پدیده جدید در آموزشوپرورش؛ تأمین هزینه ادارات بر دوش مدارس
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس گفت:ردیف اعتبار مربوط به سرانه مدارس در بودجه پیش بینی میشود اما اعتباری به آن اختصاص نمییابد از سوی دیگر شاهد پدیده جدیدی هستیم و ادارات تأمین برخی از هزینههای خود را به مدارس واگذار میکنند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، فصل ثبتنام دانشآموزان در مدارس آغاز شده است، خانواده دانشآموزان کلاس اولی از نیمههای خرداد سرگرم ثبتنام هستند و دانشآموزان سایر دورههای تحصیلی نیز چند روزی است که فرآیند ثبت نام را شروع کردهاند.البته خرداد و تیر، ماه های پرالتهابی برای خانوادهها به منظور ثبت نام فرزندانشان در مدارس است به خصوص اگر دانشآموز بخواهد از یک دوره تحصیلی وارد دوره تحصیلی دیگری شود.
طبق بررسیهای انجام شده در طول سالهای اخیر عمده مشکلاتی که باعث مراجعه مردم به ستادهای ثبت نام میشود، محدوده جغرافیایی اعلام شده از سوی آموزش وپرورش است و خانوادههایی که متقاضی ثبت نام مدرسهای در همان محدوده محل زندگی خود هستند اما طبق قوانین و محدوده بندیهای آموزش وپرورش خارج از محدوده محسوب میشود، اجازه ثبتنام ندارند.
هر سال در ماههای ثبتنام مدارس، ستادهای ثبتنام نیز محل رفت وآمد خانوادههایی هستند که برای ثبتنام فرزندشان دچار مشکل شدهاند و گاهی این مراجعات به دلیل دریافت پول در فصل ثبتنام توسط مدارس دولتی است، این در حالی است که طبق قانون اساسی تحصیل در مدارس تا پایان دوره متوسطه رایگان است اما عجیب است که این اصل قانونی رو به فراموشی است و خانوادهها به این باور رسیدهاند که تحصیل در مدارس دولتی هم شهریهای دارد!
مشکل از عدم پرداخت سرانه به مدارس آغاز شد
در همین رابطه حسینعلی حاجی دلیگانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با اشاره به اینکه براساس اسناد بالادستی از جمله اصل 30 قانون اساسی تحصیلات رایگان تا پایان دوره متوسطه جزو تکالیف دولت است، اظهارکرد: براین اساس دریافت هر نوع هزینه از خانوادهها تخلف است اما مدارس هم هزینههایی دارند که باید منابع مالی لازم در اختیار آنها قرار بگیرد اما مشکل از جایی آغاز شد که هماکنون بیش از 5 سال است هیچ سرانهای در اختیار مدارس برای تأمین هزینهها قرار نمیگیرد.
ردیفی در بودجه اما بدون تخصیص اعتبار!
وی افزود: براساس قانون باید به مدارس سرانه داده شود و بودجه مربوط به آن که در گذشته هم جزئی بود، برای اداره مدرسه و تأمین هزینهها در اختیار مدیر قرار میگرفت اما مدتی است که پرداخت نمیشود و آموزشوپرورش میگوید دولت به ما اعتباری برای واریز سرانه به حساب مدارس نداده است و سازمان برنامه و بودجه و سایر بخشها در دولت هم توجه کافی به این موضوع ندارند هر چند ردیف اعتبار مربوط به سرانه مدارس در بودجه پیش بینی میشود اما اعتباری به آن اختصاص نمییابد و ادامه این شرایط باعث شده مدیری که باید وقت طلایی خود را صرف تربیت و آموزش کند به دنبال کسب درآمد برای مدرسه است.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با اشاره به اینکه دولت برای تأمین یک یا دو میلیون سرانه برای مدارس درمانده است، گفت: این کار اشتباه است و کمیسیون آموزش مجلس باید به صراحت تکلیف دریافت کمکهای مردمی اجباری توسط مدارس را روشن کند اینگونه نمیشود که بگوییم تحصیل رایگان است اما خانوادهها هم باید کمک کنند " یا رومی روم یا زنگی زنگ."
حاجی دلیگانی بیانکرد: دولت اعتباری را در اختیار آموزشوپرورش قرار میدهد و میگوید این درصد مربوط به حقوق و مزایا و این درصد برای سرانه مدارس، حقوق فرهنگیان را پرداخت میکنند و البته مطالبات آنها همچنان با تأخیرهای طولانی مدت واریز میشود اما برای سرانه مدارس کاری انجام نمیشود دولت باید سرانه مدراس را مجزا و به نحوی بپرازد که وزارتخانه هم در آن دخل و تصرفی نداشته باشد.
پدیده جدید در آموزشوپرورش؛ پول هزینه ادارات را هم خانوادهها باید بدهند!
وی در ادامه بااشاره به اینکه پیامکهای مردم و نگرانی آنها بابت دریافت پول توسط مدارس به ما ارسال میشود، گفت: هفته گذشته، خانمی به دفتر بنده مراجعه کرده بود و میگفت سه فرزند دارم که مدارس حدود 200 هزار تومان پول میخواهند و از کجا بیاورم برای سه فرزندم نفری 200 هزار تومان پرداخت کنم، اینکه میگویند آمار مدارسی که شرط ارائه کارنامه را منوط به دریافت پول کردهاند به تعداد انگشتان دست نمیرسد، درست نیست و خیلی تفریط در موضوع است.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس مطرحکرد: هماکنون پدیده جدیدی به وجود آمده است و برخی ادارات شهرستانها نمیتوانند هزینه اداره را تأمین کنند و در برخی موارد به مدارس میگویند این چند فاکتور ما را گرفته و پرداخت کنید به عنوان مثال برنامهای در آموزش و پرورش اجرا شده است فاکتور را به مدیر مدرسه میدهند و میگویند این سه میلیون یا پنج میلیون را به اداره آموزشوپرورش کمک کنید! این موضوع قابل تأمل است چرا بار اداره آموزشوپرورش را به روی دوش اولیای دانشآموزان بگذاریم؟!
انتهای پیام/