اروپای واحد و جریانهای ملی‌گرا؛ چالش رهبران و احزاب حاکم بر قاره سبز
این روزها "آینده اروپای واحد" در معرض چالشهای پیش‌بینی نشده‌ای قرار دارد و سوالاتی از قبیل اینکه آیا در ده سال آینده، پروسه گذار از "اروپای واحد" به "اروپای دفرمه شده" تکمیل خواهد شد، به صورت جدی مطرح است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، صدراعظم آلمان روزهای آرامی را سپری نمی‌کند! محبوبیت حزب دموکرات مسیحی (حزب متبوع آنکلا مرکل) به پایین‌ترین میزان ممکن طی دهه‌های اخیر رسیده است. از سوی دیگر، دولت ائتلافی متشکل از ائتلاف احزاب مسیحی و حزب سوسیال دموکرات نیز روز به روز در نزد شهروندان آلمانی، بیش از پیش نسبت به ناکارآمدی در حل چالشهای اقتصادی و سیاسی متهم می‌شوند. مرکل اعلام کرده است که در سال 2021 از قدرت کناره‌گیری می‌کند. به عبارت بهتر، صدراعظم پرآوازه آلمان در آینده‌ای نزدیک دیگری جایی در راس معادلات سیاسی و اجرایی برلین و متعاقبا اروپای واحد ندارد. در مقابل، امانوئل ماکرون رئیس جمهور جوان فرانسه که در گذشته‌ای نه چندان دور سودای رهبری اروپای واحد را در سر داشت، هم اکنون با بحران داخلی در کشورش مواجه شده است. در این میان، "دغدغه آینده اروپا" همچنان ذهن مقامات آلمانی و فرانسوی را نسبت به خود مشغول ساخته است.
مانور ملی‌گرایان در اروپای واحد
مانور گروههای ملی‌گرا و جریانهای راست افراطی در اروپای واحد به یکی از نگرانی‌های مشترک مرکل و ماکرون تبدیل شده است. در کشور آلمان و در جریان انتخابات سراسری سال 2017، حزب "جایگزینی برای آلمان" (AFD) توانست برای نخستین بار به پارلمان این کشور راه پیدا کند. هم اکنون حزب جایگزینی برای آلمان به سومین حزب محبوب این کشور تبدیل شده است. حتی در برخی نظرسنجی‌های صورت گرفته، محبوبیت این حزب از حزب سوسیال دموکرات (دومین حزب محبوب آلمان ) نیز بیشتر است. حزب جایگزینی برای آلمان در تلاش است تا در انتخابات سراسری سال 2021 به نخستین حزب این کشور در پارلمان تبدیل شود.
در کشور فرانسه نیز جبهه ملی این کشور به رهبری مارین لوپن در سودای فتح کاخ الیزه به سر می‌برد. اگرچه لوپن در انتخابات سراسری سال 2017 در فرانسه با کسب 34 درصد آرا از ماکرون شکست خورد، اما طی دو سال اخیر وی توانسته است در بسیاری موارد سیاستهای ماکرون را در حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی به چالش بکشد. بی دلیل نیست که برخی تحلیلگران مسائل فرانسه از لوپن به عنوان اصلی‌ترین رقیب ماکرون در انتخابات ریاست جمهوری آتی یاد می‌کنند. در دیگر کشورهای اروپایی مانند اتریش، سوئد، فنلاند، هلند و .... نیز جریانهای ملی‌گرا توانسته‌اند وارد دولت یا پارلمان شوند. آنها درصدد هستند ضمن کسب اکثریث کرسی پارلمانها، به راس هرم قدرت در کشورهایشان راه پیدا کنند.
روایت مرکل و ماکرون از اروپای جدید
در چنین شرایطی صدراعظم آلمان و رئیس جمهور فرانسه از اروپای جدید سخن می‌گویند! اروپایی که می‌توان از آن تعبیر به "اروپای ایده آل" کرد! مرکل و ماکرون هر دو از اروپایی سخن می‌گویند که بتواند در مقابل ملی‌گرایی و جریانهای راست افراطی مقاوم باشد. اما به نظر می‌رسد تحقق این رویای مشترک، چندان آسان نیست! چندی پیش امانوئل ماکرون در دیدار با آنگلا مرکل بر لزوم ساخت اروپایی قوی‌تر و مستحکم‌تر تاکید کرده است! رئیس جمهور فرانسه در این خصوص می‌گوید: "از آلمان می‌خواهم تا مرحله جدیدی را در حیات اروپا با فرانسه کلید بزند تا بتوان اروپایی ساخت که از به دام افتادن جهان در هرج و مرج جلوگیری و صلحی جهانی را برقرار کند. کشورهای عضو اتحادیه اروپا و در رأس آنها فرانسه و آلمان وظیفه دارند که اجازه ندهند مردم به دام آشوب‌ها گرفتار شوند. اروپا باید بتواند مردم جهان را در مسیر صلحی جهانی همراهی کند."
