گزارش تسنیم|پیام اوجالان، درگیری در مرز سوریه و احتمال مذاکره

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، پس از توقف مذاکرات صلح بین ترکیه و پ.ک.ک و برافروخته شدن مجدد آتش جنگ و درگیری، ارتباط با اوجالان قطع شد و دولت ترکیه اجازه نداد که او نظرات خود را به سران پ.ک.ک و افکار عمومی ترکیه منتقل کند.

اما دیروز، عبدالله اوجالان رهبر زندانی پ.ک.ک پس از مدت‌ها ممنوع الملاقات بودن و قطع ارتباط با وکلای مدافع و هیئت‌های سیاسی، بالاخره یکبار دیگر توانست با یکی از وکلای خود دیدار کرده و یک پیام سیاسی مهم را منتقل و منتشر کند.

دیدار با اوجالان و انتخابات استانبول
از نظر بسیاری از تحلیلگران سیاسی ترکیه، همزمان شدن اعلام حکم ابطال انتخابات استانبول و دیدار نوروز اویسال وکیل عبدالله اوجالان با موکل خود، یک رویداد اتفاقی و تصادفی نیست.
برخی از روزنامه‌نگاران نزدیک به حزب عدالت و توسعه اعلام کرده‌اند که این اقدام می‌تواند نویدبخش آغاز دور جدیدی از مذاکرات صلح باشد. چنین اقدامی به این معنی است که احتمالاً گروه امنیتی تحت امر هاکان فیدان رئیس سرویس اطلاعاتی میت ترکیه با اوجالان توافق کرده‌اند که او حزب دموکراتیک خلق‌ها را راضی کند تا رای خود را به مخالفین اردوغان ندهند و زمینه پیروزی نامزد جمهور ائتلاف جمهور در این شهر را فراهم کنند و علاوه بر این،  بر معادلات سیاسی مناطق کردنشین شمال سوریه نیز تاثیر بگذارد.

دیدار با اوجالان، مذاکره با آمریکا و درگیری در سوریه
عبدالله اوجالان رهبر زندانی پ ک ک از سوی سرویس اطلاعاتی میت ترکیه در شرایطی یک بار دیگر به صحنه باز گرداند شده که جیمز جفری نماینده ویژه دونالد ترامپ در پرونده سوریه به مدت سه روز با هیئت سیاسی امنیتی آنکارا مذاکره کرد تا با آنها در مورد مسائل مهمی همچون خرید سامانه موشکی از روسیه و نیز تحولات مناطق کردنشین سوریه به توافق برسد.

اما تا این لحظه کوچکترین خبری مبنی بر هرگونه توافق بین آمریکا و ترکیه در این مورد منتشر نشده است و جیمز جفری در شرایطی به ژنو رفته که هنوز هم نمی‌داند تیم اردوغان در مورد شرق فرات چه تصمیمی دارد و می‌خواهد چگونه با کردهای همپیمان واشنگتن تعامل کند. آیا به آنها حمله خواهد کرد یا حاضر خواهد شد تحت شرایطی ویژه، حضور آنها را در مرز خود بپذیرد؟ در هر صورت دیدار با اوجالان، سه هدف مهم دارد که عبارتند از:
کاهش تنش با شاخه نظامی پ.ک.ک.
تغییر معادلات انتخابات استانبول.
تاثیر گذاری بر معادلات مناطق کردنشین شمال سوریه

یکی از نظامیان ترکیه دو روز پیش در یکی از مناطق حوالی غرب فرات مورد اصابت گلوله کردهای مسلح وابسته به پ.ک.ک قرار گرفت و ارتش ترکیه در واکنش به این اقدام، در حملات هوایی و زمینی، 23 نفر از آنها را از بین برد.

علاوه بر این، در برخی مناطق نزدیک عفرین نیز، تاکنون چندین نفر به اتهام همکاری با ترکیه، به دست کردها کشته شده‌اند. در همین حال، اقدام برای حمله به شرق فرات نیز به خاطر تهدیدات اقتصادی دونالد ترامپ عملاً کنار گذاشته شده و  ترکیه از توافق با آمریکا در شمال سوریه تا حد زیادی ناامید شده است. چرا که واشنگتن از یک سو می‌خواهد از گروه‌های کُرد مسلح وابسته به پ.ک.ک حمایت کند و از دیگر سو راضی نیست هواپیمای جنگنده اف 35 به ترکیه تحویل داده شود و آشکارا می‌گوید که از خرید سامانه موشکی اس 400 نگران و ناراضی است.

