پشت‌صحنه «خوان نیاز»| تهیه‌کننده برنامه سحرگاهی شبکه دو: تلویزیونی‌ها مؤثرترند تا سلبریتی‌ها!/ برنامه‌های سحرِ تلویزیون باید با مخاطب همذات پنداری کند
رحیم صادق‌پور معتقد است تلویزیونی‌ها مؤثرتر و تواناترند چون می‌دانند باید روی آنتن چه‌کار کنند اما چهره باعث شده تا سلبریتی‌ها وارد تلویزیون شوند و یک مواقعی هم خطاهای فاحشی انجام دهند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ویژه‌برنامه سحرگاهی ماه مبارک رمضان شبکه دو سیما با حضور خانواده‌های ایرانی از طبقات و صنوف مختلف اجتماعی تهیه شده و گفتگو پیرامون تربیت دینی، همراه با بخش‌های متنوعِ نجوا و مناجات، شعرخوانی، مداحی، دعای سحر، قرآن و اذان و... روی آنتن می‌رود. رحیم صادق‌پور تهیه‌کننده و سیدمحمدرضا احمدی‌طباطبایی نیز مجری این برنامه تلویزیونی به‌شمار می‌روند.
«خوان نیاز» هر شب ساعت 02:50 بامداد از شبکه دو سیما پخش می‌شود و تا دقایقی پس از اذان صبح این برنامه ادامه دارد. البته ناگفته نماند در ابتدا قرار بود امیرحسین مدرس، مجری سحرگاه شبکه دو سیما باشد ولی به‌دلایلی این اتفاق نیفتاد؛ البته رحیم صادق‌پور در گفتگویی با خبرنگار خبرگزاری تسنیمدرباره عدم حضور این مجری تلویزیون توضیحاتی داده است.
«خوان نیاز» امسال دوساله می‌شود؛ برنامه‌ای که ویژه خانواده‌ها و در قالب اجتماعی و معارفی تهیه شده و شامل بخش‌هایی از جمله مناجات و شعرخوانی، مداحی، گزارش اجتماعی، مصاحبه با میهمان، گفتگو با موضوع تربیت دینی، سبک زندگی اسلامی و تغذیه اسلامی، معرفی آداب و رسوم ویژه ماه مبارک رمضان ویژه شهرستان‌های مختلف و ارتباط با شهرستان‌هاست.
مشروح گپ‌وگفت با تهیه‌کننده «خوان نیاز» برنامه سحرگاهی شبکه دو سیما را در ادامه می‌خوانید:
* ابتدا از خوان نیاز صحبت کنید؛ چطور به این ایده برنامه‌سازی رسیدید و هراس نداشتید از اینکه مجری بنام و مشهوری این برنامه را اجرا نمی‌کند؟
مجری ما چهره‌ای از قضا شناخته‌شده است هم به‌عنوان یک مجری معارفی و هم در اجرای برنامه‌های اجتماعی شبکه‌های مختلف به‌عنوان یک مجری کاربلد، او را می‌شناسند. حداقل طبق اطلاعی که من دارم بیش از 12، 13 سال است در شبکه‌های مختلف تلویزیون، برنامه دارند. از شبکه تهران، یک گرفته تا شبکه‌های دو و قرآن سیما چهره شناخته‌شده‌ای است.
من هم خیلی مفتخرم با ایشان کار می‌کنم؛ زیرا جزو مجریانی هستند که در این سال‌هایی که برنامه‌سازی کردم با ایشان راحت‌تر بودم، چون کسی که در تلویزیون برنامه‌سازی می‌کند برایش مهم است که یک مجری همراه داشته باشد، از این رو، خروجی کار هم به‌بهترین شکل ممکن روی آنتن خواهد رفت و بیننده هم لذت می‌برد.
در حقیقت ایده برنامه‌سازی «خوان نیاز» حاصل یک کار گروهی بوده و نمی‌توانم بگویم به‌طور مطلق من آغازکننده‌اش بوده‌ام هم سال گذشته و هم امسال. این کار تکمیل‌شده یک اتاق فکر و خرد جمعی است. در همه برنامه‌هایی که کار کردم همیشه به این اندیشه‌ورزی و خردورزی اعتقاد داشته و دارم. و معتقدم برنامه‌سازی به این شکل به بهترین نحو ساخته و پرداخته می‌شود.
