همه آنچه درباره نمایش جدید دیوید ممت می‌دانیم
دیوید ممت نمایشنامه‌ای با الهام از هاروی واینشتاین، تهیه‌کننده بدنام هالیوود نوشته و برای اجرا در هفتم ژوئن در لندن برنامه‌ریزی کرده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، در آستانه اجرا نمایش «گندم تلخ» دیوید ممت، که بازگشت او پس از یک دوره نسبتاً طولانی به تئاتر است، هالی ویلیامز، خبرنگار نیویورک تایمز گزارشی مفصل درباره پروژه جدید ممت منتشر کرده است که به شرح زیر است:
واژه‌ای که نمایشنامه‌نویس برنده جایزه پولیتزر، دیوید ممت، درباره جنبش MeToo کار می‌کرد، مرتبط به نمایشنامه‌ای بود که ابتدا در فوریه 2018 منتشر شد. آقای ممت به شیکاگو تریبون گفت: «من با تولیدکننده‌ام در برادوی صحبت کردم و اون گفت چرا نمایشنامه هاروی واینشتاین را ننوشتی؟ "و من هم نوشتم.»
از آن زمان، او در مورد این نمایشنامه، با عنوان «گندم تلخ» چیزی نگفته است. کسانی که درگیر تولید هستند که 7 ژوئن، اینجا در لندن، در تئاتر گریک شروع به کار می‌کنند و نمایش همچنان فوق العاده رازدار باقی مانده است.
چند نمایشنامه اخیر آقای ممت، از جمله آنارشیست، عروسک چینی و مجروح بازخورد مثبتی نداشتند. چرخش سیاسی او به جناح راست برایش چند طرفدار در محافل تئاتری دست و پا گرد.
هنوز: دیوید ممت - کسی که 10 فیلم را کارگردانی کرده - در مورد هاروی واینش اقتباس می‌کند؟ ما می‌خواهیم بیشتر بدانیم. همه چیزهایی که تا به حال فهمیدیم همین جاست.
آنچه آقای آقای ممت گفته است
او در مصاحبه با تریبون ادامه داد: «هر جامعه‌ای باید با جنبۀ غیرقابل‌کنترل جنسیت مواجهه شود و راه‌های مختلفی برای مقابله با آن بیازماید و هیچ یک از آنها خیلی خوب هم کار نمی‌کند. وقتی تغییر حالت می‌دهید، سختی عظیم در کار است که در حال حاضر، سخت است. مردم دیوانه می شوند آنها شروع به گسستن یکدیگر می کنند. "
آقای ممت کارگردانی این نمایش را برعهده دارد. شخصیت اصلی نمایش او، براساس مواد تبلیغاتی، یک «غول هالیوودی فریبنده» به نام بارنی فیین است. جان ملاکوویچ این نقش را بازی می‌کند که پس از سال 1992 اولین باری است که وست‌اند روی صحنه می‌رود.
آنچه آقای مالکوویچ گفته است
در ماه ژانویه، آقای مالکوویچ پس از آنکه «گندم تلخ» را در رادیو بی بی سی 4 به عنوان به عنوان یک «مضحکه سیاه» توصیف کرد، به شایعات دامن زد. مالکوویچ پیش‌بینی کرد: «شاید باعث ناراحتی افرادی شود که نوعی رفتار را تجربه کرده‌اند که نمایشنامه حاوی آن است و نشان می‌دهد و توصیف می‌کند.»
او با اشاره به اینکه او شخصاً متن را یک قطعه فوق‌العاده دیده‌است، گفت:«بسیاری از مردم ممکن است آن را دوست نداشته باشند.»
آقای مالکوویچ گفت: «بسیاری از نمایشنامه‌های بزرگ این سوال را مطرح می‌کنند: آیا می‌خندانم یا می‌گریانم؟ فکر می‌کنم بسیاری از کمدی‌های بزرگ در محل تلاقی میان درد و فارس هستند.»
پس بله، از همین الان جنجالی شده است
خبرهایی مبنی بر اینکه یک نمایشنامه‌نویس مرد قدرتمند و ثروتمند یک «مضحکه» درباره سوءاستفاده‌های انجام شده توسط یک مغول سینمایی قدرتمند و ثروتمند می‌نویسد، خیلی خوب پیش رفت. مسائل با زبان بشاش آزاردهنده با استفاده از مواد تبلیغاتی حمایت نشد که بیان می‌کند «گندم تلخ» توسط آقای ممت در «شرایط خلقی خوب» نوشته و کارگردانی شده است و شخصیت واینشتاین‌وار بارنی فین به عنوان «قهرمان ما» را توصیف می‌کند.
عنوان برچسب تجاری: «پول، جنس، قدرت. شما فقط به یکی از آنها نیاز دارید تا «گندم تلخ» را ببینید.»
روزنامه نگاران محتاطانه انتظار می‌کشند
یومی ادگوکه در گاردین اظهار داشت «حس درهمی از کنایه در واقعیت وجود دارد که یک کمپین برای تقویت صدای زنانی ایجاد شد که به جای تقویت صدای مردان است.» لین گاردنر، منتقد تئاتر دغدغه‌های خود را برای سایت The Stage بیان کرد که زنان باید داستان‌های #MeToo را از آن خود کنند، نه اینکه «نمایشنامه‌نویسان میانسال که آثار موفق اخیرشان اندک شده است و کسانی که مفتون «هیولاهای» مردانه هستند و می‌خواهند زمان بیشتری را به آنها اختصاص بدهند. به قدر کفایت زمان داشتند.»