در چنین شرایطی است که احتمالاً اردوغان می‌خواهد یک بار دیگر گفت‌وگو با کردها را امتحان کند. اما باید پرسید: آیا چنین اقدامی، راحت و بدون دردسر خواهد بود؟ در پاسخ باید گفت: خیر. کلیدزدن دور جدیدی از مذاکرات صلح بین ترکیه و پ.ک.ک، امر دشواری است.

در مورد دلایل دشواری مذاکره، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. در جریان کمپین‌های تبلیغاتی انتخابات شهرداری‌های ترکیه، رجب طیب اردوغان رهبر عدالت و توسعه و دولت باغچلی رهبر حزب حرکت ملی با به راه انداختن ائتلاف جمهور به این بهانه به حزب جمهوری خلق و ائتلاف ملت حمله ور شدند که آنها می‌خواهند با همدستی پ.ک.ک، ترکیه را به سمت تجزیه پیش ببرند.

به همین خاطر در شرایط فعلی اردوغان نمی‌تواند با یک عقب‌گرد ناگهانی یکبار دیگر مذاکره با پ.‌ک‌.ک و اوجالان را به عنوان یک اولویت مهم سیاسی و امنیتی برای هواداران خود توجیه کند.
2.دولت باغچلی و حزب حرکت ملی، در انتخابات سال 2018 و 2019 به تمام معنی کلمه به داد اردوغان رسید. با توجه به منش فکری و سیاسی باغچلی و ضدیت حزب او با اعطای هرگونه امتیاز به کردها، واضح است که یکی از شرایط مهم همراهی او با اردوغان، این بوده که راه بر مذاکرات صلح بسته شود و در صورتی که حزب عدالت و توسعه بخواهد در مقطع فعلی،  یک بار دیگر سخن از مذاکره به میان بیاورد، با اعتراض شدید رهبر حزب حرکت ملی روبرو خواهد شد و چنین چیزی می‌تواند به شکل جدی تداوم حیات سیاسی و اجتماعی ائتلاف جمهور را به مخاطره بیاندازد.

3. حزب دموکراتیک خلق‌ها به عنوان مهمترین نهاد اقماری سیاسی و قانونی پ.ک.ک، عملاً در معرض نابودی قرار گرفته است.

صلاح الدین دمیرتاش رهبر سابق و بسیاری از کادرهای مهم این حزب که از گردانندگان اصلی مذاکرات صلح به شمار می‌آمدند، هم اکنون پشت میله‌های زندان هستند و رهبران و مسئولین جدید نیز از کفایت سیاسی و محبوبیت اجتماعی چندانی برخوردار نیستند و اگر قرار باشد گفت‌وگو و مذاکره حتی در سطح پایین آغاز شود، یکی از پیش‌نیازهای آن، آزاد کردن دمیرتاش و دیگر سران حزب دموکراتیک خلق‌ها است که به نظر می‌رسد فعلاً دولت مبتنی بر حزب عدالت و توسعه و افکار عمومی ترکیه آمادگی چنین اقدامی را ندارد.

4.تبعیت و حرف شنوی سران پ.ک.ک از اوجالان، محل تردید و گمان است. در جریان مذاکرات صلح سال 2013 میلادی، ثابت شد که یک جناح قدرتمند در داخل پ.ک.ک، تمایلی به اجرای مو به موی خواسته‌های اوجالان ندارد.

همزمان با آن که دمیرتاش و دیگر رفقای او در زندان ایمرالی، آنکارا، کوهستان قندیل و اروپا با اوجالان، دولت ترکیه و مسئولین پ.ک.ک در حال گفت‌وگو و مذاکره بودند، گروه دیگری از سران این حزب در برخی از شهرهای کوچک ترکیه خندق و کانال حفر کرده و مشغول به درگیری با نیروهای پلیس و ژاندارمری بودند و ادعا می‌کردند که برای پیشبرد مذاکرات صلح، باید خودگردانی‌های دموکراتیک ایجاد شود و این همان مسئله‌ای بود که مذاکرات صلح را بر باد داد.

بنابراین در شرایط کنونی هم بعید است که اگر حتی مذاکره جدیدی آغاز شود، جناح جنگ طلب پ.ک.ک با آن مخالفت نکند.

در مورد احتمال تبعیت یا عدم تبعیت پ.ک.ک از خواسته‌های اوجالان، اما و اگرهای فراوانی وجود دارد، اما در هر حال به صحنه بازگرداندن او از سوی دولت اردوغان، رویداد کم اهمیتی نیست. چرا که اوجالان در شرایط فعلی، در مسائل حساسی همچون فرونشاندن غائله اعتصاب غذای زندانیان، انتخابات استانبول و  رویدادهای شمال سوریه به دولت امتیاز داده و احتمالاً در قبال این امتیازات، وعده‌هایی به او داده شده است.

انتهای پیام/