اگرچه تصویرسازی ماکرون از اروپای جدید زیبا به نظر می‌رسد، اما با واقعیات جاری در قاره سبز همخوانی ندارد! اروپای ایده‌آل مدنظر مقامات فعلی آلمانی و فرانسوی بیشتر ریشه در انتزاعیات ذهنی آنها دارد. کاهش محبوبیت جریانهای سنتی در اروپا، اعم از احزاب محافظه کار و سوسیال دموکرات، معلول ناتوانی آنها در پاسخدهی به نیازهای متعدد شهروندان اروپایی است.
آینده سیاسی مبهم برلین و پاریس
آنگلا مرکل در تازه‌ترین کنگره حزب دموکرات مسیحی، از رهبری این حزب کناره‌گیری کرده است. هم اکنون کارن باوئر به عنوان جانشین مرکل در حزب متبوعش معرفی شده است. بر همین اساس، قرار است حزب دموکرات مسیحی در انتخابات سراسری بعدی از صدر اعظمی کارن باوئر حمایت کند. با این حال هنوز مشخص نیست که شهروندان آلمانی تا چه اندازه‌ای نسبت به جانشین مرکل ( آن هم در انتخابات سراسری) اقبال داشته باشند! نباید فراموش کرد که در انتخابات ایالتی سال 2018 در دو ایالت بایرن و هسن، حزب دموکرات مسیحی نتایج ضعیفی را کسب کرد. از سوی دیگر، با افزایش محبوبیت احزاب لیبرال دموکرات، سبز و از همه مهم‌تر، حزب جایگزینی برای آلمان، جایی برای مانور دو حزب سنتی آلمان (دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات) باقی نخواهد ماند.
در کشور فرانسه نیز اوضاع ماکرون به هیچ عنوان مساعد نیست! بسیاری از تحلیلگران مسائل داخلی فرانسه معتقدند که ماکرون سرنوشتی مشابه سارکوزی و اولاند پیدا خواهد کرد و در انتخابات ریاست جمهوری سال 2022 قادر به حضور مجدد در کاخ الیزه نخواهد بود. از این رو مشخص نیست که در آینده، چه کسانی قدرت را در پاریس و برلین در دست خواهند گرفت. به عبارت گویاتر، ماکرون و مرکل از اروپای ایده‌آلی سخن می‌گویند که ممکن است در آینده‌ای نزدیک دیگر در تسخیر آنها و هم حزبی‌هایشان نباشد!
منازعه ای که ادامه دارد
جدال جریانهای حاکم فعلی بر اتحادیه اروپا با گروههای تجدیدنظر طلب و ملی‌گرا در قاره سبز همچنان ادامه خواهد داشت. از این رو "آینده اروپای واحد" در معرض چالشهای پیش‌بینی نشده‌ای قرار دارد. بدون شک در سال 2019 میلادی نیز به مانند سالهای گذشته، شاهد تقابل چشمگیری میان احزاب سنتی و جدید در اروپا خواهیم بود. علی‌رغم اینکه در گذشته چنین منازعه‌ای از سوی رهبران سنتی اروپا قابل هدایت و کنترل بود، هم اکنون معادله به طور کلی با قبل متفاوت است! در این میان سوالات زیادی از سوی تحلیلگران و افکار عمومی اروپا در خصوص آینده این مجموعه مطرح می شود: سوالاتی از قبیل اینکه آیا در ده سال آینده، پروسه گذار از "اروپای واحد" به "اروپای دفرمه شده" تکمیل خواهد شد؟ آیا در آینده‌ای نزدیک احزاب سنتی اروپا جایگاهی در راس هرم قدرت خواهند داشت؟!
انتهای پیام/
