نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه|آیا سلیمان سویلو آن روزها را به خاطر دارد؟
می‌خواهیم برای شما راه سازی کنیم و پس از مدتی تمام این مسیرها آسفالت شود. اگر به حزب عدالت و توسعه رای دادید٬ بسیار خوب مشکلی نیست، اما اگر به حزب دیگری رای داده شود تمام این شن‌ها و ادوات به جای دیگری منتقل خواهد شد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
آیا سلیمان سویلو آن روزها را به خاطر دارد؟
اتنور آی سور/ رزونامه جمهوریت
سال 2007 میلادی زمانی که من در شبکه تلویزیونی اسکای ترک کار می‌کردم و گفت‌وگوهای سیاسی را بر روی آنتن می‌بردم٬ ترکیه خود را برای برگزاری انتخابات سراسری آماده می‌کرد. ٖ
آن روزگار هم حزب عدالت و توسعه از تمام امکانات رسانه‌ای و قدرت خود بهره می‌گرفت اما باید گفت که به اندازه امروز قدرتمند نبود.
مهمانان من چه کسانی بودند؟ کمال کلچدار اوغلو که در آن دوره هنوز رهبر حزب جمهوری خلق نشده بود و یکی از نمایندگان برجسته این حزب بود که مدتی به عنوان نامزد شهرداری استانبول در میدان رقابت‌ها حضور پیدا کرده و بعداً با پیگیری پرونده‌های فساد مالی به شهرت بالایی رسید.
دومین مهمان صلاح‌الدین دمیرتاش سیاستمدار جوان کُرد بود که بعدها به عنوان رهبر حرکت کُردی در ترکیه شناخته شد و بعد به عنوان نامزد ریاست جمهوری با اردوغان رقابت کرد و حالا زندانی است. مهمان بعدی نوعمان کورتولموش بود. وقتی که به برنامه من آمد رهبر حزب سعادت بود٬ مدتی بعد رهبر حزب خاص شد و بعد از آنجا خارج شد و به اردوغان پیوست و حالا یکی از قدرتمندترین مردان حزب حاکم است.
ما داشتیم برای گفت‌وگو آماده می‌شدیم که مدیر یکی از شرکت‌های روابط عمومی تلفن زد و با اصرار درخواست می‌کرد که فرد دیگری را هم به برنامه بیاورم. نام او سلیمان سویلو رهبر حزب دموکرات که حزب ضعیفی بود و هیچ رسانه‌ای حاضر نمی‌شد او را دعوت کند و هیچ شانسی برای کسب رای نداشت. اما من قبول کردم.
سلیمان سویلو با دو نفر دیگر به استودیو آمدند. از من تشکر کرد و گفت: هیچ تلویزیونی ما را راه نمی‌دهد. ممنونم که شما بر اساس نگرش دموکراتیک خود به ما اجازه حضور دادید. داشتیم حرف می‌زدیم که کیف کوچکی در آورد و مشغول گریم خود شد. من تعجب کردم. دلیلش را پرسیدم. گفت از آنجایی که شبکه‌های سراسری ما را راه نمی‌دهند٬ بیشتر روی شبکه‌های تلویزیونی محلی استان‌ها سرمایه گذاری کرده و به هر استانی که می‌روم این کیف کوچک را با خود به همراه می‌برم. چرا که نورپردازی آنها بسیار آماتور است و گریمور هم ندارند. این است که خودم گریم را انجام می‌دهم.
برنامه بر روی آنتن رفت و مهمانان با ما خداحافظی کردند. سویلو خیلی قدرشناسانه به من گفت: رفتار دموکراتیک مرا از یاد نخواهد برد.
بعدها من به شبکه تلویزیونی سی.ان.ان ترک رفتم. سلیمان سویلو که حالا دیگر از حزب خود جدا شده و به حزب عدالت و توسعه پیوسته بود٬ نزد من آمد و در برنامه اعلام کرد: من به شما مدیون هستم. رسانه‌های دوغان و رسانه‌های مهم دیگر٬ در آن دوران مرا راه نمی‌دادند. اما شما به ما اهمیت دادید.