با توجه به اینکه محوریت شبکه دو، خانواده است شعار برنامه سحرگاهی «خوان نیاز» هم خانواده رمضانی است. و سعی کردیم از خانواده‌ها در برنامه‌هایمان استفاده کنیم و خانواده‌ها را مورد مخاطب قرار دهیم، چون خانواده اساس و پایه همه جوامع است. البته شاید به‌نظر شعاری بیاید اما موضوعی که هست من برنامه را قرار است برای خانواده‌ها بسازم و در این خانواده هم نوع قشری از کودک و نوجوان گرفته تا جوان، بزرگسال و میانسال؛ سعی کرده‌ایم همه این اقشار را به‌شکلی کنار هم داشته باشیم. البته قبول هم داریم نقاط ضعفی وجود دارد اما من و همه گروه «خوان نیاز» سعی کرده‌ایم این نقاط ضعف به حداقل برسند.
* چرا امیرحسین مدرس که نامش در ابتدا به‌عنوان مجری مطرح بود به مرحله اجرای این برنامه نرسید؟
مسلماً وقتی یک برنامه شروع به کار می‌کند یک اتاق فکری را تشکیل می‌دهد، بنابر نظر این اتاق فکر، چند نفر به‌عنوان مجری کاندیدا می‌شوند که یکی از کاندیداهای اصلی اجرای «خوان نیاز» امیرحسین مدرس بود، مجری‌ای که بنده مفتخرم سال‌های گذشته در خدمت ایشان بودم. اسامی دیگری بودند از جمله سیدمحمدرضا احمدی‌طباطبایی. طبق این تصمیم‌گیری گروهی و نظر خود امیرحسین مدرس، قرار شد در برنامه‌های دیگر شبکه دو از ایشان استفاده شود.
اگر این اتفاق برای من به‌عنوان تهیه‌کننده بیفتد که برایم بسیار ایده‌آل است. بالاخره قرعه به نام سیدمحمدرضا احمدی‌طباطبایی افتاد و با ایشان کار را شروع کردیم. البته در دو قسمت اول اجرای برنامه را به مجری برنامه «دو رکعت» شبکه دو واگذار کردیم؛ برنامه‌ای که در روزهای غیررمضان زمان سحرگاه و هنگامه اذان صبح روی آنتن می‌رود.
* اساساً شبکه دو هم مثل شبکه یک به یک طریقه برنامه‌سازی بدون توجه به سلبریتی هم در مرحله اجرا و هم مهمان‌هایی که حضور پیدا می‌کنند، می‌پردازد، آیا با این مدل برنامه‌سازی موافق هستید؟
من نمی‌توانم درباره کلیدواژه "سلبریتی" نظر خاصی بدهم اما همان‌طور که در اوایل صحبت‌هایم اشاره کردم محوریت برنامه «خوان نیاز» خانواده است و این طور راحت‌تریم همه خانواده‌ها به‌نوعی کنار ما باشند مسلماً ما نمی‌توانیم در خدمت همه خانواده‌های ایرانی باشیم. سعی کردیم همه اجزای برنامه ما طبیعی باشد منظورم این است از دکور فضای باز و با همه شرایط جوّی حتی آسیب‌هایی که دکور ما دید یا تأخیرهایی که در دکورمان به‌خاطر طوفان‌هایی که در تهران آمد، ایجاد شد.
بارها دکور ما به هم ریخت و همه زحمت کشیدند در مرحله آخر کار را برسانند. حتی یک درخت عظیمی روی دکور ما افتاد و یک شبی بخشی از دکور ما کج شد. ما تلاش کردیم که همه کارهایمان طبیعی و قابل لمس برای بیننده باشد، بنابراین ما باید از دل خود مردم باشیم، این از دل خود مردم بودن کمک می کند به ایجاد آن حسّ نزدیکی که خدا را شاکرم الآن با بیننده داریم و این حسّ قرابت و نزدیکی را بیننده هم احساس می‌کند. ما در واقع خود مردم هستیم و هیچ چیز بالاتر و پایین‌تر نیستیم. سعی کردیم میانه باشیم و همه را درنظر بگیریم.
