سیستان و بلوچستان| ۶۰۰۰ صیاد بلوچ غیرقانونی صید می‌کنند؛ ترالرها آزاد، صیادان محدود

به گزارش خبرگزاری تسنیم از چابهار، برای صیاد سیستان و بلوچستانی که با فوجی از چالش‌ها در حرفه‌ ابا و اجدای‌اش از جارو کردن دریا با ترالرها تا دزدی و غارت دریایی سومالیایی‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، مجوز صید دردی دیگر بر دردهای قدیمی است.

بنا به آمار رسمی سازمان شیلات، اتحادیه‌ تعاونی‌های صیادی چابهار و کنارک و صدالبته گفته‌های صیادان محلی، حداقل 6 هزار صیاد سیستان و بلوچستانی مجوز صید ندارند و غیرقانونی در آب‌های ساحلی روزگار می‌گذارنند.

بنا به آمار شیلات سیستان و بلوچستان، 24 هزار صیاد در 11 بندر ماهیگیری و جایگاه تخلیه صید این این استان مشغول هستند. با این همه هرچند مقایسه آمار قانونی‌ها و غیرقانونی‌ها چیزی نیست اما 6 هزار صیاد غیرقانونی خیلی ست.

منابع آبزی در خط ساحل در خطر انقراض/صید فراساحل در دستورکار

مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان می‌گوید: از حدود دو دهه پیش تاکنون، به دلیل محدود بودن منابع در خط ساحل هیچ مجوز جدیدی برای صیادان ساحلی سیستان و بلوچستان صادر نشده است. منظور از صیادان ساحلی، صیادانی هستند که با قایق تا عمق حدودا 12 مایل از ساحل به صید می‌پردازند.

هدایت‌الله میرمرازدهی در گفت‌وگو با تسنیم می‌افزاید: در سیستان و بلوچستان به‌دلیل اقیانوسی بودن چابهار و کنارک برخلاف دیگر استان‌های ساحلی، ما دو نوع صیاد و صید داریم، صیاد ساحلی و صیاد فراساحلی؛ تقریبا همه صیادان فراساحل ایران در این استان زندگی می‌کنند و با لنج‌های برودتی با هزاران مایل دریاروی واردهای آب‌های بین‌المللی کمیسیون تن ماهیان اقیانوس هند (IOTC) در نزدیکی کشورهای هم‌چون سودان، سومالی، یمن و عمان می‌شوند و به صید می‌پردازند.

وی تصریح می‌کند: به‌دلیل عدم صدور مجوز صید جدید بنا به برآوردهای ما، در این دو دهه حدود 3 هزار قایق غیرقانونی و بی‌مجوز آمده‌اند و هم‌اکنون و صید می‌کنند، البته صیادی شغل آبا و اجدادی محلی‌های خط ساحل بلوچستان است و قاعدتا عدم صدور مجوز صیادان غیرقانونی را متولد می‌کند.

مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان می‌گوید: هرچند در خط ساحل با منابع آبی محدودی مواجه هستیم و سیاست اصولی و اصلی ما تشویق صیادان به صید فراساحل است اما با توجه به درخواست‌های مکرر صیادان و طولانی شدن صدور مجوزهای جدید، 250 قایق صیادی از 3 هزار قایق بی‌مجوز همین امسال با رایزنی‌های صورت گرفته مجوزدار می‌شوند.

میرمرادزهی ادامه می‌دهد: تحقیقات مرکز تحقیقات شیلاتی از محدودیت شدید منابع آبزی خط ساحلی و حتی رو به انقراض رفتن برخی گونه‌ ماهی ها به‌دلیل صید بی‌رویه حکایت دارد و ما به هیچ عنوان نمی‌توانیم برای 3 هزار قایق صیادی بی‌مجوز این سال‌ها، مجوز صادر کنیم؛ برای 250 قایقی هم که مجوز صادر شده با در نظر گرفتن محدودیت زمان مکان و نوع صید است و بیشتر بر روش صید انتخابی و قلابی است تا انتظاری که هرچه در تور آمد جمع کنند.

