نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه|سیاست باخت – باخت ترکیه در شرق مدیترانه

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.

تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.

شمارشِ معکوسِ داوود اوغلو

فخرالدین دده / روزنامه ینی آکیت

در روزهای اخیر موضوع سیاسی تازه‌ای فضای رسانه‌های ترکیه و افکار عمومی کشور را به خود مشغول کرده است. خبر این است: احمد داوود اوغلو نخست وزیر سابق و رهبر سابق حزب عدالت و توسعه٬ عبدالله گل رئیس جمهور سابق و علی باباجان وزیر سابق اقتصاد٬ می‌خواهند حزب سیاسی جدیدی تاسیس کنند.

اول گفته شد این سه نفر با هم در یک جنبش سیاسی جدید با عنوان رهبران اصلی حضور خواهند داشت اما حالا مشخص شده که احتمالاً دو حزب جدید تاسیس می‌شود. یک حزب توسط احمد داوود اوغلو و حزب دیگر از طرف عبدالله گل و علی بابا جان. در این مورد ادعاهای فراوانی در رسانه‌های مختلف منتشر شده ولی هنوز مسئله قطعی نشده است.

چیزی که ذهن من را به عنوان یک روزنامه‌نگار مشغول کرده٬ این است که این روزها در اغلب رسانه‌ها و به ویژه روزنامه‌های ترکیه صدها تحلیل متفاوت در مورد تصمیمات سیاسی جدید گل و داود اوغلو منتشر شده است. اما آنها هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند. نه تنها کادرها و مسئولین حزب عدالت و توسعه بلکه مخالفین اردوغان نیز از گل و داوود اوغلو انتقاد می‌کنند.

آنها بر این باورند که اگر در فضای سیاسی ترکیه نیاز به تاسیس حزب جدید وجود داشته باشد٬ لازم است لازم است گل و داود اوغلو در این مورد به شکل واضح و روشن صحبت کنند و اجازه ندهند که مسئله به حاشیه کشیده شود. در شأن و منزلت عبدالله گل نیست که در شرایط فعلی٬ تصمیمات سیاسی او در فضای زرد حاشیه ای مطرح شود.

عبدالله گل در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2018 میلادی نیز مرتکب خطای بزرگی شد و گام به گام تا لبه پرتگاه پیش رفت. او می‌خواست در آن انتخابات در برابر برادرش رجب طیب اردوغان به عنوان رقیب به میدان بیاید اما این کار را نکرد. نه به این خاطر که منصرف شده باشد یا بخواهد به نفع اردوغان کنار بکشد.

بلکه به این دلیل که نتوانسته بود ائتلاف گسترده‌ای از مخالفین اردوغان را با خود همراه کند. اما وضعیت احمد داود اوغلو فرق می‌کند. او در انتخابات اخیر به شکل شفاف از رجب طیب اردوغان حمایت کرد و اعلام کرد او نامزد تمام ملت ترکیه است و مواضع او مورد پسند بسیاری از سران حزب عدالت و توسعه قرار گرفته است و به عبارتی دیگر٬ او هنوز ژتون خود را از دست نداده است.

اما انتقادی که در مورد داوود اوغلو نیز می‌توان بیان کرد این است که اطرافیان او غالباً آدمهای متظاهری هستند که می‌خواهند مسئولیت تمام مشکلات ترکیه را بر گردن اردوغان بیندازند.

 حالا چنین به نظر می رسد که داود اوغلو به ساعت خود نگاه می‌کند و به دنبال آغاز شمارش معکوس است که او نیز یا مانند عبدالله گل حزب تاسیس کند و یا این که یک نهاد و بنیاد فکری و انجمن سیاسی به وجود بیاورد و آن را به محلی برای بیان نظرات خود تبدیل کنید.

سیاست باخت – باخت ترکیه در شرق مدیترانه

متین منیر/ پایگاه تحلیلی خبری تی24

اکتشاف یک میدان گازی عظیم در جنوب غربی قبرس توسط کمپانی آمریکایی بزرگ اکسون موبیل (ExxonMobil) این واقعیت را اثبات کرد که شرق مدیترانه یک منبع عظیم گازی است و باید از آن استفاده کرد.

اگرچه میدان گازی کشف شده در مدیترانه شرقی یک ثروت قابل توجه به دنیا به حساب می‌آید اما در محاسبات کلان نفتی و گازی جهان٬ میدان چندان بزرگی نیست و ظاهراً بین 5 تا 8 میلیارد متر مکعب گاز دارد. بهره‌برداری از این منبع عظیم گازی نیازمند سرمایه‌گذاری و تحمل دردسرهای فراوانی است

جالب اینجاست که قبل از آنکه اکسون موبیل وارد این منطقه شود٬ اسرائیل دو بار در آنجا دست به کار شده و برای نخستین بار در سال 2011 میلادی توانست یک میدان گازی را در آنجا کشف کند و مدتی بعد نیز دومین اکتشاف خود را در همان منطقه ثبت کرد. کشور مصر نیز در سال 2015 توانست یک میدان گازی در مدیترانه پیدا کند.