* اصولاً ساخت برنامه‌های سحرگاهی تلویزیون باید چه شاخصه‌ها و ویژگی‌هایی را داشته باشند؟
من گمانم این است که ما در برنامه‌های سحرگاهی و خیلی از برنامه‌های اجتماعی باید سعی کنیم با مخاطب همزادپنداری داشته باشیم، و مردم آنچه را دوست دارند برایشان مهیا کنیم. ناگفته نماند ما سعی کردیم در برنامه «خوان نیاز» این کار را انجام دهیم. حتماً نکات ضعفی داریم و نمی‌توانم مُنکر آن بشوم و تلاشم با یک گروه 100نفره را امروز مردم در هنگامه سحر شبکه دو سیما نظاره‌گرند. خوشبختانه مدیران شبکه دو اجازه دادند بتوانم نظراتم را در کار اعمال کنم.
همه دوستان و عوامل برنامه به‌جرأت جزو بهترین‌های تلویزیون هستند؛ صبور، مشتاق و به‌گونه‌ای که انگار برنامه را از خودشان می‌دانند. شرایط جوّی فضای باز با استودیو متفاوت است و اگر برنامه را دیده باشید این جابه‌جایی‌ها بسیار سخت بوده است. نور و صدا و تنظیمات و اختیاراتی که برای اجرای برنامه تلویزیونی قرار است اتقاق بیفتد آماده‌سازی آن یک ساعت در فضای باز زمان می‌برد. همه دوستان من با انرژی این کار را کردند و در سریع‌ترین شکل ممکن این جابه‌جایی‌ها اتفاق افتاد.
* بفرمایید چقدر از اجرای مجری برنامه‌تان راضی بودید و اصولاً سپردن برنامه‌های مناسبتی به مجریان کاربلد اما غیرسلبریتی چه تبعات مثبت و منفی دارد؟
من با مجری برنامه «خوان نیاز» بسیار راحت بودم و خدا را شکر با هم هم‌فکر هستیم و درباره ابعاد مختلف برنامه گفتگو می‌کنیم. یک وقت‌هایی ایشان به من کمک می‌کند. این موضوع خیلی حرفه‌ای و تخصصی است؛ خدا را شکر با هم همفکریم و از اجرایشان راضی هستم.
درباره اینکه سپردن برنامه‌های مناسبتی به مجریان کاربلد اما غیرسلبریتی چه تبعات مثبت و منفی دارد؛ به‌نظرم در هر زمینه و کاری آدمی نیاز دارد که از ابتدا شروع کند و مجریان صداوسیما معمولاً دوره‌های خاصی را می‌گذرانند. در برنامه‌های مختلف تجربیات مختلفی را کسب می‌کنند و کم‌کم بالا می‌آیند.
شاید این مسئله در زمینه دوستانی که در وادی سینما هستند به این شکل نباشد، یعنی با استفاده از چهره و محبوبیت‌شان وارد تلویزیون می‌شوند و یک مواقعی هم خطاهای فاحشی می‌کنند. اما موضوعی که هست خاستگاه کسانی که در تلویزیون بزرگ شده‌اند و اصطلاحاً خاک صحنه تلویزیون را خورده‌اند مسلماً برای من به‌عنوان یک برنامه‌ساز راحت‌تر است.
یعنی کار کردن با این آدم‌ها راحت‌تر است در عین حال با شرایط و سختی‌های تولید برنامه آشناتر هستند. من البته کار سینما و سریال نکردم و گمان هم می‌کنم شرایط ما با آن دوستان متفاوت است، به همین خاطر شخصاً معتقدم حضور کسانی که از ابتدا در تلویزیون بودند، در حقیقت در تلویزیون تجربه اندوختند و با مردم به بالا آمدند مثمرثمرتر است.
* تلویزیون قرار است تا کی از قِبَل حضور سلبریتی‌ها در مقام اجرای تلویزیونی به جذب مخاطب برسد؟
من متأسفانه جوابی برای آن ندارم به دوستان اهل فن ربط دارد. به‌عنوان تهیه‌کننده و با تفکر خودم گمان شخصی‌ام این است که تمام افراد و دوستانی که در تلویزیون رشد کردند حضورشان مثمرثمرتر است و حضور دوستان مشهور و به‌قولی سلبریتی‌ها مغتنم است و شاید عرصه جدیدی باشد. من تا الآن با این دوستان کار نکردم و چون کار نکردم نمی‌توانم نظر خاصی بدهم.
انتهای پیام/*
