خاندان سلطنتی صحنه، پیوسته به آپارتاید و جدا شده از آپارتاید
آپارتاید به ظاهر در آفریقای جنوبی به پایان رسیده است؛ اما بازیگران شناخته شده تئاتر این کشور هنوز از مبارزه و اعتراض می‌گویند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روزلین سالکاس گزارشی از نمایش به سراغ نمایشی با عنوان «کانن و شاه» رفته است که به موضوع آپارتاید در رژیم سابق آفریقای جنوبی می‌پردازد. نمایش با بازی جان کانی و آنتونی شر، بازیگران متولد آفریقای جنوبی، یکی از سیاهان و دیگری از سفیدان روی صحنه رفته است و آنها تجربه شخصی خود از یک دوره تاریخی را بیان می‌کنند. آنچه می‌خوانید متن گزارشی است که خانم سالکاس تنظیم کرده است:
«مرد سیاه‌پوست فکر می‌کند پس از انتخابات دموکراتیک آفریقای جنوبی در 1994 چه رخ داده است؟ یک مرد سفیدپوست چه فکر می‌کند؟»
جان کانی، یکی از بازیگران برجسته آفریقای جنوبی، پرسش‌ها را بلیغ و شیدا با طنینی خشن و شخصیت‌پردازی شده مطرح کرد، در حالی که آنتونی شر، دیگر بازیگران مشهور متولد آفریقای جنوبی، نگاه می‌کرد.
موضوع: نمایش جدید آقای کانی، «کونان و پادشاه» در 3 آوریل در تئاتر سون کمپانی رویال شکسپیر افتتاح شد.
در «کونان» به کارگردانی جانیس هانیمان، آقای کانی 76 ساله و آقای شیر، 69 ساله، تقسیم سیاه/سفید تحت آپارتاید را تجدید می‌کنند که بر جوانیشان حکمرانی می‌کرد.
آقای کانی که در شهری خارج از شهر پورت الیزابت بزرگ شده است، در سال 1965 با گروهی از جمله اتول فوگارد و وینستون نشونا شروع به کار کرد. سه مرد با هم روی مواردی کار کردند و «سیزو بانزی مرد» و «جزیره»، دو نمایشنامه تک‌نفره را نوشتند که به آوردن واقعیت‌های آپارتاید به جهان کمک کرد. در سال 1975، آقای کانی و آقای نشونا جایزه بهترین بازیگر تونی را در نیویورک به دست آورد.
هنگامی که آنها به آفریقای جنوبی بازگشتند، چندین هفته دستگیر و در سلول انفرادی تحت نظر بودند. ده سال بعد، آقای کانی پس از ضرب و شتم توسط پلیس، یک چشم (یکی از چشمانش پروتزهای مصنوعی است) را از دست داد. او به نوشتن ادامه داد و اولین اتللوی سیاه‌پوست آفریقای جنوبی را در یک تولید مخالف سیاست‌ها در سال 1987، بازی کرد.
در سال‌های پس از آپارتاید او مدیر تئاترمارکت ژوهانسبورگ شد و اخیراً در فیلم‌های «کاپیتان امریکا» و »پلنگ سیاه» ظاهر شده است.
آقای شر در یک خانواده یهودی طبقه متوسط در کیپ تاون بزرگ شد و در 19 سالگی به عنوان یک بازیگر در انگلستان، آفریقای جنوبی را ترک کرد. اوایل دهه 1980، او با کمپانی رویال شکسپیر کار می‌کرد. موفقیت او در نقش «ریچارد سوم» در سال 1984 به دست آمد. او در سال 2000 به درجه شوالیه نائل شده است.
«کونان و شاه»، تولید شده توسط R.S.C. و تئاتر فوگارد در کیپ تاون، در حال حاضر، 25 سال پس از پایان آپارتاید تولید می‌شود - که پایان نیافت. آقای کانی می‌گوید، پایان به معنای پایان نژادپرستی یا بی‌عدالتی است.
نمایش داستان رابطه میان لونگا کونان، یک پرستار سیاه‌پوست را روایت می‌کند که از جک موریس، بازیگر معروف سفید مراقبت می‌کند که به طور ناگهانی بیمار شده؛ اما در عین حال آمادگی بازی برای شاه لیر را دارد.
این بار دوم است که آقای کانی و شر با یکدیگر همکاری می‌کنند. در سال‌های 2008 و 2009 آنها کالیبان و پرسپرو را در نمایش «طوفان» بازی کردند که آن هم توسط خانم هانیمن کارگردانی شد.
در ادامه اجرای پیشین کونن، آقای کانی و آقای شر در مورد روابط خود با آفریقای جنوبی و شکسپیر به عنوان یک نیروی متحد صحبت کردند. در اینجا گزیده‌ای از گفتگو ویرایش شده است.
چه مدت است که همدیگر رو می‌شناسید؟
آنتونی شر در 1995، من بخشی از یک کارگاه آموزشی استودیوی ملی تئاتر در تئاترمارکت در ژوهانسبورگ بودم و به خاطر دارم بارها گفتگو داشتیم و هم‌سفره شدیم. ما کمی پیش از این همدیگر را می‌شناختیم؛ اما این ملاقات واقعی بود.