سلیمان سویلو که در دوران رهبری حزب دمکرات و ناشناخته بودنش به انحصار در مدیریت رسانه‌ها ایراد می‌گرفت و معتقد بود که یاران اردوغان همه چیز را در اختیار خود گرفته و به احزاب مخالف اجازاه نفس کشیدن نمی‌دهند٬ حالا وزیر کشور دولت اردوغان و یک عضو مهم شورای نظارت بر رسانه‌ها است. دوست دارم بدانم آیا سویلو آن روزها را به خاطر دارد یا خیر.
مژده‌ها و رشوه‌های انتخاباتی
یالچین دوغان / پایگاه اینترنتی خبری تحلیلی تی.24
خیلی خیلی دور از پایتخت در جایی که هیچ کاروانی مسیرش به انجام نمی‌افتد و پرندگان هم به ندرت در آنجا پر می‌زنند٬ در یک جای آرام و در خانه معلمین٬ یک جلسه انتخاباتی برپاست.
با آن که سه ماه به انتخابات مانده است٬ اما اعمال فشار و مهندسی٬ از الان شروع شده است. جناب فرماندار خطاب به معلمین و رانندگان سرویس مدارس٬ شفاف و صریح می‌گوید: نباید در این حوزه انتخابیه به حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) رای داده شود. پیامی واضح و روشن است و همه باید از آن تبعیت کنند.
در جای دیگر باز هم دور از پایتخت در جایی که کاروانی از آنجا رد نمی‌شود و پرنده پر نمی‌زند چند کامیون در ورودی یک روستا توقف می‌کنند. محتوای بار این چند کامیون٬ شن و ابزار و ادوات مرتبط با راهسازی است.
یکی از مسئولین از کامیون پیاده می‌شود و خطاب به روستاییان می گوید: می‌خواهیم برای شما راه سازی کنیم و پس از مدتی تمام این مسیرها آسفالت شود. اگر به حزب عدالت و توسعه رای دادید٬ بسیار خوب مشکلی نیست. اما اگر به حزب دیگری رای داده شود تمام این شن‌ها و ادوات به جای دیگری منتقل خواهد شد.
با اینکه هنوز انتخابات شروع نشده٬ اعمال فشار از همین حالا آغاز شده، البته مساله فقط به این ختم نمی‌شود. اگر نگاهی به رسانه‌ها بیندازید٬ می‌بینید که مژده‌های انتخاباتی یا به عبارتی روشن رشوه‌های انتخاباتی٬ همه و همه در خدمت این هدف قرار گرفته که مردم به حزب عدالت و توسعه رای دهند.
دیدیم که به دستور اردوغان در آبونمان مصرف برق و گاز منازل ترکیه 10 درصد تخفیف داده شد و حداقل حقوق دستمزد ماهیانه کارگران به 2020 لیره رسید و امتیازات دیگری هم داده شد که همه آنها در خدمت آن است که مردم به حزب عدالت و توسعه رای دهند و رسانه‌های این حزب نیز تمام اقدامات اردوغان را با حروف درشت و تیترهای برجسته همچون مژده‌های ملی خطاب به مردم اعلام می‌کنند.
سال نو و شرایط اقتصادی ترکیه
احمد اولوسوی/ رزونامه ینی شفق
بگذارید حرف آخر را همین اول کار بزنم؛ سال 2018 میلادی سال ضربات ناگهانی اقتصادی و فشارهایی بود که منجر به برهم خوردن توازن اقتصادی شد. اما چنین می‌اندیشم که در سال 2019 میلادی شاهد قوت گرفتن مجدد معادلات اقتصادی و برقراری آرامش نسبی خواهیم بود.
از حالا می‌توان پیش‌بینی کرد که در سه ماهه نخست سال 2019 میلادی شاهد رشد اقتصادی چندان مطلوبی نخواهیم بود. اما ترکیه تجربه ناملایمات و فشارهای اقتصادی و حملات ارزی خاصی را پشت سر گذاشته و می‌توانیم بگوییم در سه ماهه دوم سال جدید میلادی٬ شاهد آن خواهیم بود که اقتصاد ترکیه دوباره جان خواهد گرفت و پویایی بر بازارهای ما حاکم خواهد شد.
