چرا چالش بین باستان شناسان و مرمتگران خوب است
یک پژوهشگر گفت: میان باستان شناسان و مرمتگران در دنیا و ایران به یک چالش تبدیل شده و البته این چالش از جهاتی خوب است زیرا حساسیت باستان شناسان را در بهره مندی از دانش روز و بهره گیری از بهترین روشهای حفاظتی توسط با تجربه ترین مرمتگران نشان میدهد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، فتح الله نیازی پژوهشگر و مرمت گر آثار تاریخی - فرهنگی اظهار داشت: محوطههای باستانی، تاریخی و فرهنگی به جا مانده از گذشتگان نشانی از توانمندی و خلاقیت بشر در طول تاریخ است.
این پژوهشگر خاطرنشان ساخت: حفظ و نگهداری این محوطه ها در درک مفاهیم، ارزشها و ماهیت کالبدی این نشانههای فرهنگی و انتقال آن به جامعه کنونی کمک شایانی میکند.
وی افزود: در راستای تعامل بین پژوهشکدههای باستان شناسی و حفاظت و مرمت آثار فرهنگی - تاریخی پژوهشگاه، نتایج بسیار مفیدی از مرمتهای صورت گرفته طی کاوش های انجام شده در مناطق مختلف کشور بدست آمده است .
نیازی حفاظت و مرمت پیش، حین و بعد از کاوش های باستان شناختی را در این حوزه بسیار مهم دانست و اظهار داشت :اختصاص بودجه جدای از کاوش برای انجام این اقدامات لازم و ضروری است.
نیازی در ادامه از تجارب حفاظت حین کاوش در محوطه های سد للار سیمره ایلام، تپه ریوی خراسان شمالی و بازه هور خراسان رضوی سخن گفت و افزود: در این حوزه همکاریهای متقابل معاونت سازمان میراث فرهنگی، اداره کل میراث فرهنگی استانها و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری همسو و در یک راستا نتایج قابل قبولی در اهداف این کاوش ها به ثمر رساندند.
وی تصریح کرد: پژوهشکده حفاظت و مرمت در سالهای اخیر در حوزه حفاظتهای حین و بعد از کاوشهای باستان شناسی و مطالعات آزمایشگاهی داده های باستان شناسی مجموعه های یاد شده را همراهی کرده است.
نیازی با تأکید بر برخورداری پژوهشگران این حوزه از دانش روز تصریح کرد: ارتباط میان باستان شناسان و مرمتگران در دنیا و ایران به یک چالش تبدیل شده و البته این چالش از جهاتی خوب است زیرا حساسیت باستان شناسان را در بهره مندی از دانش روز و بهره گیری از بهترین روشهای حفاظتی توسط با تجربه ترین مرمتگران نشان میدهد.
آسیب شناسی آثار شیشهای موزه آبگینه
دیگر سخنران این نشست نرگس دوستی به بیان بخشی از پروژه «طبقهبندی آسیبها و تعیین اولویتهای حفاظتی آثار شیشهای موزههای کشور (فاز اول: موزه آبگینه و سفالینه)» پرداخت که توسط وی با همکاری زهره محمدیان انجام گرفته است.
وی افزود: برای حفاظت یک مجموعه نخستین قدم، کسب اطلاعاتی جامع درباره وضعیت کنونی مجموعه، شناسایی آثاری که نیاز به اقدامات حفاظتی یا مرمتی دارند و تخمین زمان لازم برای کار است.
دوستی یکی از مهمترین فواید ایجاد پایگاه اطلاعاتی از وضعیت اشیاء، را اولویتبندی کردن آثار و مدیریت برنامههای کاری دانست.
وی با بیان اینکه این پروژه در دو بخش تئوری و عملی به بررسی آسیبهای آثار شیشهای در موزهها میپردازد تصریح کرد: در بخش تئوری کلیاتی درباره فرایندهای تخریب و نشانههای ظاهری انواع تخریب با استفاده از منابع علمی گردآوری شده است.
دوستی گفت: در بخش عملی آثار شیشهای موزه آبگینه (فاز اول آثار موجود در مخزن) مورد بررسی قرار گرفتند و برای ثبت آسیبها فرم آسیبشناسی مخصوص آثار شیشهای طراحی شد.
وی با بیان این نکته که بخشهای مختلف فرم به گونهای طراحی شده که در نهایت میتوان آنها را با هم مقایسه کرده و به اطلاعات آماری دست یافت تصریح کرد: تاکنون در حدود 25% آثار شیشهای مجموعه بررسی و شناسنامه حفاظتی (شامل وضعیت اثر و اولویت حفاظتی) برای آثار تهیه شده است.
انتهای پیام/