جان کانی تونی در آفریقای جنوبی شناخته شده بود؛ چون بازیگر مشهور انگلیسی بود. ما به او افتخار می‌کردیم! سپس در سال‌های 2008 و 2009، ما فرصتی برای کار روی طوفان داشتیم. در طی آن زمان، من ایده یک نمایش دو پرسوناژه برای خودمان داشتم. درباره آن صحبت کردیم. من در مورد آن فکر نکردم، و سپس سال گذشته، این ایده به طور ناگهانی به سرم زد. احساس کردم ما باید به دموکراسی آفریقای جنوبی نگاه کنیم. ما از حوادث، مسائل و جدایی جغرافیایی آشفته می‌شویم که مانع از تبدیل شدن به یک جامعه متحد می‌شود. می‌خواستم داستانی در مورد دو مرد بنویسم که به نظر باوجود آنچه در جریان است، خوشحال‌اند؛ اما زمانی که شما آنها را کنار هم می آورید، خراش‌ها به سرعت به سطح می‌آیند.
شر با عرض پوزش به شرمندگی جان؛ اما او یکی از قهرمانان من است. هر دو به عنوان یک بازیگر و فعال در طول روزهای بد فعالیت داشتیم. هنگامی که سال گذشته صدایم کرد، گفت: «ما یک بار در مورد این صحبت کردیم، آیا تو این را می‌خوانی؟» و من بسیار هیجان زده بودم.
آیا تجربه‌های مختلف شخصیت‌های سیاه و سفید در این نمایش با زندگی خود شما مشابه است؟
کانی دوست خوب من، بارنی سیمون، یک بار گفت شما نمی‌توانید یک نمایش «درباره» بنویسید. شما باید یک داستان از تجربه شخصی را روایت کنید. وقتی این جلوی شماست، همه این چیزها وارد می‌شوند. چند بار ما با یک لبخند گل و گشاد برتی یکدیگر تظاهر می‌کنیم؟ من تصمیم گرفتم یک Lunga (نوعی ساز بومی) را در خانه جک بگذارم و ببینم سطوح چیه هستند.
شر جان و من به جهات کاملاً متفاوت رفتیم. من آفریقای جنوبی و هویت آفریقای جنوبی را رها کردم. خانواده من در آن زمان نمونه‌ای از خانواده‌های سفیدپوست بود، تقریباً آپارتاید را نادیده می‌گرفتند که به نظر غیرممکن است؛ اما درست بود. وقتی من در انگلیس سیاسی شدم، نمی‌توانستم باور کنم که یک خانواده یهودی هیچ قیاسی بین آنچه برایشان رخ داده است با آنچه در اروپای شرقی تجربه شده و آنچه در آفریقای سیاه اتفاق می‌افتد، وجود ندارد.
زندگی یک کسب و کار خطرناک است و اگر به خوبی کار کند، نباید پشیمان شوید؛ اما مسیری را جشن می‌گیرم که چرخه کاملی زده است که جان و من می‌توانیم در این نمایش با هم، لحظه‌ای در تاریخ آفریقای جنوبی را مشخص کنیم.
آقای کانی، چه چیزی را در نمایش قصد انتقال دارید؟ آیا ایده خاصی در مورد آنچه اتفاق می‌افتد در کار است، وقتی آفریقای جنوبی 25 سال دموکراسی را جشن می‌گیرد؟
کانی من 51 ساله بودم که برای اولین بار در سال 1994 رای دادم و از طریق این عینک‌ها به آفریقای جنوبی نگاه می‌کنم. من شاهد پیشرفت زیادی هستم، خیلی خوب. هنگامی که با پسرم صحبت می‌کنم که در سال 1994 متولد شد، او بسیاری از چیزهایی را می‌بیند که محقق نشده است. هنوز بسیاری از اهالی آفریقای جنوبی هستند که فکر می کنند آنها هیچ ارتباطی با آپارتاید ندارند. اما من سعی می‌کنم در مورد مسئولیت جمعی در اینجا صحبت کنم.
شر جان در نوشته چنان باهوش است که ساخت شخصیت من را یک بازیگر ساخته تا به شما اجازه دهد فرض کنید او یک مرد لیبرال خواهد بود. اما او اجازه می‌دهد به طریقی بسیاری از دیدگاه‌های آپارتاید قدیمی تراوش کند و از خانه مشارکتیش با یک مرد سیاه‌پوست خوشنود نیست.. با این حال او به طور کامل وابسته است و به او نیاز دارد.
کانی شکسپیر ارتباط بین آنهاست، آنچه برای آنها به ارمغان می‌آورد، حتی اگر تاریخ و سیاست آفریقای جنوبی آنها را تقسیم کند. پادشاهی که شکسپیر درباره‌اش می‌نویسد موازی با پادشاهان آفریقا است.
امروزه تئاتر سیاسی در آفریقای جنوبی چه نقشی ایفا می‌کند؟
کانی: من هنوز هم لحظه‌ای را به یاد می‌آورم که آموزگار من، آقای بودازا وارد کلاس شد و گفت: «امروز قرار هست جولیوس سزار را بخوانیم، یکی از مهمترین نمایشنامه‌های شکسپیر را.» این لحظه و [شنیدن] سخنرانی مارک آنتونی به زبان خوزا، در این نمایش است. شکسپیر به بررسی نحوه شکل‌گیری دموکراسی می‌پردازد. در آفریقای جنوبی، اکنون زمان برای تئاتر اعتراض است!
انتهای پیام/
