معاون شهردار تهران: "معماری ایرانی ـ اسلامی" موجودی در حال انقراض است
معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران گفت: معماری ایرانی ـ اسلامی موجودی زنده است که در فرهنگ دینی ما رشد کرده است اما با قوانین و مقررات برآمده از فرهنگ و تاریخ غیرایرانی، دست و پایش را بسته‌ایم و متأسفانه در حال انقراض است.
عبدالرضا گلپایگانی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره مؤثر نبودن اقدامات شورای شهر برای تحقق معماری ایرانی ـ اسلامی اظهار داشت: معماری یک مفهوم فراتر از نماست و حتی شیوه و سبک زندگی را شامل می‌شود بنابراین معماری را منحصرا در نمای ساختمان نمی‌بینیم چرا که مفهوم گسترده‌تری دارد.
وی ادامه داد: یک موجود زنده ارزشمند و ریشه‌دار تاریخی به نام معماری ایرانی ـ اسلامی داریم که در فرهنگ دینی ما رشد و نمو داشته است اما در حال حاضر دست و پای این موجود زنده را با قوانین و مقرراتی که برآمده از فرهنگ و تاریخمان نبوده است، بسته‌ایم و متأسفانه این موجود زنده تبدیل به یک موجود در حال انقراض شده است بنابراین ما باید آن را حفاظت کنیم تا رشد کند؛ این رویکردی است که در حوزه معماری، ساختمان‌‌سازی و حتی در مسائل شهرسازی داریم.
معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران تصریح کرد: در مسابقه‌ای که اخیراً برگزار کرده بودیم یکی از معیارهای تعیین شده، توجه به معماری بومی بود که دو شرکتی که رتبه اول و دوم را کسب کردند، ایتالیایی و اسپانیایی بودند؛ هر دوی این شرکت‌ها بیشتر از شرکت‌کنندگان داخلی به باغ‌سازی و معماری ایرانی توجه کرده بودند این امر نشان می‌دهد به واسطه اینکه خودمان در فضای معماری ایرانی بزرگ شده‌ایم، ارزش‌های آن را نمی‌بینیم.
وی افزود: در جلسه‌ای که در یکی از دانشگاه‌های ایتالیا در نوروز 98 داشتم بسیاری از دانشجویان و اساتید، معماری ایرانی را می‌شناختند؛ معماری ایرانی یک شناسنامه برای تاریخ کشور ما است و وظیفه داریم آن را حفظ کنیم.
گلپایگانی خاطرنشان کرد: در حوزه بافت فرسوده، روی نما تمرکز زیادی شده بود و اتفاقات خوبی هم رخ داد به گونه‌ای که در کمیته‌های نما به هیچ‌وجه نماهایی که ظاهر آنها جار می‌زند که منطبق با معماری بومی ما نیستند مانند شیشه و کامپوزیت، تأیید نمی‌شود حتی موردی وجود داشته که برای نمای ساختمان از خارج کشور شیشه خریداری کرده‌اند ولی کمیته نما با توجه به معیارها و ضوابط نتوانسته آن را تأیید کند.
وی گفت: برای ما، رعایت معیارها و نزدیک شدن شکل و شمایل ساختمان‌ها به آنچه در تاریخ معماری ما هست، اهمیت زیادی دارد اما در این نقطه متوقف نخواهیم شد و حتما به سمتی می‌رویم که سبک زندگی و معماری ایرانی بتواند قالب خودش را پیدا کند و دو تا سه سال دیگر می‌توانیم نتایج آن را ببینیم.