نمایش با اسطوره‌شناسی خود بازی می‌کند
مواد تبلیغاتی برای نمایش با اشاره به اسطوره‌های یونانی- البته به روش طنازانه و فریبنده: پوسترها آقای مالکوویچ را بسان یک شخصیت درشت‌هیکل و شوم باد کرده‌اند و بارنی فین «یک هیولای پف کرده» است- اشغال شده است.
تصویر یک مینتور (گاو مرد) اشاره‌ای به مینتور نیمه مرد و نیمه گاو افسانه‌ای است که در مرکز یک هزارتو پرپیچ و خم زندگی می‌کرد و انسان‌ها را می‌خورد. با این حال، مواد تبلیغاتی به گفتن اینکه «سقوط او از قدرت به شرم، یک سفر اسطوره‌ای است که توسط افرادی با اودیسه مقایسه می‌شود که ادعا می‌کنند این کتاب را خوانده‌اند» ادامه می‌دهند که این نشان از خرد می‌دهد تا رد ارجاعات آقای ممت بامزه هستند.
نمایش یک ستاره زن تنومنددارد
آقای مالکوویچ به بی‌بی‌سی گفته است که یکی از شاکیان آقای واینشتاین خواسته است «گندم تلخ» را با نگاهی به آنچه در آن ظاهر می‌شود، بخوا -قبل از تصمیم‌گیری علیه نمایش، به دلایلی ناشناخته. نمایش علاوه بر بازیگر ستاره‌ای چون ایونا کیمبوک، که اولین تجربه‌اش در وست‌اند را خواهد داشت، همچنین دون مکیچن، یک بازیگر و کمدین بریتانیایی را دارد که دستیار تولیدی به نام سوندار را بازی می‌کند.
خانم مکیچن در مصاحبه‌ای گفت با یکی از کارکنان سابق آقای واینشتاین در حین آمادگی برای نقش صحبت کرده است.
او نمایشنامه را «یک داستان واقعاً مهم که باید اکنون روایت شود» خوانده و افزوده «امیدوارم تمام مجادلات در جریان را جذب کند و مردم را روشن کند: یا مسیح، نمی‌توانم ازش فرار کنم.»
در مورد پرسش یک داستان #MeToo که به عنوان «مضحکه» تلقی شده، او افزود همه مسأله لحن بود. او در صحبتی کوتاه پیش از شروع تمرین‌ها در ماه می گفت: «هیچ چیز خارق‌العاده‌ای در مورد تجاوز به عنف وجود ندارد. چیزی نیست که من درگیر آن شوم و اگر احساس کنم نسبت به مسیر داستان نقل شده ناراحتم، با خودم روراست خواهم بود.»
آقای ممت تاکنون یک نمایشنامه این گفته، اون گفته تفرقه‌انداز نوشته است
«اولئانا» آقای ممت در سال 1992 از مکالمات میان یک استاد کالج ممتاز و دانشجوی زن جوان زن کار درست سیاسی و ستیزه‌جو شکل می‌گیرد، که همواره بابت داشتن دانشجویی بحث برانگیز است که برای یک تجاوز دروغین خودش را به گریه وامی‌دارد، زنی آگاهانه در حال تخریب یک مرد را به تصویر می‌کشد.با تشویق به همدردی با استاد به اشتباه متهم، پرده نهایی نمایشنامه، خشونت زن جوانی را نشان می‌دهد که حتی با تشویق مخاطبان مواجه شده است.
و او راحت به هالیوود حمله می‌کند
بعید است آقای ممت هر ضربه‌ای بزند، وقتی که انتقاد از صنعت فیلم در جریان است - او مسلماً در فیلمنامه نامزد اسکارش، «سگ را بجنبان» در 1997 چنین نکرد. تفحص پیشین درباره کسب‌وکار نمایش به شکل فاحش و گیج‌کننده‌ای بدبینانه بوده است. کتاب «بامبی علیه گودزیلای» او در 2007 متشکل از مقالات تند و تیز درباره هر چیزی است که با تجارت فیلم به خطا رفته است، فرهنگ منحط و تهیه‌کنندگان حریص و طبیعت تهی سینمای مدرن را هدف قرار داده است.
بن برانتلی در یادداشت خود در نیویورک تایمز، در سال 1988، نمایشنامه «سریع شخم بزن» را یک «پرتره حک شده با اسید از بازیگران هالیوودی طمع‌کار و فاسد» توصیف کرد. نمایش تهیه‌کنندگان مرد را با استفاده از قدرتشان در اغوای کارکنان زن و جوان- قبل از فاش شدن - به تصویر می‌کشد که در واقع ممکن است زنان جوان آگاهانه آنان را مستمسک دست خویش کنند.
و بعد نیویورک؟ تعجب نکنید
انتخاب تهیه‌کننده نشان می‌دهد «گندم تلخ» ممکن است زندگی در نیویورک بعدتر روی صحنه رود. در حالی که برای نمایشی از ممت گشایش در لندن غیرمعمولی است، «گندم تلخ» توسط جفری ریچاردز، تهیه‌کننده تولید می‌شود - او تهیه‌کننده «عروسک چینی» در سال 2015، اجرای مجدد «گلن‌گری، گلن راس» در 2012 و اجرای مجدد سال 2008 «سریع شخم بزن» بود.
در میان ستاره‌های نمایش های پیشین ریچاردز آل پاچینو، آلن آلدا، لیو شریبر و الیزابت ماس حضور دارند.
انتهای پیام/
