اثبات تأثیر روزهداری بر درمان دیابت توسط کالج بیلر تگزاس
بر اساس تحقیقات یک استادیار پزشکی کالج بیلر تگزاس، روزهداری از سپیدهدم تا غروب آفتاب بهمدت ۳۰ روز، نقش حیاتی در بهبود مقاومت انسولین و محافظت در برابر رژیم غذای پرچرب و شیرین ایفا میکند و یک روش برای درمان شرایط مرتبط با چاقی از جمله دیابت است.
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ بر اساس تحقیقات منتشرشده، روزهداری از سپیدهدم تا غروب آفتاب بهمدت سی روز نقش حیاتی در بهبود مقاومت انسولین و محافظت در برابر رژیم غذای پرچرب و شیرین ایفا میکند.
این تحقیق که بر مبنای روزه ماه رمضان انجام شده است، یک تمرین معنوی برای مسلمانان است که یک روش بالقوه را برای درمان شرایط مرتبط با چاقی از جمله دیابت، سندروم متابولیک و بیماریهای غیرواگیر مثل کبد چرب ارائه میکند.
دکتر عایشه لیلا میندیک اوغلو نویسنده اصلی این مطالعه و استادیار پزشکی و جراحی کالج بِیلِر در تگزاس در این باره گفت: بر اساس دادههای سازمان سلامت جهانی، چاقی، زندگی 650 میلیون نفر از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار میدهد و آنها را در معرض بیماری مختلفی قرار میدهد.
تغذیه و روزه گرفتن میتواند تأثیر چشمگیری در چگونگی سوختوساز پروتئینهایی داشته باشد که باعث کاهش مقاومت انسولین و حفظ وزن ایدهآل بدن شود؛ بنابراین زمان و حدفاصل زمانی بین وعدههای غذایی میتواند یک فاکتور مهم برای افرادی باشد که در معرض شرایط چاقی قرار دارند.
یک مطالعه آزمایشی با حضور 14 فرد سالم که در ماه رمضان بهمدت 4 هفته از طلوع آفتاب تا غروب آفتاب بهمدت 15 ساعت روزه گرفتند انجام شد.
محققان نمونه خونهای اشخاص را یک بار قبل از روزهداری (قبل از شروع رمضان)، یک بار در هفته چهارم روزهداری و یک هفته پس از روزهداری (یک هفته پس از ماه رمضان) جمعآوری کردند.
نتایج حاصل از نمونههای خون، افزایش سطوحی از پروتئین تروپومیوزین 1،3 و 4 را نشان داد که نقش مهمی در حفظ سلولهای سالم و بازسازی سلولها برای پاسخ بدن به انسولین دارند.
تروپومیوزین 3 نقش مهمی در افزایش حساسیت به انسولین ایفا میکند که به سلولهای بدن اجازه میدهد بهشکل مؤثرتری از گلوکز بدن استفاده کند و قند خون را کاهش دهد.
یافتههای این تحقیق یک افزایش قابل ملاحظه در تولید پروتئین تروپومیوزین 3 بین شروع روزهداری و یک هفته پس از روزهداری (یک هفته پس از ماه رمضان) را نشان داد؛ نتایج مشابهی در این بازه زمانی در تولید پروتئین tpm1 و tpm4 نیز یافت شد.
انتهای پیام/*