احکام دینی| حکم دورریختن مواد غذایی

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا از معضلات اجتماعی که جوامع با آن روبه‌رو هستند، دور ریختن مواد غذایی است. هر کدام از کشورها برای آنکه از این مسئله پیشگیری کنند، تدابیر متعددی را لحاظ کردند، چرا که دورریز مواد سالم، در واقع هدر دادن سرمایه‌های ملی هر جامعه را در پی دارد.

دین مبین اسلام نام این نوع رفتارهای ناهنجار را اسراف و تبذیر نهاده و به‌شدت به مقابله با آن پرداخته است. اسراف، هرگونه تجاوز از حدّ اعتدال و گرایش به افراط یا تفریط را در بر می‌گیرد. به‌طور کلی اسراف این است که انسان بی‌جا و بیش از شأن خود مصرف کند. بررسی موارد کاربرد اسراف در قرآن نشان می‌دهد که بین آن و دیگر مفاهیم فراگیر و کلیدی، در محدوده ضدارزش‌ها چون کفر، ظلم، فسق و‌... ارتباط عمیق مفهومی و پیوند گسترده مصداقی برقرار است، از این جهت ضروری است نسبت به پرهیز از آن نهایت اهتمام را به‌خرج دهیم که یکی از مصادیق آن، پرهیز از دور ریختن مواد غذایی است.

سؤالی که یکی از مقلدان از مراجع عظام تقلید در این باره پرسش کرده، از این قرار است:
با توجه به نص صریح قرآن مبنی بر پرهیز از اسراف و تبذیر، لطفاً حکم هر یک از موارد ذیل را بیان فرمایید:
1) دور ریختن غذای اضافی که دست نخورده است
2) دور ریختن باقیمانده غذای افراد به‌علت رعایت موارد بهداشتی
3) دور ریختن باقیمانده غذای افراد به‌نحوی که استفاده آن در موارد دیگر امکان‌پذیر باشد (غذای طیور و حیوانات)
4) دور ریختن کلیه وسایل و مواد زایدی که استفاده مجدد آن‌ها در مورد دیگر امکان‌پذیر باشد؛ مانند کاغذهای پشت‌سفید و مواد پلاستیکی.

رهبر معظم انقلاب:
اگر غیر قابل استفاده باشد مانعی ندارد.

آیت‌الله سیستانی:
می‌توانید آن را خوراک پرندگان و غیره قرار دهید.

آیت‌‌الله مکارم شیرازی:

ج1 تا 4: دور ریختن غذاهای دست‌نخورده جایز نیست و غذاهای دست‌خورده را باید به مصرف حیوانات، پرندگان و امثال آن‌ها رساند و از کاغذهای باطله قابل استفاده و امثال آن نیز باید استفاده کرد و دور ریختن آن‌ها شرعاً اشکال دارد.

آیت‌الله صافی گلپایگانی:

ج1 ــ دور ریختن غذا در هر زمان اسراف است.

ج2 ــ اگر فقط به‌خاطر این است که کسی غذا را خورده و قدری از آن باقی مانده دور ریختن آن اسراف و حرام است و در روایت است که سؤر مؤمن موجب شفاست و متأسفانه در این زمان آن را موجب مرض و برخلاف بهداشت می‌دانند و اگر وجه بهداشتی صحیح داشته باشد جایز و بلکه در بعضی موارد واجب است، والله العالم.

ج3 ــ حکم دو سؤال قبلی را دارد.

ج4 ــ حکم مسائل سابقه را دارد.

آیت‌الله فاضل لنکرانی(ره):

ج1 ــ اگر قابل استفاده برای دیگران باشد جایز نیست.

ج2و3 ــ بهتر است برای حیوانات خانگی از آن استفاده شود.

ج4 ــ بهتر است به‌نحوی مجدداً از آن‌ها بهره‌برداری شود و بازیافت آن‌ها در این موارد مطلوب است.

آیت‌الله نوری همدانی:

جواب2،1 ــ اگر قابل استفاده باشند جایز نیست.

جواب 3 ــ جایز نیست.

جواب4 ــ جایز نیست.

آیت‌الله موسوی اردبیلی:

به‌طور کلی چنانچه کاری با توجه به خصوصیات مورد، در عرف محل اسراف محسوب شود، جایز نیست.

انتهای پیام/*