولت افغانستان از گفت‌وگوهای صلح ابوظبی

انتخاب «خلیلزاد» از سوی وزارت خارجه آمریکا به عنوان کسی که بتواند ظرف شش ماه طالبان را وادار به صلح کند، یک چرخش در راستای فاصله گرفتن کاخ سفید از دولت ائتلافی وحدت ملی و نزدیک شدن به گروه طالبان بود.

خلیلزاد از گذر رایزنی‌های منطقه‌ای با پاکستان، روسیه، عربستان و برخی کشورهای آسیای مرکزی، گروه طالبان را ترغیب کرد تا در جایی خارج از دوحه به مذاکرات با نماینده آمریکا بنشینند و در ازای طرح ساختار جدید نظام سیاسی برای افغانستان، آنارشیسم کنونی این کشور را به سود آمریکا مهار کنند.

مسئله مهم و شوک‌آور برای اشرف غنی این بود که در تمام مراحل این مذاکرات، دولت افغانستان به رسمیت شناخته نشد و تحمل این بی‌تفاوتی و دهن کجی به اشرف غنی برای او سنگین تمام شد.

حتی زمانی که نمایندگان طالبان با نمایندگان آمریکا، عربستان، پاکستان و امارات در ابوظبی برای سرنوشت آینده سیاسی افغانستان مذاکره می‌کردند، اشرف غنی با ارسال هیئتی از دولتش بدون دعوت از جانب مذاکره کنندگان، باز هم نتوانست در این گفتگوها دخیل شود و طالبان حاضر به مذاکره با این هیئت نشد.

از سویی دیگر، خلیلزاد پس از بازگشت به کابل نیز اشرف غنی را در جریان تمام مذاکرات قرار نداد و در عوض در نشستی مفصل با سران جهادی و احزاب سیاسی افغانستان دیدار و گفتگوی مفصلی انجام داد.

واکنش اشرف غنی با یارگیری چهره‌های ضدطالبانی

اشرف غنی با درک اینکه آمریکا حاضر نیست حمایت کامل از او داشته باشد و اینکه ایالات متحده با میدان دادن به پاکستان، قصد طرح ساختاری جدید برای دولت آینده افغانستان با مشارکت حداکثری رهبران طالبان در این کشور داشته باشد، تلاش کرده تا یک اقدام تاکتیکی برای مقابله با آن روی دست گیرد.

افکار عمومی در تمام سطوح دولت، رسانه و مردم افغانستان بر این باورند که ارتش و اطلاعات پاکستان سیاست خارجی کشورشان را در دنبال کردن عمق استراتژیک خود و جلوگیری از نفوذ هند در افغانستان می‌بینند.

انتصاب چهره‌های ضد پاکستانی و ضد طالبانی در وزارتخانه‌های مهم «کشور» و «دفاع»، پیام مستقیم به ارتش و دولت پاکستان است که سیاست‌های اسلام‌آباد در افغانستان توسط پاکستان عملی نشود.

اشرف غنی با این اقدام سعی کرده که روحیه ضد پاکستانی و ضد طالبانی را در دستگاه امنیتی افغانستان حاکم کند تا بتواند در معادلات آینده سیاسی افغانستان همچنان نقش رئیس جمهور را داشته و پنج سال دیگر نیز مهمان ارگ افغانستان باشد.

همچنین رئیس دولت وحدت ملی از این انتخاب برای این دو وزارتخانه، تصمیم دارد تا در میان احزاب بخصوص حزب «جمعیت اسلامی» شکاف ایجاد کند.

باتوجه به آنچه گفته شد

کاخ سفید تا کنون ثابت کرده است که برای به دست آوردن منافع خود، حاضر است نقش یک شریک کاملا بی‌ملاحظه و بی‌اعتماد را بازی کند.

آمریکا با آرزوهای بلندپروازانه و سلطه‌گرایانه خود درصدد ایجاد پایگاه‌های نظامی در کشورهای متعدد جهان است تا هر نوع فعالیت و تحرکات نیروهای اطلاعاتی و نظامی‌اش به طور گسترده انجام شود و از این رهگذر از چند قطبی شدن دنیا جلوگیری کند.

در حال حاضر گمان می‌رود که ترامپ تلاش دارد ناکامی ماموریت هفده ساله آمریکا در افغانستان را با میدان دادن به یک نیروی جدید و قوی‌تر، جبران کرده و هزینه‌های گزاف و دردسرساز برای دولت اشرف غنی را با تقلیل هزینه در پایگاه‌های نظامی خود معاوضه کند.

آمریکا با وعده‌های بسیار به افغانستان آمد، اما اکنون حاضر است هر نوع ناامنی و آنارشی را در این کشور به بار بیاورد تا به اهداف مورد نظرش دست یابد.

به نظر می‌آید اشرف غنی که تا پیش از این شخصیت‌های جهادی و احزاب سیاسی را به حاشیه رانده و در صدد حذف آنها از قدرت بود باید به آنها رجوع کند و از گذر رسیدن به یک اجماع ملی، با سیاست‌های مخرب آمریکا در افغانستان مقابله کند و شانسی برای بهبود وضعیت کشورش داشته باشد.

انتهای پیام/.