بعد از۸ سال از انقلاب؛ مصری ها چه میگویند؟
با گذشت هشت سال از انقلاب ۲۵ ژانویه سال ۲۰۱۱ میلادی در مصر، مردم و فعالان مدنی این کشور به تحلیل شرایط کشور خود در سایه زمامداری عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور این کشور پرداختند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، سایت عربی 21 در گزارشی درباره اوضاع مصر به مناسب فرارسیدن هشتمین سالروز انقلاب این کشور نوشت: با فرارسیدن هر شب، احمد ماهر فعال مصری مشهور برای خانواده اش شب خوبی آرزو می کند و به اداره پلیس قاهره می رود تا شب را در آنجا بخوابد. او به مجازات زندان باز محکوم شده است. او روزها آزاد است اما باید ساعت شش بعد از ظهر خود را به اداره پلیس معرفی کرده و شب را تا شش صبح در آنجا سپری کند.
ماهر می گوید که زندگی او به عنوان یک "نیمه زندانی" تاثیر بسیار منفی بر زندگی خانوادگی و کاری و تحصیلی اش گذاشته است اما در عین حال خود را در مقایسه با دیگر فعالان خوش شانس تر می داند؛ فعالانی که در انتفاضه سال 2011 میلادی شرکت کردند که به سرنگونی حکومت دیکتاتوری 30 ساله حسنی مبارک رئیس جمهور اسبق مخلوع مصر منجر شد.
این وضعیت، حال و روز بسیاری از جوانانی است که روزها در میدان التحریر در مرکز شهر قاهره در سال 2011 میلادی تحصن کردند. ماهر 38 ساله که پیشتر نامزد جایزه صلح نوبل شد، انتظار داشت که سرنگونی مبارک درها را به روی آزادیهای بیشتر بازکند و مصر جای بهتری برای زندگی شود. اما به جای آن، ماهر و دیگر فعالان مدنی می گویند که اوضاع بدتر شده است.
ماهر که مهندس است و هم اکنون برای دریافت مدرک علوم سیاسی درس می خواهند، به خبرگزاری رویترز گفت: کسی فکر نمی کرد که وضعیت به این بدی شود.. حتی حق تجمع و آزادی بیان نیز اکنون وجود ندارد.
برپایه این گزارش، بعد از به قدرت رسیدن عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر، موجی از سرکوب به راه افتاد و بسیاری از اعضای گروه اخوان المسلمین و نیز دیگر فعالان مدنی از جمله شمار زیادی از چهره های شاخص انتفاضه 25 ژانویه هدف پیگرد قرار گرفتند. شماری از آنها کشور را ترک کردند و شمار دیگری نیز به زندان افتادند و گروهی نیز مجبور به سکوت شدند.
سیاست های اقتصادی السیسی برای توصیه های صندوق بین المللی پول بر میزان فقر در مصر افزوده است.
فعالان حقوق بشری می گویند که حکومت السیسی شاهد بدترین موج سرکوب آزادیها در تاریخ معاصر مصر بوده است.
این فعالان می گویند که اندیشمندان، مخالفان و مدافعان حقوق بشر بازداشت شده و اتهامات مختلفی از جمله "وابستگی به یک گروه تروریستی"، نشر اکاذیب و برهم زدن فضای صلح و امنیت عمومی به آنها وارد شده است.
از جمله این افراد، وائل عباس یک روزنامه نگار مشهور و حازم عبدالعظیم و علاء عبدالفتاح وبلاگ نویس مشهور هستند. حازم از حامیان السیسی بود اما بعدا به صف مخالفانش پیوست. عبدالفتاح نیز به پنج سال زندان محکوم شد.
همین ماه بود که حکم زندان 15 ساله احمد دومه از بارزترین فعالان انتفاضه ژانویه به اتهام اغتشاش و حمله به نیروهای امنیتی در سال 2011 میلادی صادر شد.
ماهر به عنوان بنیانگذار جنبش اعتراضی ششم آوریل که در سال 2008 میلادی تاسیس شد و از مقبولیت مردمی زیادی در جریان مبارزه خود با حکومت مبارک برخوردار بود، گفت: همه جهانیان فکر می کردند که جوانان انقلاب دستی در مدیریت کشور نظیر هر کشوری که به جوانان خود ارج می نهد و بدنبال افراد کاردان و شایسته جوان است، داشته باشند.. اما متاسفانه دشمنی و خصومت شدیدی با جوانان وجود دارد.
در سپتامبر گذشته بود که 17 کارشناس حقوق بشری سازمان ملل از مصر انتقاد کرده و گفتند: این کشور از قوانین مبارزه با تروریسم برای بازداشت فعالانی که برای تامین حقوق زنان و مبارزه با فساد و شکنجه و قتل خارج از چارچوب قضایی می جنگند، سوء استفاده می کند.
اسراء عبدالفتاح از اعضای دیگر جنبش ششم آوریل نیز گفت: مصر بدتر از قبل از انتفاضه شده است.
وی که نظیر بسیاری از فعالان ممنوع الخروج شده است، افزود: مصر می تواند تغییر کند و همه چیز در آن خوب شود؛ اگر چیزی به نام عدالت در آن پیدا شود.
فعالان می گویند: تنها دستاورد باقی مانده انتفاضه محدود کردن ریاست جمهوری به دو دوره پشت سرهم چهار ساله بود که آن هم ممکن است بزودی از بین ببرود زیرا حامیان السیسی در نقشه خود برای تعدیل قانون اساسی گام برمی دارند.
انور الهواری سردبیر سابق روزنامه خصوصی المصری الیوم گفت: به نظر می رسد که السیسی تمایل دارد که (بعد از پایان دوره دوم ریاست جمهوری خود) ادامه دهد.
انتهای پیام/