نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه|مرسی شهیدِ ما نیست
شهدای ما افرادی هستند که در جنگ رهایی‌بخش در کنار آتاتورک شهید شده‌اند٬ یا در قبرس جنگیده‌اند و یا نظامیانی که در مبارزه با پ.ک.ک شهید شده‌اند. غیر از این‌ها ما شهید دیگری نداریم و مرسی شهید ما نیست.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
مرسی شهیدِ ما نیست
امین چولاشان/ روزنامه سوزجو
خوانندگان گرامی من! محمد مرسی رئیس جمهور سابق مصر٬ یک فرد اسلام‌گرای شریعت‌گرا بود که می‌خواست در مصر نظام سیاسی دینی و شریعت‌محور ایجاد کند و از سران گروه اخوان المسلمین بود که در بسیاری از کشورهای جغرافیای جهان اسلام در حملات خشن دست داشته است.
این آدم که با کودتا کنار گذاشته شده٬ 2 روز پیش در سالن دادگاه و در اثنای محاکمه بیهوش شد و مُرد. حالا رجب بیگ٬ رهبر آکپارتی و رئیس جمهور٬ او را شهید نامیده و به دستور سازمان دیانت اسلامی ترکیه در 81 استان کشور و در صدها شهرستان و هزاران مسجد این کشور٬ برای مرسی نماز میت غیابی اقامه شده است.
همان سازمان دیانت اسلامی که هیچگاه در خطبه‌ها و دعاهای خود از مصطفی کمال آتاتورک و جمهوری ترکیه یاد نکرده و موجودیت آنها را انکار می‌کند٬ وقتی که نوبت به محمد مرسی می‌رسد٬ تمام ترکیه را به میدان می‌آورد و برای اقامه نماز میت غیابی٬ دستور و بخشنامه صادر می‌کند.
خدا رحمتش کند. اما بگذارید بپرسم: مگر مرسی شهیدِ ماست؟
شهدای ما که معلومند. شهدای ما افرادی هستند که در جنگ رهایی‌بخش در کنار آتاتورک شهید شده‌اند٬ یا افرادی هستند که در قبرس جنگیده‌اند و یا نظامیانی که در مبارزه با پ.ک.ک شهید شده‌اند. غیر از این‌ها ما شهید دیگری نداریم و مرسی شهید ما نیست. اصلاً به هیچ وجه شهید ما نیست.
اردوغانِ سابق٬ آکپارتیِ سابق
الیف چاکر/ روزنامه قرار
عبدالقادر سلوی از روزنامه‌نگاران خوب و توانمند آنکارا٬ در مقاله خود در حریت٬ به موضوع مهمی اشاره کرده و نوشته است:«مدتی است برخی از افرادی که به دیدار اردوغان می‌روند٬ در گفت‌وگو با او٬ انتقاداتی مطرح می‌کنند. اردوغان از آنها می‌پرسد: مردم چه می‌خواهند؟ آنها هم می‌گویند: مردم٬ آن رئیس سابق را می‌خواهند. اردوغان می‌پرسد: مگر من عوض شده‌ام؟ آنها هم در پاسخ به اردوغان چیزهایی می‌گویند و اردوغان نیز بدون آن که عصبانی شود به حرف‌هایشان گوش می‌دهد.»
بله. مردم٬ خواهان اردوغانِ سابق و آکپارتیِ سابق هستند و این خواسته را پنهان نمی‌کنند.
مدتی است واقعاً حزب عدالت و توسعه در حوزه‌های اقتصادی و سیاست خارجی و ادبیات و گفتمان داخلی به شکل جدی دچار مشکل شده و از سال 2014 میلادی به این سو٬ انتقادات علیه حزب٬ بالا گرفته است.
مردم قبلاً چرا به این حزب و اردوغان رای می‌دادند؟ به این دلیل که اردوغان و یاران او مداوماً در حال تولید فکر و سیاست بودند و برای حل مشکلات ترکیه به شکل جدی فعالیت می‌کردند. اما حالا حزب عدالت و توسعه بالاترین مارک و برند خود یعنی بن علی یلدریم را به میدان می‌آورد، ولی باز هم پیروز نمی‌شود.
چرا؟ چون مردم دلشان برای آن رئیس و آن حزب تنگ شده است. همان رئیسی که در کنار مردم بود و همان حزبی که مداوماً در حال حل مشکلات بود.
آن وقت‌ها هر کدام از نمایندگان حزب عدالت و توسعه در پارلمان٬ یک سیاست‌مدار توانمند بود و کابینه هم از دل آن آدم‌های توانمند بیرون می‌آمد، اما حالا کیفیت پایین آمده و اغلب نمایندگان جدید٬ افرادی هستند که فقط در موافقت٬ دست بلند می‌کنند. همین.
