فوتبال جهان| دروسی: از کسی کینه‌ای ندارم و تصمیم مدیران رم را درک می‌کنم/ دوست دارم مربی شوم

به گزارش خبرگزاری تسنیم، دانیله دروسی که در پایان فصل جاری به حضور 18 ساله‌اش در رم پایان خواهد داد و دیدار پیش‌روی رم با پارما آخرین بازی‌اش را برای این تیم انجام خواهد داد، بعدازظهر امروز (سه‌شنبه) با حضور در کنفرانس خبری که به همین منظور تدارک دیده شود بود، در حالی که احساسی شده بود، گفت: در ماجراهای ناخوشایندی که در گذشته من هم در آن دخیل بودم، ترجیح می‌دادم انتخاب‌های متفاوتی انجام می‌دادم. اگر چوب جادو داشتم، دوست داشتم چند جام بیشتر در کلکسیون افتخاراتم قرار می‌دادم اما هرگز ذهنیتم را نسبت به باشگاه رم تغییر نمی‌دادم و پوشیدن پیراهن این تیم را انتخاب می‌کردم.

وی افزود: هواداران همیشه به من عشق ورزیدند و من هم سعی کردم جواب لطف و محبت آنها را با انتخاب پیراهن رم نشان دهم. ما یکدیگر را انتخاب کردیم. در آینده هم از روی سکوها ساندویچ و نوشیدنی به دست، دوستانم در داخل زمین را تشویق خواهم کرد. من تصمیم مدیران باشگاه رم را درک می‌کنم. من 35 ساله هستم و شناخت خوبی از فوتبال دارم و نمی‌خواستم آرامش تیم را به هم بریزم. خوشحال نیستم اما از کسی در باشگاه هم کینه‌ای ندارم و تصمیم باشگاه را درک می‌کنم. از هیئت مدیره باشگاه به خاطر پیشنهادی که به من داشتند، تشکر می‌کنم و برای‌شان احترام زیادی قائل هستم، اما هنوز حس یک فوتبالیست را دارم.

دروسی 35 ساله که از سال 2001 تا کنون در 615 بازی برای جالوروسی به میدان رفته و 63 گل نیز به ثمر رسانده است، صحبت‌های خود را اینطور ادامه داد: من در اینجا رشد کردم و هواداران به من آموختند که عاشق این تیم باشم. جالا می‌توانم به آنها توصیه کنم که در کنار تیم محبوب‌‌شان بمانند. آنها هواداران خوبی هستند. دوست دارم مربی شوم و خود را در حال حاضر مناسب پست مدیر ورزشی تیم نمی‌بینم. باید مطالعه کنم و چیزهایی در این راه یاد بگیرم و باید بگویم سفری طولانی در پیش دارم.

وی افزود: پس از بازی رم و پارما که آخرین بازی فصل است، به تعطیلات خواهم رفت و نیاز به زمان دارم تا در مورد فوتبال فکر کنم. در مورد آینده حرفه‌ای‌ام هم باید با خانواده و مدیر برنامه‌هایم صحبت کنم. باید از خدا بابت چنین دوران حرفه‌ای‌ام تشکر کنم چون کاری که می‌خواستم را کردم و برای تیمی بازی بازی کردم که عاشقش هستم. از هم‌تیمی‌ها و رقبایم تشکر می‌کنم که من را سرزنده نگه داشتند.

انتهای پیام/