ترکیه کشور جوانی است. می‌توان انتظار داشت در دوره‌هایی که اقتصاد٬ رشد و تحول چندانی ندارد٬ روز به روز به میزان جوانان بیکار افزوده خواهد شد.
بنابراین در نظام اقتصادی ما و در برنامه‌هایی که برای سال جدید طراحی شده٬ پیش از هر چیز باید به این موضوع اندیشید که در همه دوره‌ها٬ حل مشکل بیکاری جوانان به عنوان مهم‌ترین اولویت در نظر گرفته شود.
سال خستگی ترامپ٬ سال پیروزی پوتین
بریل دده اوغلو/ رزونامه استار
سال 2018 از بسیاری جهات٬ سال بلاتکلیفی و ابهام در تحولات سیاسی جهان بود. بارزترین مصداق و مثال آن نیز از رفتارها و تصمیمات دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا بود که در طی سال 2018 میلادی موجب ناراحتی و دردسر برای بسیاری از سران و کشورهای جهان شد.
ترامپ در سال 2018 میلادی تصمیمات گرفت و اقداماتی انجام داد که اغلب آنها متضاد هم بودند ابتدا با ائتلاف دست گذاشتن بر روی کره جغرافیایی در کنار ملک سلمان و ژنرال سیسی٬ تلاش کرد گونه‌ای جدید از ائتلاف را به نمایش بگذارد.
سپس برای انتقال سفارت به قدس اقدام کرد و بعد از آن نیز با حمایت همه جانبه از ولیعهد محمد بن سلمان و امضای قراردادهای نظامی٬ نام آنها بر زبان‌ها افتاد٬ سپس در شمال سوریه از نیروهای ی.پ.گ حمایت کرد٬ به دنبال آن رفت تا موضوع تهدید کره شمالی را حل کند.
اما بعدها چه شد؟ بعدها بعد از جنایت قتل جمال خاشقجی مجبور شد بخشی از اعتبار خود را به خاطر پرنس محمد زیرپا بگذارد٬ با آن که در مقابل چین قرار گرفت، اما بعدها رفتار خود را تغییر داد٬ کره شمالی و کره جنوبی را به هم نزدیک کرد٬ دست از حمایت از ی.پ.گ برداشت و به عبارت دیگر در شمال سوریه اسرائیل و ی.پ.گ را تنها گذاشت٬ متفقین مهمی همچون کانادا٬ ژاپن٬ ترکیه و آلمان و فرانسه را عصبانی کرد٬ توافق هسته‌ای با ایران را به هم زد و رفتارهایی انجام داد که با تصمیم اولیه هیچ انطباقی ندارد.
در یک کلمه دونالد ترامپ رئیس جمهوری است که معلوم نیست فردا چه تصمیمی می‌گیرد. تمام کارهای او ناگهانی و بدون برنامه است و به جرات می‌توان گفت تصمیماتی که در سال 2018 توسط رئیس جمهور آمریکا اتخاذ شد٬ همگی منجر به آن شد که ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه در بسیاری از حوزه‌های سیاسی٬ اقتصادی و دیپلماسی امتیازات و پیروزی‌های ارزشمندی به دست بیاورد.
در سایه ندانم کاری‌های دونالد ترامپ روسیه روابط خوبی با عربستان سعودی و اسرائیل و دیگران برقرار کرد و نه تنها در حوزه اوکراین و دریای سیاه بلکه در سوریه نیز صاحب پیروزی‌های ارزشمندی شد.
می‌توان سال 2018 را سال پیروزی‌های ولادیمیر پوتین دانست. چنین به نظر می‌رسد ترکیه در سال 2019 در مورد سوریه٬ به جای آمریکا باید با روسیه وارد گفت‌وگوهای بیشتری شود و روابط خود را با مسکو حفظ کند.
انتهای پیام/