این همان چیزی است که مردم را آزرده خاطر کرده و آنها را به نقطه‌ای رسانده که بگویند: آکپارتی سابق را می‌خواهیم.
مرسی به اقتدار اسلام‌گرایان پایان داد
مصطفی کمال اردم اُل/ روزنامه جمهوریت
یکی از وکلای مدافع محمد مرسی در گفت‌وگو با خبرنگاران خارجی گفته٬ آخرین جمله مرسی در دادگاه این بود: «اسرار فراوانی دارم که می‌توانم افشا کنم.»
از محمد مرسی در تاریخ سیاسی مصر به عنوان کسی یاد خواهد شد که اسلام سیاسی را از قوه به فعل درآورد و در عین حال به اقتدار اسلام‌گرایان در مصر پایان داد.
چرا؟ به این دلیل که اخوان المسلمین٬ پس از آن که قدرت را در مصر در دست گرفت٬ نشان داد که هیچ برنامه سیاسی و نقشه راه روشنی برای اداره کشور ندارد. نخستین اقدام مرسی در مقام رئیس جمهور٬ برکنار کردن وزیر دفاع و رئیس ستاد کل نیروهای مسلح بود.
او ژنرال عبدالفتاح سیاسی را بر سر کار آورد، اما نمی‌دانست همین آدم علیه او کودتا خواهد کرد. در همین حال٬ حساس‌ترین پست‌های وزارتی و مدیریتی کشور را به چهره‌های مهم اخوان المسلمین سپرد و بسیاری از انتصاب‌ها و اقدامات عجولانه او٬ شبیه اقدامات حسنی مبارک بود و در همان روزهای نخستی که صلاح عبدالمقصود را به عنوان وزیر دانش و آموزش معرفی کرد٬ اعلام شد که تمام مقالات و مطبوعات مصر به شکل جدی کنترل خواهد شد.
مرسی با ادعای دفاع از دموکراسی بر سر قدرت آمد، اما در اقدامات خود نشان داد که باوری به دموکراسی ندارد. او به دنبال اعمال تغییرات جدیدی در قانون اساسی مصر بود که در آن٬ هیچ نظارتی بر اعمال رئیس جمهور وجود نداشت.
اهداف مرسی برای تغییر قانون اساسی به شکلی بود که خیلی زود مورد اعتراض لاییک‌ها و چپ‌ها قرار گرفت و اعترضات مدنی گسترده‌ای به دنبال آورد.
مرسی در سیاست خارجی هم مرتکب خطاهای بسیاری شد. او در مورد سوریه٬ حزب الله لبنان و مسائل دیگر تصمیماتی گرفت که ارتباطی با دیپلماسی نداشت و فقط بر اساس اختلافات مذهبی بود. بی‌تعارف باید گفت: مرسی به دنبال تاسیس حکومت اسلامی بود و مطلقاً باوری به دموکراسی نداشت. بنابراین ممکن است او در مسیر مبارزاتی خود٬ شهید محسوب شود، اما قطعاً شهید راه دموکراسی نیست.
افزایش بیکاری در ترکیه
ثیف الیدن گورسل/پایگاه خبری تحلیلی تی 24
همچنان که در چند مقاله دیگر هم اشار کرده‌ام٬ بیکاری به عنوان یکی از تبعات و پیامدهای مهم بحران اقتصادی٬ روز به روز مشکلات بیشتری برای مردم ترکیه به وجود می‌آورد و افزایش آمار بیکارها٬ نگران کننده است.
برخی تغییرات موسمی و فعال شدن بخش کشاورزی و به کارگیری کارگران فصلی٬ تا حدودی به شکل موقت مشکلات را حل می‌کند، اما در بخش مسکن به عنوان مهم‌ترین بخش کاری در اقتصاد ترکیه٬ شاهد کاهش چشمگیر استخدام و جذب نیرو هستیم.
با نگاهی به آمار بیکاران و میزان تحصیلات آنها می‌توانیم این واقعیت تلخ را مشاهده کنیم که شمار بیکارهای بیسواد در ظرف چند ماه دوبرابر شده و جالب اینجاست که میزان بیکارهای تحصیل‌کرده و به ویژه افراد فارغ التحصیل از هنرستان‌های فنی حرفه‌ای و دوره‌های مهارت‌آموزی نیز بالا رفته و رقم بیکاری در کشور به 16 درصد رسیده است.
انتهای پیام/