در سال 2018 نیز کمپانی انی از ایتالیا و کمپانی توتال از فرانسه توانستند به یک نقطه  امید جدید در مدیترانه دست پیدا کنند و برای اکتشافات بزرگ٬ تجهیزات لازم را به میدان بیاورند. اما تحرکات نیروی دریایی ترکیه مانع از ادامه کار آنها شد و فعالیت اکتشافاتی فرانسه و ایتالیا در حوزه متوقف شد.

اگرچه ممکن است در آینده نزدیک٬ قبرس در مناطق مختلفی از مدیترانه باز هم میادین گازی پیدا کند اما واقعیت این است که تامین مشتری برای آن دشوار است و نمی‌توان امیدوار بود که به راحتی در آن منطقه منابع خفته گازی به پول نقد تبدیل شود.

تنها راه ممکن برای حل معضلات اقتصادی اکتشاف و استخراج و فروش گاز در آن منطقه این است که در حوزه انتقال انرژی٬ ترکیه به عنوان یک بازیگر جدی وارد میدان شود و بتواند با مدیریت انتقال گاز مصر٬ اسرائیل و قبرس به اروپا٬ مشکلات موجود را حل کند. اما اگر بخواهند با استفاده از یک خط انتقال لوله زیردریایی از طریق عمق آب‌های مدیترانه و یونان عمل کنند قطعاً هزینه‌ها آنقدر بالا خواهد رفت که سرمایه‌گذاری بدون سود خواهد بود.

از دیگر سو تبدیل گاز استخراج شده به گاز مایع نیاز به صرف هزینه‌های کلانی دارد که در توان آن کشورها نیست و مجبورند از اروپا و ترکیه کمک می‌گیرند. در شرایط فعلی در تعیین سیاست‌های استخراج٬ انتقال و فروش گاز در این منطقه٬ روسیه به شکلی عمل کرده که قیمت را پایین بیاورد و کاری کند که استخراج گاز در منطقه مدیترانه مقرون به صرفه نباشد.

با بررسی تابلوی سیاسی و اقتصادی موجود٬ می‌توان به راحتی نتیجه گرفت که مطمئن‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین راه برای تبدیل منابع گازی مدیترانه به پول نقد٬ این است که یک خط لوله از آنجا به ترکیه و از ترکیه به اروپا منتقل شود.

این اقتصادی‌ترین راهکار ممکن برای سود بردن از منابع زیرزمینی گاز در دریای مدیترانه است اما متاسفانه سیاست‌خارجی فلج ترکیه کاری کرده که در خاورمیانه حتی یک دوست برای خود باقی نگذارد. روابط ترکیه با مصر و قبرس متوقف شده و مساله اسرائیل نیز نمایان است.

در هفته‌های اخیر شاهد آن بودیم که رئیس‌جمهور بخش روم‌نشین قبرس بارها با مقامات ترکیه تماس گرفت و به زبان شفاف اعلام کرد که حاضر است به خاطر مسائل گازی به ترکیه امتیاز بدهد و از مواضع پیشین خود صرفنظر کند اما ترکیه پاسخ مثبتی به درخواست‌های او نداد.

حزب عدالت و توسعه در سالیان اخیر در حوزه سیاست خارجی و اقتصادی به شکل وحشتناکی دچار خطا شده و کاری کرده که اقتصاد ترکیه با شکست‌های بزرگ روبرو شود و در حوزه سیاست خارجی هم نتواند گام جدی بردارد. اگر ترکیه در حوزه سیاست خارجی راه درست و هوشمندانه ای در پیش بگیرد علاوه بر انتقال منابع گازی مدیترانه به اروپا می‌تواند گاز ایران٬ عراق و ترکمنستان را نیز به اروپا برساند و در این حوزه درآمد کلانی به دست بیاورد.

گرانی و انتخابات در ترکیه

دنیز یلدرم / رزونامه جمهوریت

حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان و حزب حرکت ملی به رهبری دولت باغچلی در سالیان اخیر هر وقت که نتوانستند اعتماد مردم را به سوی خود جلب کنند٬ به طرح شعارهای ملی و حماسی پناه برده و اعلام کردند که بقای کشور در خطر است.

 آنها این بار هم دست به چنین کمپینی زدند و شهر به شهر می‌گردند و به مردم می‌گویند اگر به ما رای ندهید٬ آینده این کشور از بین می‌رود و بقای کشور با تهدیدات بزرگی روبرو می‌شود.

 از دیگر سو شرایط اقتصادی امروز ترکیه در وضعیت اسفناکی قرار گرفته است و وزیر مالی و دارایی ترکیه برات آلبایراک شخصا اعلام کرد که گرانی مواد غذایی در ترکیه و در سال 2018 در تاریخ بیست سال اخیر بی‌نظیر بوده است.

شمار بیکارها از مرز 12 درصد گذاشته است و تنها از انتخابات ریاست‌جمهوری 2018 به این سو٬ نزدیک به یک میلیون نفر کار خود را از دست داده و به خیل بیکاران کشور پیوستند.

انتهای پیام/