نشست خبری «بنفشه آفریقایی»| شجاع نوری: بنفشه آفریقایی طعم زندگی ایرانی را به مخاطب جهانی عرضه می‌کند

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نشست خبری فیلم سینمایی «بنفشه آفریقایی» با حضور عوامل فیلم و بازیگران، در دومین روز جشنواره فیلم فجر برگزار شد. فاطمه معتمد آریا، بازیگر این فیلم نیز در ارتباطی زنده و تصویری با سالن برنامه، به مهمانان خوشامد گفت. 

در ابتدای نشست، مونا زندی حقیقی، کارگردان این فیلم صحبت کرد و در مورد 13 سال غیبت خود گفت: بعد از فیلم «عصر جمعه»، یکی دو فیلمنامه پشت پروانه ساخت داشتم که شنبه مهم‌ترین فیلم‌نامه من نیز پروانه نگرفت. در این سال‌های غیبت، مستند کار کردم، تله فیلم و سریال کار کردم و .... با همین روند، این 13 سال گذشت.

رضا بابک، بازیگر این فیلم گفت: خوشحالم که بعد از غیبت‌های طولانی، فرصتی پیدا کردم که کاری را بازی کنم که دوستش داشته باشم. مهم‌ترین نکته برایم این بود که در فیلمی حضور داشته باشم که آن را دوست داشته باشم.

مونا زندی حقیقی در مورد انتخاب بازیگران در این فیلم گفت: آقای بابک از ابتدا گزیه 100 درصد و اولی بودند. در ارتباط با آقای آقاخانی و معتمدآریا چون احساس می‌کردیم که سن ها بالاتر از اکنون باشد، به گزینه دیگری فکر می‌کردیم اما به این نتیجه رسیدیم که سن‌ها خیلی هم نباید بالا باشد بنابراین به گزینه قطعی خانم معتمدآریا رسیدیم. هم‌چنین به توصیه ایشان، آقای سعید آقاخانی نیز به تیم ما پیوستند که تصمیم بسیار خوب و درستی بود. باید بگویم که یکی از مشکلات جدی ما در کار این بود که از آقای بابک بخواهیم که کمی بی‌جان باشند و بیمار بشوند. در حقیقت، سختی بزرگ این فیلم این بود که آقای رضا بابک، تکیده بشوند ایشان این قدر سرحال هستند که درخواست چنین چیزی بسیار سخت بود.

زندی حقیقی در مورد واقعی بودن ماجرای این فیلم گفت: باید بگویم که بخشی از این فیلم، واقعی بود و بخشی دیگر برگرفته از ذهن خلاق فیلم‌نامه نویس و من به عنوان کارگردان بود. داستان واقعی این فیلم، مربوط به کسی است که همسر اول خود را بازگرداننده است و در خانه همسر دوم خود وارد می‌کند. هم‌چنین در یک سفر، او به رحمت خدا می‌رود. این کلیات، واقعی بودند و مابقی داستانی بود.

این کارگردان، در پاسخ به سوالی مبنی بر استقبال بینندگان از این فیلم گفت: شب گذشته در سینما آزادی، اکران مردمی داشتم که خیلی خیلی بازتاب خوبی داشت و بابت آن بسیار خوش‌حال هستم اما نمی‌دانم که بقیه اکران‌ها و واکنش‌های مخاطبان چگونه باید باشد.

شجاع نوری در مورد بازار جهانی نمایش این فیلم گفت: از ابتدا قصد داشتیم که فیلمی را بسازیم که با دل خودمان و ایرانی‌ها ارتباط برقرار کند. در حقیقت، دوست داشتیم که سینمای‌مان چیزی باشد که آن را بفهمیم و با جز جز آن ارتباط برقرار کنیم. به نظرم، اگر می‌خواهیم سینمای جهان‌گیری داشته باشیم، باید بیش‌تر به سمت روایت زیست خودمان برویم. البته، این روایت باید در شکل درست و دلنشین آن صورت بگیرد. در نمایش‌های آزمایشی که با دوستان خارجی داشتیم، همه شان احساس نوستالوژی و دلتنگی را بیان کردند و دوست داشتند که روزی در چنین فضایی زندگی کنند. به نظرم اگر بتوانیم فیلمی بسازیم که طعمی از ایران را داشته باشد، بسیار خوب خواهد بود. اگر دقت کنید، می‌بینید که وقتی یک توریست به کشورمان می‌آید، حسی پیدا می‌کند که برایش دلنشین است بنابراین اگر در فیلم هایمان بتوانیم این حس را با رنگ و بوی نزدیک‌تری ایجاد کنیم، مطمئنا با مخاطب جهانی ارتباط برقرار خواهد کرد. در حقیقت باید واسطه‌ها را برداریم و به صورت شفاف و زلال، کوچه و پس کوچه‌هایمان را به تصویر بکشیم. البته این موضوع یک شبه اتفاق نمی‌افتد و باید با فیلم‌های گوناگون، تجربه‌های زیادی کرد.

مونا زندی حقیقی توضیحاتی را در مورد تغییر نام این فیلم داد و گفت: نام این فیلم، دوبار تغییر پیدا کرد. نام آن در ابتدا، باران تابستان بود و سپس به زنگاری تغییر پیدا کرد. در دل زنگاری یک قصه وجود داشت اما به دلیل این کمبود وقت، نتوانستیم آن را بیاوریم و به همین دلیل نام فیلم به بنفشه آفریقایی تغییر پیدا کرد. در حقیقت، بنفشه آفریقایی به صورت ناخودآگاه بیرون آمد و جا گرفت. این گیاه، گیاه ویژه‌ای است، پرورش و گل دهی آن ویژه است بنابراین احساس کردیم که کاراکتر شکوه به این گل بسیار نزدیک است.

موسیقی‌ساز این فیلم، در بخشی دیگری از این جلسه گفت: اگر قرار بود که هر کاراکتر نسبت به کاراکتر دیگر مزیت ویژه‌ای داشته باشد، برای هر کدام یک ساز جداگانه انتخاب می‌کردم اما من احساس می‌کنم که روابط بین کاراکترها یک مجموعه منسجم است که هیچ چیزی نمی‌تواند خللی در آن وارد کند.

شجاع نوری در انتهای این جلسه راجع به لوکیشن این فیلم توضیحاتی را داد و گفت: برای انتخاب محل تصویربرداری، لوکیشن‌های بسیاری را گشتیم و در نهایت آمل را انتخاب کردیم. این محله، در ابتدا یک خرابه بود و قرار بود که پارکینگ شهرداری بشود اما از آنان خواهش کردیم که کمی دست نگه دارند، در آن‌جا ساخت و ساز داشتیم و صحنه را طراحی کردیم.

انتهای پیام/