اظهارات مضحک سفیر آمریکا در اسرائیل
فریدمن سفیر آمریکا در اسراییل در یک شبیه سازی، رابطه آمریکا و اسرائیل را «قربانگاه» معبد اولیه یهودیان در بیت المقدس و سفارت آمریکا را «معبدی» نامید که مردم در آن خدا را عبادت و بابت این اتفاق شکرگزاری می کنند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، طی چند روز گذشته سخنان دیوید فریدمن سفیر آمریکا در اسرائیل توجه زیادی را به خود جلب کرده است. به گزارش نیویورک تایمز فریدمن روز سه شنبه در مراسم سالروز گشایش سفارتخانه آمریکا در بیت المقدس گفت: «اسرائیل در طرف خدا قرار دارد».
ماهیت مذهبی سخنان فریدمن از این اظهار نظر بسیار فراتر می رود. فریدمن در یک شبیه سازی، رابطه آمریکا و اسرائیل را «قربانگاه» معبد اولیه یهودیان در بیت المقدس و سفارت آمریکا را «معبدی» نامید که مردم در آن خدا را عبادت و بابت این اتفاق شکرگزاری می کنند. به گفته فریدمن لازم است که آمریکا و اسرائیل ظرف ماه های آینده باز هم نزدیک تر شوند و حتی به سمت «تقدسی» بزرگ تر حرکت کنند.
فریدمن در 14 می در مراسمی به مناسبت اولین سالگرد گشایش سفارتخانه آمریکا در این شهر سخن می گفت، روزی در سال 2018 که شاهد کشته شدن بیش از 60 معترض فلسطینی در غزه بود.
فریدمن در بخشی از سخنان خود که درونمایه مذهبی داشت گفت: «به نظر من ما کاری را انجام دادیم که مدت ها بود انجام نشده بود، ما معبد جدیدی را در شهر مقدس بیت المقدس ایجاد کردیم و بسیار به این کار خود مفتخریم (تشویق حضار)...چیزی که شاید من بیشترین رضایت خاطر را از آن دارم...گردشگرانی هستند که به دیدن سفارتخانه می آیند... مزاح نمی کنم، کسانی که زانو می زنند و خدا را نیایش می کنند که آنها چنین روزی را به چشم خود دیده اند، که چنین روزی فرا رسیده است...آنها عکس می گیرند، کسانی هستند که اشک از چشم هایشان سرازیر می شود و مردمی هستند که عمیقا به دعا و نیایش مشغول می شوند. واکنش بازدید کنندگان به شدت تکان دهنده و تاثیرگذار است و من از دیدن آنها سیر نمی شوم.»
فریدمن در مخالفت با کسانی که می گویند انتقال سفارتخانه «صرفا عملی نمادین» بوده گفت: «این کار صرفا از روی حقیقت انجام شده. انتقال سفارتخانه مهر تایید قدرتمندترین کشور جهان (بر اسرائیل بوده) قدرتمندترین نه تنها از نظر نظامی، بلکه قوی ترین از نظر اقتصادی، بلکه قدرتمندترین از نظر اخلاقی، با شالوده ای از ارزش های یهودی- مسیحی که بر تعلق خاطر تک تک شهروندان این کشور نفوذ دارند. این کشور ارتباط صادقانه تاریخی غیر قابل گسست بین مردم یهود و شهر بیت المقدس را به رسمیت شناخت. این کاری نمادین نیست. این کار از یک اقدام نمادین صرف بسیار فراتر می رود.»
سپس فریدمن اشاره کرد که ایالات متحده از این نیز فراتر می رود و حاکمیت اسرائیل بر بخش هایی از کرانه غربی را به رسمیت می شناسد: «اما آیا این کافی است؟ آیا ما باید به دستاورد حاصل شده اکتفا کنیم و متوقف شویم؟ به نظر من پاسخ منفی است. با دولتی که مایک پنس و مایک پمپئو و جان بولتون و جراد کوشنر و جیسون گرینبلت و من در آن حضور داریم... برخی از اسرائیل به عنوان مهم ترین متحد ما در منطقه نام می برند، من کلمه «منطقه» را از این جمله حذف می کنم. باید با مطرح کردن ایده های همکاری جدید و متهورانه، این رابطه را باز هم قوی تر و مستحکم تر و مستحکم تر کرد.»
