چالشها و فرصتهای هند در نخستین نشست مشترک با کشورهای آسیای مرکزی
نخستین نشست مشترک وزرای خارجه هند و کشورهای آسیای مرکزی در حالی ۱۲ و ۱۳ ژانویه در سمرقند برگزار میشود که هند در صدد دستیابی به یک موقعیت استراتژیک در آسیای مرکزی است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از «اکونومیک تایمز»، هند و 5 جمهوری آسیای مرکزی در نظر دارند نخستین نشست مشترک وزرای امور خارجه را در روزهای 12 و 13 ژانویه در شهر تاریخی سمرقند (ازبکستان) برگزار کنند. هدف این نشست بررسی زمینههای مشارکت راهبردی هند با این کشورها مشابه آنچه چین در قبال این منطق غنی از ذخایر و منابع معدنی صورت داده است، میباشد.
در این راستا، سوشما سواراج، وزیر امور خارجه هند با همتایان قزاق، ازبک، قرقیز، تاجیک و ترکمن خود دیدار خواهد کرد. بنا بر اظهار مقامات کشورهای آسیای مرکز، هند پس از ورود به سازمان همکاری شانگهای به یکی از سهامداران کلیدی منطقه بدل شده است.
با توجه به آن که وضعیت امنیتی افغانستان به یک نگرانی مشترک برای هند و آسیای مرکزی بدل شده، صلاحالدین ربانی، وزیر امور خارجه افغانستان نیز قرار است در این نشست شرکت کند. یکی از مقامات رسمی این کشورها با اشاره به این موضوع تاکید میکند که این نشست مقامات عالیرتبه علاوه بر ترسیم یک نقشه راه استراتژیک برای مشارکت کشورها، اهمیت سمبلیک قابل توجهی نیز خواهد داشت.
بنا بر گزارش رسانه دولتی ترکمنستان، کارکرد اصلی این نشست توسعه همکاریها و ارتباطات در حوزههای سیاسی و دیپلماتیک، اقتصادی و تجاری، علمی و فنی، و فرهنگی و انسانی است.
یکی از مقامات رسمی کشورهای آسیای مرکزی در این زمینه به اکونومیک تایمز میگوید: آسیای مرکزی با وسعتی که دارد محصور در خشکی مانده و از این جهت به لحاظ ژئوپلیتیکی وابسته به چین است. از همین جهت به دنبال حضور هند به عنوان بخشی از استراتژی موازنهگرانه خود برای رهایی از این موضوع میباشد. هند خود را به عنوان یک ثباتدهنده و تامینکننده امنیت در منطقه میپندارد و تقریبا تمام کشورهای آسیای مرکزی نیز به دنبال تقویت پیوندهای دفاعی خود با دهلی نو هستند. نفوذ مالی فزاینده هند نیز این کشور را به عنوان یک قدرت اقتصادی جذاب مطرح کرده و آن را قادر ساخته تا نقشی فعالانه در منطقه ایفا نماید.
مهمترین چالش هند در توسعه روابط خود با کشورهای آسیای مرکزی فقدان دسترسی مستقیم زمینی و مسیرهای دریایی به منطقه و اوراسیا است. از همین رو، هند به صورت فعالانهای بر روی شبکههای ارتباطی با آسیای مرکزی از طریق ایران و افغانستان، به وسیله بندر چابهار در جنوب شرقی ایران و کریدور بینالمللی شمال- جنوب کار کرده است. این کریدور با طولی بالغ بر 7200 کیلومتر یک شبکه چند حالته ترانزیتی ریلی، دریایی و جادهای برای حمل و نقل از مسیر هند، ایران، افغانستان، ارمنستان، آذربایجان، روسیه، آسیای مرکزی و اروپا است.
سال گذشته، هند موافقتنامه تاسیس کریدور بینالمللی حمل و نقل و ترانزیت با ایران، عمان، ترکمنستان و ازبکستان را در خلال موافقتنامه عشقآباد، تصویب کرد. علاوه بر این، قزاقستان نیز امیدوار است که از طریق گوجرات به وسیله مسیر ریلی موجود از راه ترکمنستان و ایران به این کریدور متصل شود.
روسیه نیز انتظار دارد تا جایگاهی در این مسیر ارتباطی که از طریق ایران، عمان و کشورهای آسیای مرکزی به هند متصل میشود، بیابد. ازبکستان و قزاقستان نیز با نگاه به دسترسی به اقیانوس هند، در صدد تثبیت حضور خود در بندر چابهار، که هند دفتر خود را در آن برای مدیریت امور عملیاتی آن بازگشایی کرده است، هستند. هند همچنین در حال مذاکره با اتحادیه اقتصادی اوراسیا برای ورود به بازارهای منطقه اوراسیا است.
انتهای پیام/