شاهنامه فردوسی چگونه حافظ هویت ملی ایرانیان شد؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، «بازکاوی مؤلفه‌های هویت ملی در شاهنامه فردوسی» به قلم منوچهر دانش‌پژوهان از سوی انتشارات اطلاعات به چاپ رسید. نویسنده در این اثر تلاش دارد تا به این پرسش پاسخ دهد که شاهنامه در ایجاد و حفظ هویت ملی ایرانیان در برهه‌های مختلف تاریخی چه تأثیری گذاشته است؟ او برای این منظور، ویژگی‌های اجتماعی و سیاسی عصر تولد شاهنامه فردوسی را مورد بررسی قرار داده و ضمن اشاره به تلاش‌های شاعر برای رسیدن به این هدف، از تأثیر خلق شاهنامه بر اقشار مختلف سخن می‌گوید.

نظریه‌های هویت ملی، فردوسی و شاهنامه، زندگی‌نامه فردوسی، معرفی شاهنامه، فردوسی و شاهکار او از نگاه چهار شاهنامه‌پژوه جهان، اهمیت و ضرورت پژوهش در شاهنامه، کارکردهای هویتی شاهنامه، مؤلفه‌های هویت ملی در شاهنامه و... از جمله موضوعاتی است که در فصل‌های 9 گانه این اثر به آن پرداخته شده است.

در بخش‌هایی از این کتاب می‌خوانیم: فردوسی در شاهنامه به دنبال آن است تا ویژگی‌های ذاتی ایرانیان، عناصر مربوط به تفکر آنان و الگوهای کلی زندگی ایرانی را در سنت‌های مشترک اجتماعی گرد آورد و با آن، نظم و ترتیبی خاص در رفتار همه اعضای جامعه ایرانی پدید آورد. به بیان کلی‌تر، شاهنامه شاهکاری است که در برابر از هم پاشیدگی هویت ایرانیان مقاومت کرده است؛ از ایجاد شکاف و جدایی‌های قومی و حرکت‌‌های ناهماهنگ که موجب گسست پیوندهای مردم جامعه می‌شود، جلوگیری کرده و از حدود جغرافیایی، تاریخی و ویژگی‌های فرهنگی و هویت ملی ایرانیان دفاع کرده است. شاهنامه،‌ اثر جاویدان فردوسی، بی‌شک از منابع اصلی هویت ملی ایرانیان است. اگر بگوییم؛ بدون وجود شاهنامه، هویت برجسته ملی ایرانی، با چالش روبرو می‌شد،‌ سخنی به گزاف نگفته‌ایم؛ چرا که ملت‌های پیش از ما به واسطه نداشتن ستون استواری چون شاهنامه، یا از هم پاشیده‌اند و یا چنان دچار تحول شده‌اند که بارها زبان، فرهنگ، آیین زندگی و هویت ملی آنها دستخوش تغییر و دگرگون شده است. ...

انتشارات اطلاعات این اثر را در 320 صفحه روانه بازار نشر کرده است.

انتهای پیام/