فریدمن در ارتباط با نقش خدایی اسرائیل گفت: «آیا اسرائیل در حال قدرتمندتر شدن است؟ ببینید اسرائیل به دو دلیل در حال قدرتمندتر شدن است. دلیل اول که مهم ترین دلیل هم هست، معیاری عینی است که بر اساس آن اسرائیل خود را می سنجد که رابطه آن با ایالات متحده تا چه اندازه و در چه سطوح متعددی قدرتمند است. و این سطح رابطه قدرتمند همچنان بیشتر و بیشتر و قدرتمندتر و قدرتمندتر می شود. و دلیل دوم این است که اسرائیل از اسلحه ای سری برخوردار است که کشورهای زیادی از آن برخوردار نیستند. اسرائیل در طرف خدا قرار دارد و ما این را دست کم نمی گیریم.»
در این زمینه فریدمن فراتر رفت و به جشن یهودی فصح و ترانه «داینو» که به معنای «کافی است» و «تمام گام های روزافزونی که خدا برای قوم یهود برداشته» اشاره کرد. فریدمن فهرستی از تمام اقداماتی را که ترامپ برای اسرائیل انجام داده ارائه کرد، از جمله به رسمیت شناختن بلندی های جولان به عنوان بخشی از خاک اسرائیل، خروج از قرارداد اتمی با ایران، انتقال سفارتخانه، شخصا دعا کردن در دیوار غربی که به گفته او هر یک از این گام ها می توانست کافی باشد. اما: «به نظر من کافی نیست. تمثیلی که دوست دارم برای انتقال بهتر این معنا به آن اشاره کنم، داستان معبد در بیت القدس و قربانگاه در بیت المقدس است. اگر به روند ساخت معبد نگاه کنید...محراب روی یک سراشیب ساخته شده. اگر به سمت بالا بروید و توقف کنید، به عقب سر می خورید. برای رسیدن به آن سطح از تقدس که قربانگاه طلب می کند، باید همچنان ادامه دهید و پیشروی و باز هم پیشروی کنید. چرا که توقف کردن تبعاتی دارد. اگر متوقف شوید به سمت عقب بر می گردید و این اتفاقی است که ما نمی خواهیم رخ دهد. به نظر من این الگویی است که ما باید در کار خود رعایت کنیم.»
یک بخش دیگر سخنان روز سه شنبه فریدمن که اهانت به فلسطینی ها تلقی شد، این ادعای او بود که انتقال سفارتخانه هیچ عواقب واقعی در پی نداشت: «تمام پیش بینی ها حتی برخی از پیش بینی های خود ما درباره خطرات این کار، خشونت های متعاقب آن، درباره به آخر رسیدن دنیا؛ واقعیت این است که آن روز در سراسر شهر بیت المقدس فکر نمی کنم که بیشتر از 20 نفر دست به اعتراض زده باشند. به نظر من در آن روز مردم حاضر در برخی از رستوران های شهر از غذایی که می خوردند ناراضی و ناشادمان تر بودند تا نسبت به انتقال سفارتخانه به این شهر. البته آن روز خشونت هایی در غزه رخ داد. از یک ماه قبل از آن خشونت هایی در غزه جریان داشت. خشونت در غزه هیچ ربطی به گشایش سفارتخانه در بیت المقدس نداشت و باید گفت که به روابط مابین سازمان آزادیبخش فلسطین و حماس مرتبط بود.»
این حرف حقیقت ندارد. همانطور که آلیسون دگر در گفتگویی با احمد ابو آرتما رهبر معترضان غزه گزارش داده بود، انتقال سفارتخانه آمریکا به بیت المقدس برای فلسطینیان در غزه حکم «تغییر دهنده بازی» را داشت و محرکی برای اعتراضات «راهپیمایی بزرگ بازگشت» محسوب می شد که در جریان آن بیش از 250 نفر کشته و هزاران نفر زخمی شدند.
نویسنده: فیلیپ وایس Philip Weiss روزنامه نگار آمریکایی
منبع: فارس
انتهای پیام/