صیادان محدود؛ ترالرها آزاد

محدود بودن منابع آبزی در خط ساحل برای صیادانی که می‌گویند ترالرها خواب و خوراک‌ها را از آن‌ها دریغ کردند توجیه قابل قبولی برای صیادان نیست.

یک صیاد محلی اسکله هفت تیر بندر چابهار به تسنیم می‌گوید: در هر قایق صیادی به‌طور متوسط و حداقل دو نفر کار می‌کنند، یعنی اگر بنا به آمار شیلات 3 هزار قایق بی‌مجوز باشند، حداقل 6 هزار نفر از صیادان بلوچ غیرقانونی صید می‌کنند؛ تازه این آمار کف است، قایق‌های زیادی هستند که با 6 تا 7 نفر شب‌ها غیرقانونی به دریا می‌زنند.

اسحاق پرداخته می‌افزاید: البته برای صیادان غیرقانونی خیلی مجوز داشتن و یا نداشتن ملاک نیست، صیادان غیرقانونی معمولا شب‌ها به صید می‌روند تا از نظر مامورین یگان حفاظت دور باشند، البته مامورین هم به آن‌ها زیاد گیر نمی‌دهند. چون بالاخره روزی صیادان در گرو همین صید است.

این صیاد محلی تصریح می‌کند: البته ما نفهمیدم چگونه شیلات می‌گوید در خط ساحل ماهی نیست ولی ترالرها راحت تا خط ساحل می‌آیند و صید می‌کنند؛ ترالرها در دو نوع ترالرهای کوچک و بزرگ در عمان حضور دارند، تعداد کوچک‌ها به 15 تا 20 فروند می‌رسد و تعداد بزرگ‌ها هم 10 فروند است؛ من این ترالرها را با چشم خودم دیدم و شمردم که می‌گویم.

پرداخته ادامه می‌دهد: برای صیادی که شغل ابا و اجدادیش صیادی بوده و کاری جز این بلد نیست چکار می‌تواند بکند جز اینکه غیرقانونی و بدون مجوز با همان قایقش به صیادی برود؛ تازه معلوم هم نیست شب به دریا زدنش چیزی نصیبش بکند و یا نکند؛ گاهی اوقات بچه‌ها می‌روند و 3 تا 4 شب صیدی نمی‌کنند و دستخالی برمی‌گردند، گازوئیل آزاد می‌سوزانند و دستخالی برمی‌گردند.

این صیاد محلی درباره مجوزهای جدید شیلات نیز می‌گوید: 250 مجوز جدید در برابر 3 هزار قایق بدون مجوز که آن‌هم باید هفت‌خوان رستم را برای گرفتن آن‌ها طی بکنی و آخر سر هم بدهند و یا ندهند چه دردی دوا می‌کند؛ اگر می‌گویند هدفشان بردن ما به صیادی در فراساحل است پس چرا اقدامی نمی‌کنند؛ خیلی از صاحبان لنج‌های صیادی فراساحلی که می‌گویند در سال‌های اخیر به‌دلیل مشکلات اقتصادی ورشکسته شدند؛ حداقل 24 هزار صیاد در سیستان و بلوچستان چه فراساحل و چه ساحل زندگی می‌کنند؛ اگر یک روز صیادی بخوابد خانواده 24 هزار سرپرست به خطر می‌افتد.

هرچه باشد؛ تردد آزاد ترالرها در خط ساحل بلوچستان و توجیه محدود بودن منابع آبی برای مجوزدار کردن حداقل 3 هزار قایق صیادی غیرقانونی از نظر صیادان قابل قبول نیست و از طرفی دیگر محدود بودن منابع آبزی و خطر انقراض برخی گونه‌ها هم برای اعطای مجوز صید از نظر زیست محیطی‌ها پذیرفته نیست؛ سیاست یک بام و دو هواست؛ راه‌حل شاید در ابتدا اعتمادزایی در جامعه صیادی و کوتاه کردن پای ترالرهایی باشد که حداقل دو دهه است به گواه رسمی‌ها و صنفی‌ها دریای عمان را جارو می‌کنند.

گزارش از سیدامیرحسین عظیمی

انتهای پیام/